Έτσι, η κυβέρνηση κυριολεκτικά κρέμεται από την παράδοση στο τέλος Σεπτεμβρίου του πορίσματος της διεθνούς επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές στο πεδίο της εργασίας το οποίο καθυστέρησε εξαιτίας των διαφωνιών των μελών της επιτροπής, η οποία ακόμα δεν έχει ξεκινήσει να συνεδριάζει και που είναι δύσκολο να προλάβει να έχει τεκμηριωμένες θέσεις για τα παραπάνω ζητήματα πριν από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο…

 

Το σκηνικό σύγκρουσης για τις ομαδικές απολύσεις και τον 13ο μισθό θυμίζουμε ότι θα στηθεί εκ νέου μετά την επιστροφή των δανειστών στις 17 Οκτωβρίου.

 

Γι’ αυτό και το υπουργείο Εργασίας θέλει να έχει στα χέρια του το πόρισμα της επιτροπής… «Οι διαφορές με το ΔΝΤ είναι τόσο ακραίες, που δεν θα μπορούσε να γίνει ουσιώδης συζήτηση αν δεν υπάρχει ένα κείμενο αναφοράς. Στόχος της ελληνικής πλευράς είναι να απομονωθεί το Ταμείο και οι ιδεοληψίες του» τόνισε ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος. 

 

Μαζί με το πόρισμα που θα έχει στα χέρια της η ελληνική πλευρά θα υποβάλει εναλλακτικές προτάσεις που θα προβλέπουν εποπτεία του ΟΜΕΔ ή άλλου φορέα τεχνοκρατών, ο οποίος θα εγκρίνει ή θα απορρίπτει τις οικονομοτεχνικές μελέτες που θα συνοδεύουν υποχρεωτικά το αίτημα των επιχειρήσεων για έγκριση ομαδικών απολύσεων. 

 

Η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων περιλαμβάνεται στην ατζέντα περισσότερο για τη διευκόλυνση των αλλαγών σε ΔΕΚΟ και τράπεζες. Οι πιστωτές απαιτούν να υπάρχει διαθέσιμο «εργαλείο» απαλλαγής από το προσωπικό – βαρίδι σε περίπτωση νέων επενδύσεων ή αλλαγής μετοχικής σύνθεσης. Για παράδειγμα, η ισχυρή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που έχει υπογράψει η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ προστατεύει τους εργαζομένους από απολύσεις για οικονομοτεχνικούς λόγους έως το 2018. Ωστόσο το ποσοστό των υπαλλήλων που θα μετακινηθούν υποχρεωτικά στα νέα κοινοπρακτικά σχήματα που έχουν εξαγγελθεί, δεν διασφαλίζεται από τη σύμβαση. Ειδικά το ΔΝΤ, που έχει εμμονή με το θέμα, πρότεινε σε πρόσφατο κείμενό του να αυξηθεί το όριο των απολύσεων στα ποσοστά που ορίζει η κοινοτική Οδηγία, δηλαδή από το 5% που είναι σήμερα στο 10% κάθε μήνα σε επιχειρήσεις άνω των 20 ατόμων. Το θέμα δεν αφορά το 97% των ελληνικών επιχειρήσεων, που απασχολούν κάτω από 20 άτομα.

 

Στο θέμα τώρα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η ελληνική πλευρά θα ζητήσει την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό του κατώτατου και των κλαδικών μισθών, την αύξηση της μετενέργειας, την υπερίσχυση των κλαδικών συμβάσεων έναντι των επιχειρησιακών και την επαναφορά την επεκτασιμότητας. Καταπώς φαίνεται, πάντως, οι δανειστές δεν θα δεχθούν τις ελληνικές προτάσεις. Αντίθετα, θα επιμείνουν να υπερισχύσουν ακόμα περισσότερο οι ατομικές συμβάσεις στην αγορά εργασίας.

