search
ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 21:54
MENU CLOSE

Χριστόφιας: Δεν εκτιμήσαμε σωστά πόσο ληστρικό είναι το τραπεζικό κεφάλαιο

24.09.2016 16:49
Σοκ στην Κύπρο: Βανδαλισμός στον τάφο του Χριστόφια (Photo) - Media

 

Για τις ευθύνες της ελληνοκυπριακής Δεξιάς στην κυπριακή τραγωδία μίλησε ο Δημήτρης Χριστόφιας, λίγο μετά την έκδοση του νέου του βιβλίου, πρώτα στα τουρκικά και τώρα στα ελληνικά.

Ο πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών, χαρακτηρίζει σημαντικότατο παράγοντα για την επίλυση του Κυπριακού το φυσικό αέριο και παραδέχεται ότι επί προεδρίας του δεν εκτιμήθηκαν στον βαθμό που έπρεπε η βουλιμία και η επιθετικότητα των τραπεζιτών και του τραπεζικού κεφαλαίου. 

Ολόκληρη η συνέντευξη

-Στο νέο σας βιβλίο γράφετε ότι «ο κυπριακός λαός τα τελευταία εβδομήντα τόσα χρόνια τρέφεται με αυταπάτες και ψευδαισθήσεις και συντηρεί φρούδες ελπίδες και άπιαστα όνειρα». Ποια είναι αυτά και ποιοι τα καλλιεργούν;

Τα περί αλυτρωτισμού τα γνωρίζεις και από την Ελλάδα. Η Δεξιά, ή μέρος της αν θέλεις, καλλιεργεί αυτά τα όνειρα.

Μετά την αποτυχία του ένοπλου αγώνα της πρώτης ΕΟΚΑ, είχαμε καταλήξει σ’ ένα συμβιβασμό για την επίλυση του Κυπριακού, ο οποίος κατέληξε στην ανεξαρτησία. Στο εφικτό όπως είπε και ο Μακάριος τότε, όπως και ο Καραμανλής με τον Αβέρωφ.

Η ανεξαρτησία, εκτιμήθηκε από το ΑΚΕΛ, ως κατάκτηση ολόκληρου του κυπριακού λαού – Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Φυσικά με όλες τις αδυναμίες της αυτή η κατάκτηση, αφού κληρονομήσαμε αγγλικές βάσεις, συνταγματικά μειονεκτήματα και διαχωριστικά στοιχεία στις σχέσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, όπως η εκλογή Προέδρου αποκλειστικά από τους Ελληνοκύπριους και Αντιπροέδρου από τους Τουρκοκύπριους.

Το τελευταίο ήταν ένα στοιχείο του διαίρει και βασίλευε. Παρ’ όλα αυτά το ΑΚΕΛ έκρινε ότι ο στόχος πλέον του κυπριακού λαού άλλαζε από την ένωση στην ολοκλήρωση της ανεξαρτησίας.

Οι μεν δεξιοί της Κύπρου – δεν ξέρω εάν και ο Μακάριος εκείνη την εποχή ευφορείτο απ’ αυτόν τον αλυτρωτισμό – θεώρησαν την ανεξαρτησία ως κάτι προσωρινό, με την έννοια ότι θα μπορούσε να γίνει εφαλτήριο για την ένωση.

Πήραμε απάντηση οι Ελληνοκύπριοι γι’ αυτό από την Τουρκοκυπριακή Δεξιά, η οποία καθοδηγείτο από την Άγκυρα.

Οι Τουρκοκύπριοι δεξιοί εθνικιστές και σοβινιστές θεωρούσαν την ανεξαρτησία ως προσωρινό μέτρο προς τη διχοτόμηση. Και αυτό δημιουργούσε ένα αλαλούμ.

Δεν λειτούργησε το Σύνταγμα. Δεν είχαμε την υπομονή να το λειτουργήσουμε, με όλες τις αδυναμίες του.

Να αγκαλιάσουμε τους Τουρκοκύπριους και να τους αποσπάσουμε από την επιρροή της Άγκυρας και των σοβινιστών για να δώσουμε μαζί τον αγώνα για ολοκλήρωση της ανεξαρτησίας.

Και καταλήξαμε σε γεγονότα όπως του 1963, με τις δικοινοτικές συγκρούσεις και καταστροφικά αποτελέσματα.

Αυτός ήταν ο πρώτος σπόρος για να φτάσουμε στο 1974. Εμφανίστηκε ο Γρίβας, ο οποίος διαδραμάτισε ένα αρνητικότατο ρόλο στη διάρκεια του ένοπλου αγώνα (1955-59), δημιούργησε την ΕΟΚΑ Β, μια φασιστική οργάνωση σε στενή σύνδεση με τη χούντα.

