Συγκλονιστικά στοιχεία για τη συμφωνία – «εφιάλτη», που μεταξύ άλλων συνεπάγεται την ιδιωτικοποίηση του νερού, της υγείας και της εκπαίδευσης, την οποία προωθούν 50 χώρες, ανάμεσά τους και όλα τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκάλυψε το ολλανδικό γραφείο της Greenpeace.

Τα νέα μυστικά κείμενα που έδωσε στη δημοσιότητα η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση αφορούν την υπό διαπραγμάτευση συμφωνία TiSA (Trade in Services Agreement – Συμφωνία για το Εμπόριο Υπηρεσιών), η οποία, όπως σημειώνει η Greenpeace, αντίκειται στη δημοκρατία, την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των πολιτών.

 

Όπως επισημαίνει η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση, «εφόσον υπογραφεί, η TiSA θα οδηγήσει στην ιδιωτικοποίηση αγαθών και υπηρεσιών που μέχρι τώρα θεωρούνται δημόσια, όπως το νερό, η υγεία και η εκπαίδευση».

 

Οι διαπραγματεύσεις για την TiSA, στις οποίες συμμετέχουν 50 χώρες, ανάμεσά τους η Ε.Ε. και όλα τα κράτη – μέλη, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Ελβετία, η Ιαπωνία, το Ισραήλ, το Μεξικό, ο Παναμάς, η Τουρκία, το Πακιστάν κ.ά., διεξάγονται με ακόμα μεγαλύτερη μυστικότητα από τις αντίστοιχες για την TTIP, συνήθως σε πρεσβείες στην πόλη της Γενεύης.

 

Και είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό της ακραίας μυστικότητας ότι κάποια από τα κείμενα της διαπραγμάτευσης δεν θα δημοσιευτούν παρά μόνο αφού περάσουν πέντε χρόνια από την υπογραφή της συμφωνίας.

 

Να σημειωθεί ότι η TiSA είναι η τελευταία από μία σειρά εμπορικές συμφωνίες που έχουν στόχο να ενισχύσουν την απελευθέρωση των αγορών και να συρρικνώσουν την εθνική κυριαρχία υπέρ του παγκόσμιου εμπορίου.

 

Όπως τόνισε η Ναταλία Τσιγαρίδου, υπεύθυνη της εκστρατείας ενάντια στις TTIP – CETA – TISA στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace: «H Google και το Facebook δεν θα έπρεπε να καθορίζουν τα δικαιώματα ιδιωτικότητας. Οι τράπεζες δεν θα έπρεπε να ρυθμίζουν τους τραπεζικούς κανόνες. Το να έχεις τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων να ελέγχει την περιβαλλοντική νομοθεσία είναι τόσο αδιανόητο όσο το να αφήνεις την καπνοβιομηχανία να ελέγχει τη νομοθεσία για τη δημόσια υγεία. Οι αποφάσεις αυτές δεν ανήκουν στις πολυεθνικές επιχειρήσεις, όπως σχεδιάζει η TiSA, αλλά αποκλειστικά και μόνο στους πολίτες και στις κυβερνήσεις που εκλέγουν δημοκρατικά».

 

 

Η Συμφωνία για το Εμπόριο Υπηρεσιών (TiSA – Trade in Services Agreement) αφορά τις υπηρεσίες και όχι τα αγαθά, όπως οι περισσότερες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου. Ο όρος «υπηρεσίες», όμως, όπως σημειώνει η Greenpeace, είναι ασαφής και θα μπορούσε ενδεχομένως να ισχύσει και για το εμπόριο συγκεκριμένων αγαθών. 

 

Μεταξύ άλλων, η TiSA θα καλύπτει τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, το ηλεκτρονικό εμπόριο, τις υπηρεσίες του τομέα επικοινωνίας και τεχνολογίας πληροφοριών, τις υπηρεσίες διεθνών θαλάσσιων μεταφορών, τις υπηρεσίες που συνδέονται με υπολογιστές, τις ταχυδρομικές και υπηρεσίες courier και τις υπηρεσίες δημόσιων προμηθειών.