 

Έτσι και αλλιώς, το ΔΝΤ θέλει διακαώς μεγαλύτερα περιθώρια ευελιξίας στις επιχειρήσεις, ώστε να προσαρμόζουν τους μισθούς τους, μειώνοντας το μισθολογικό κόστος, για να αυξήσουν την παραγωγικότητα και εν τέλει να πέσουν οι τιμές σε προϊόντα και υπηρεσίες. Από την άλλη, η Ε.Ε. μέσω του Ζαν Κλοντ Γιούνκεερ εμφανίζεται πιο διαλλακτική. «Φέρτε μου μια συμφωνία των κοινωνικών εταίρων και της κυβέρνησης και εγώ θα την κάνω αποδεκτή» είχε πει κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα ο πρόεδρος της Κομισιόν. Η συμφωνία ωστόσο που υπέγραψαν οι κοινωνικοί εταίροι για τα εργασιακά είχε γκρίζες ζώνες καθώς ο ΣΕΒ τάσσεται υπέρ των ομαδικών απολύσεων.

 

Σε ό,τι αφορά τον κατώτατο μισθό, η ελληνική πλευρά θα προτείνει τον καθορισμό του και τη διαπραγμάτευση των κοινωνικών εταίρων, με τη λήξη του δημοσιονομικού προγράμματος στο τέλος του 2018. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και τα περισσότερα μέλη της διεθνούς επιτροπής εμπειρογνωμόνων. Συμφωνούν δηλαδή με τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς εταίρους, φτάνει να υπάρχει η εποπτεία ειδικής επιτροπής η οποία θα ελέγχει τα συνδικάτα όταν δεν λειτουργούν λελογισμένα.

 

 

Το ΔΝΤ βέβαια και σε αυτό το θέμα ασκεί πιέσεις ώστε ο κατώτατος μισθός να αποφασίζεται από το κράτος. Τονίζει μάλιστα πως παρά τη μείωση του στα 586 ευρώ και στα 510 ευρώ (για τους νέους έως 25 ετών) εξακολουθεί να παραμένει υψηλότερος σε σύγκριση με άλλες χώρες, λόγω της προσαύξησής του έως 30% από τη σύνδεσή του με την προϋπηρεσία των υπαλλήλων έως τα 10 έτη.

 

Αυτό σημαίνει ότι το Ταμείο θα επιμείνει και για την κατάργηση των τριετιών καθώς και του 13ου και του 14ου μισθού. Όπως αναφέρεται σε πρόσφατο κείμενο του ΔΝΤ, από το 2017 η δομή του κατώτατου μισθού θα πρέπει να αλλάξει και να αποτελεί ένα μοναδικό ποσό αναφοράς (single rate) χωρίς κανένα επίδομα, ώστε να είναι συγκρίσιμος με άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι δανειστές είναι αποφασισμένοι να μην επιτρέψουν αυξήσεις μισθών έως ότου η ανεργία μειωθεί στο 10%.

 

Υπενθυμίζουμε ότι η πραγματικότητα στην αγορά εργασίας είναι ακόμα πιο σκληρή καθώς, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, του ΙΚΑ και του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, ο κατώτερος μισθός είναι 412 ευρώ λόγω της επέκτασης των άτυπων μορφών απασχόλησης.

 

Το ΔΝΤ ενθαρρύνει επίσης τυχόν ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος, καθιέρωση του θεσμού της ανταπεργίας (lock-out) και περαιτέρω μείωση του κόστους των υπερωριών.

 

Τέλος, στον συνδικαλιστικό νόμο οι δανειστές φαίνεται ότι θα φέρουν τα πάνω κάτω. Η ελληνική πλευρά φαίνεται ότι θα συμφωνήσει στον περιορισμό των συνδικαλιστικών αδειών και στον τρόπο απόλυσης των συνδικαλιστών. Το υπουργείο Εργασίας θα επιχειρήσει να εξαιρέσει από τη διαπραγμάτευση τη συζήτηση για την αλλαγή στο καθεστώς χρηματοδότησης των συνδικάτων, υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει να γίνει σε δεύτερο χρόνο ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα συνδικάτα χωρίς την παρουσία των εταίρων. Η επιτροπή εμπειρογνωμόνων δεν έχει καταλήξει λόγω διαφωνιών.