Το 1967 δημιούργησε και πάλι συγκρούσεις και έκανε επίθεση στα τουρκοκυπριακά χωριά και έτσι φτάσαμε στο 1974, μετά από ανατινάξεις σταθμών κλπ.

Και το μεγάλο έγκλημα της χούντας και της ΕΟΚΑ Β, το πραξικόπημα που λειτούργησε ουσιαστικά σαν πρόσκληση στους Τούρκους να εισβάλλουν στην Κύπρο.  

Προσθέτετε ότι «Το κυνήγι του ευκταίου οδηγεί στο γεγονός του κάθε χθες και καλύτερα». Ποια ήταν η μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία για την επίλυση του Κυπριακού κατ’ εσάς;

Δεν μου αρέσει αυτό το παιχνίδι των χαμένων ευκαιριών

-Υπήρξαν όμως χαμένες ευκαιρίες

Υπήρξαν δυνατότητες επίλυσης του Κυπριακού, ξεκινώντας πρώτα απ’ όλα απ’ αυτό που σου είπα.

Μια πραγματιστική ανάλυση της κατάστασης στην Κύπρο και η προσπάθεια ολοκλήρωσης της ανεξαρτησίας. Αυτό δεν έγινε.

Γι’ αυτό λέω κάθε χθες και καλύτερα. Είχαμε ένα ενιαίο κράτος, με τις αδυναμίες του, που θα μπορούσε να τύχει διόρθωσης.

Να γίνει πραγματικά ένα ενιαίο κράτος με πλειοψηφία, μειοψηφία κλπ.

Η συμφωνία της Ζυρίχης αναδείκνυε την Τουρκοκυπριακή κοινότητα σε κοινότητα συνεταιριστική. Αυτά θα μπορούσαν να διορθωθούν.

Έγινε μια προσπάθεια. Το 1973 ο αείμνηστος Κληρίδης που ήταν διαπραγματευτής ισχυρίζεται ότι έφτασαν πολύ κοντά σε λύση με τον Ντενκτάς, αλλά ανακόπηκαν.

Όλες οι προσπάθειες απέτυχαν λόγω του σαμποτάζ από την ΕΟΚΑ Β και του πραξικοπήματος. Αυτή ήταν μια ευκαιρία.

-Στη συνέχεια;

Απ’ εκεί και πέρα, μετά την εισβολή και την κατοχή, το χθες και καλύτερα ήταν το ενιαίο κράτος.

Υποχρεώθηκε ο Μακάριος να πάει πάλι στο εφικτό, το οποίο αυτή τη φορά ήταν οδυνηρό, δηλαδή ομοσπονδία.

Και μάλιστα διζωνική δικοινοτική. Θα μπορούσε να το αποφύγει;

Εμείς το ΑΚΕΛ πιστεύουμε ότι δεν μπορούσε. Συνήθως κάνουμε ένα λάθος.

Εξετάζουμε την Κύπρο αποκομμένη από την περιφέρεια, την Ευρώπη και τον κόσμο. Αυτό είναι τραγικό λάθος.

Ο ιμπεριαλισμός, τότε που νικήθηκε η Αριστερά στον εμφύλιο, ήλεγχε την Ελλάδα και προσπαθούσε να μετατρέψει την Κύπρο σε μια τεράστια βάση για να εξορμά για τις ληστρικές του επιδρομές στη Μέση Ανατολή και στην ευρύτερη περιφέρεια.

Εξεταζόταν από την παραδοσιακή Δεξιά, απομονωμένα, αλλά την ίδια ώρα ερωτοτροπούσε και με τους θύτες μας, με τον αγγλοαμερικάνικο ιμπεριαλισμό, πράγμα το οποίο δημιουργούσε πάντοτε αρνητικά δεδομένα στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού.

Υπήρξαν ηγέτες στην Κύπρο, οι οποίοι ναι μεν φραστικά είχαν αποδεχτεί τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία ένεκα του τεράστιου κύρους του Μακάριου όσο ζούσε, αλλά και μετά που «έφυγε», δεν τόλμησαν, όπως τολμούν σήμερα, να ταχθούν ενάντια στην λύση της ομοσπονδίας.

Αλλά, ενώ θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν το ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών, να αξιοποιήσουν ορισμένες προσπάθειες των εκάστοτε γενικών γραμματέων των Η.Ε, έπαιξαν παιχνίδια.