 

Στόχος της TiSA είναι να απορρυθμίσει το διασυνοριακό εμπόριο υπηρεσιών και να περιορίσει την εθνική κυριαρχία για να ενισχύσει το παγκόσμιο εμπόριο προς όφελος των πολυεθνικών. Η άρση των φραγμών στις υπηρεσίες, όμως, σημειώνει η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση, θα έχει σοβαρές επιπτώσεις και σε άλλους τομείς, όπως τα εργασιακά δικαιώματα, ο τραπεζικός τομέας και η πρόσβαση σε αγαθά που μέχρι σήμερα θεωρούνται δημόσια, όπως το νερό, η υγεία, η εκπαίδευση και η ενέργεια.

 

Ρήτρες-παγίδες

 

Από την επεξεργασία των μυστικών κειμένων που έχει στη διάθεσή της η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση και έδωσε στη δημοσιότητα, προκύπτει ότι ο «διάβολος» κρύβεται στις ρήτρες – παγίδες και συγκεκριμένα στη ρήτρα «μη αναστρεψιμότητας» και στη ρήτρα «διατήρησης της υφιστάμενης κατάστασης», που καθιστούν πρακτικά αδύνατο να αναιρεθεί η απελευθέρωση των υπηρεσιών στο μέλλον, εφόσον αυτή εφαρμοστεί. 

 

Συγκεκριμένα, η ρήτρα «μη αναστρεψιμότητας» (ratchet), η οποία εμφανίζεται και σε άλλες εμπορικές συμφωνίες, εμποδίζει τις χώρες να επαναφέρουν εμπορικούς φραγμούς που είχαν προηγουμένως και μονομερώς αφαιρεθεί.

 

Παράλληλα η ρήτρα «διατήρησης της υφιστάμενης κατάστασης» (standstill) «κλειδώνει» την απελευθέρωση και δεν επιτρέπει την επαναφορά σε χαμηλότερα επίπεδα απελευθέρωσης από αυτά που ίσχυαν όταν υπογράφηκε η συμφωνία.

 

Με απλά λόγια και βάσει των προβλέψεων των δυο ρητρών, εάν για παράδειγμα δημόσιες υπηρεσίες και αγαθά, όπως το νερό, η περίθαλψη, η εκπαίδευση, ιδιωτικοποιηθούν, δεν θα μπορούν μελλοντικά να περάσουν και πάλι στον έλεγχο του Δημοσίου ακόμα και εάν μία εκλεγμένη κυβέρνηση έχει λάβει σχετική εντολή μετά από εκλογές.

 

Παράλληλα η συμφωνία προβλέπει ακόμα την υιοθέτηση του μηχανισμού «Ελέγχου αναγκαιότητας», που προβλέπει ότι όταν ένα μέρος της TiSA προσπαθήσει να εισαγάγει έναν νέο νόμο ή ρύθμιση σε μία απελευθερωμένη αγορά, άλλα μέρη της συμφωνίας μπορούν να αμφισβητήσουν την κίνηση αυτή και να επιλύσουν τη διαφορά τους ενώπιον μίας επιτροπής της TiSA, η οποία θα κρίνει κατά πόσο η προτεινόμενη δράση είναι πραγματικά απαραίτητη και όχι «συγκεκαλυμμένος περιορισμός στο εμπόριο υπηρεσιών».

 

Η Greenpeace ζητά τον τερματισμό των διαπραγματεύσεων για την TiSA και επισημαίνει ότι οι εκλεγμένες κυβερνήσεις πρέπει να μπορούν να εισάγουν και να αποσύρουν κανονισμούς και ρυθμίσεις. Παράλληλα απευθύνει ύστατη έκκληση στον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να δηλώσει έμπρακτα και δημόσια την αντίθεση της χώρας τόσο στην TiSA όσο και στις εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ (ΤΤΙΡ) και τον Καναδά (CETA).