Αναφέρομαι και στον Σπύρο Κυπριανού. Ο δε Γιώργος Βασιλείου μπορεί να είχε τις δικές του αδυναμίες, αλλά η προεδρία του ήταν ένας σημαντικός σταθμός ανάπτυξης των δημοκρατικών διαδικασιών στην Κύπρο.

Λειτούργησε στο Εθνικό Συμβούλιο συλλογικά, παρουσίασε προτάσεις, οι οποίες έβαλαν τον Ντενκτάς σε δύσκολη θέση και συνομίλησε μαζί του μέχρι του σημείου να πει ο τελευταίος ότι «ο Βασιλείου θα πούλαγε ψυγείο σε Εσκιμώους».

-Ο απολογισμός;

Ήταν καλή η προσπάθειά του. Βέβαια ήταν «χρεωμένος» στο ΑΚΕΛ. Ο ίδιος δεν είχε λαϊκή βάση.

Λειτούργησε προοδευτικά, παρότι θεωρώ ότι η φιλοσοφία του ήταν νεοφιλελεύθερη.

Όμως δεν τόλμησε να κάνει αυτή τη στροφή, διότι ήξερε ότι θα ήταν χαμένος.

Στο τέλος έχασε, από μιαν ανοησία του μπορώ να πω, την επανεκλογή του και εξελέγη ο παραδοσιακός, τέλος πάντων, ηγέτης της Δεξιάς και του κεφαλαίου, ο Γλαύκος Κληρίδης. Ο Κληρίδης έχασε ευκαιρίες.

Παρότι η Δεξιά τον θεωρεί ένα τύπο Εθνάρχη, εγώ δεν συμφωνώ, διότι έχασε ευκαιρίες.

Ο Βασιλείου προκάλεσε τις «ιδέες Γκάλι», οι οποίες ήταν μια καλή βάση για να δουλέψεις και να στριμώξεις τον Ντενκτάς και να φτάσεις σε μια λύση που να είναι λειτουργική, βιώσιμη και, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, δίκαιη.

Χάθηκε αυτή η ευκαιρία.

Είχαν δηλώσει – και ο κ. Αναστασιάδης, ο οποίος στο μεταξύ εξελέγη – και ο κ. Κληρίδης, ότι θα ενταφίαζαν – όπως και έκαναν – τις «ιδέες Γκάλι».

Και ενώ κερδίσαμε ένα ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας, το οποίο καλούσε ουσιαστικά τον Ντενκτάς να λογικευτεί μέχρι τον Μάρτιο του 1993, γιατί διαφορετικά έπρεπε να μελετήσει άλλες δράσεις για να τον στριμώξει, ο Κληρίδης τον απελευθέρωσε. Και άρχισε να συζητά Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Χαμένη ευκαιρία.

-Ποιες οι προβλέψεις σας για την εξέλιξη των τωρινών συνομιλιών Αναστασιάδη – Ακιντζί και ποιος ο ρόλος της Τουρκίας και του Ερντογάν;

Εδώ δεν μπορούμε να μην ενδιατρίψουμε στον περίγυρο, όχι μόνο δηλαδή στην κατάσταση στην Τουρκία, αλλά και στις επεκτατικές βλέψεις του Ερντογάν και της τουρκικής ελίτ, οι οποίες αφορούν τη Συρία και γενικότερα τη Μέση Ανατολή.

Υπάρχουν τα οράματα του Ερντογάν να εκμεταλλευτεί το φυσικό αέριο, μετά την ολοκληρωτική του επικράτηση που λειτουργεί σαν Σουλτάνος και η φασίζουσα κατάσταση, στην οποία καταδιώκεται ο,τιδήποτε το προοδευτικό.

Όμως ο Ερντογάν, με τον λαϊκισμό που τον διακρίνει, έχει πετύχει τουλάχιστον το 50% του κόσμου να τον ακολουθεί τυφλά.

-Η Τουρκία είναι μια διχασμένη χώρα

Σίγουρα. Και να μην ξεχνάμε και το κουρδικό. Υπάρχει μια σειρά προβλημάτων που πιέζουν και τον ίδιο.

Το φυσικό αέριο είναι μέσα στο παιχνίδι.

Η δική μου άποψη, την οποία είχα διαβιβάσει και στον Αναστασιάδη ευθύς εξαρχής, ήταν ότι έπρεπε και αυτός να συνεχίσει την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που ακολουθούσαμε εμείς.

Είχαμε συνεργασία με τη Ρωσία και με τους Ευρωπαίους – στο βαθμό που μπορείς να έχεις συνεργασία μαζί τους – και με τους Αμερικανούς και με τους Βρετανούς.

Αυτή η πολιτική της συνεργασίας και με τη λεγόμενη Ανατολή, αλλά και με τη Δύση, οδήγησε στη δημιουργία μιας ασπίδας, η οποία μας έδωσε τη δυνατότητα να προβούμε στις γεωτρήσεις για το φυσικό αέριο και να ανακαλύψουμε φυσικό αέριο, παρά τις αντιδράσεις της Τουρκίας.

Δεν μπορούσε τότε η Τουρκία να εκδώσει NAVTEX και να μας στείλει τα πλοία της, διότι κινούνταν τα ρωσικά πλοία από τη Βαλτική στη Μεσόγειο και έφταναν μέχρι εδώ. Έτσι δεν τολμούσαν οι Τούρκοι.

Όμως και οι Αμερικανοί έπαιρναν θέση ότι η Κύπρος είναι κράτος ανεξάρτητο.

-Οι Αμερικανοί παρενέβησαν και πρόσφατα με τον ειδικό απεσταλμένο για τις Διεθνείς Ενεργειακές Υποθέσεις, Άμος Χοχστάιν.

Η άποψή μου είναι ότι έπρεπε να βρούμε μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και να πούμε στον Ερντογάν: «συνέβαλε να λυθεί το Κυπριακό, και θα έχεις οφέλη απ’ αυτό. Η ανεξάρτητη Ομοσπονδιακή Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία είναι κυρίαρχο κράτος, μπορεί να κάνει συμφωνία μαζί σας, ώστε να περάσει φυσικό αέριο προς την Ευρώπη».

Αυτό συμφέρει την Τουρκία. Σήμερα με τον όγκο του φυσικού αερίου που έχουμε δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό.

Μένει ένα όραμα: να βρούμε περισσότερο φυσικό αέριο και να μπορούμε να γίνουμε ένας κόμβος.

– Άρα το φυσικό αέριο είναι κομβικός παράγοντας για το Κυπριακό;

Πολύ σημαντικός. Και γι’ αυτό προσπαθεί η Τουρκία να εκβιάζει. Άρα υπάρχουν συνθήκες επίλυσης του Κυπριακού, αν λάβεις υπόψη τις αδυναμίες σήμερα της Τουρκίας σ’ ότι αφορά την εφαρμογή της επεκτατικής της πολιτικής στη Μέση Ανατολή.

Το δόγμα Νταβούτογλου έχει χρεοκοπήσει. Οι Δυτικοί, με τις λαϊκές επαναστάσεις στην Αίγυπτο ή στην Τυνησία, χειρίστηκαν τα πράγματα με μιαν αλαζονεία.

Δεν θέλω να προβάλω τον εαυτό μου σαν πρόεδρο της Κύπρου, αλλά στο Συμβούλιο της Ε.Ε πολλές φορές τσακώθηκα μαζί τους, όταν πανηγύριζαν για την πτώση του Μουμπάρακ ή όταν αποφάσιζαν να βομβαρδίσουν τη Λιβύη για να διώξουν τον Καντάφι.

Τους έλεγα ότι ο Καντάφι αξίζει να πεταχτεί στα σκουπίδια της ιστορίας.

Όμως τι θα έρθει μετά τον Καντάφι; Ένα χάος. Αντίθετα, ακόμα και ο Σαρκοζί που ήταν φίλος της Κύπρου και μας στήριζε, μού έκανε επίθεση.

Εγώ έλεγα ότι το καθεστώς της κάθε χώρας είναι κυριαρχικό δικαίωμα και υπόθεση του λαού αυτής της χώρας. Αλλά ποιος να σε ακούσει;

-Ένα αριστερό κόμμα κλήθηκε να διαχειριστεί μια οικονομική κρίση ευρωπαϊκών διαστάσεων, με όχι και τα καλύτερα αποτελέσματα. Το είδαμε στην Κύπρο, το βλέπουμε και στην Ελλάδα. Τι έφταιξε και πόσο προετοιμασμένη ήταν η Αριστερά για να σηκώσει ένα τέτοιο βάρος;

Η Αριστερά στην Κύπρο ήταν προετοιμασμένη και η πολιτική που ακολουθήσαμε οδήγησε τον Μάρτιν Σουλτς να δηλώσει επίσημα και στο ευρωκοινοβούλιο ότι η κυπριακή κυβέρνηση ανοίγει ένα νέο δρόμο επίλυσης της κρίσης.

Το δρόμο της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Αυτό το δρόμο ακολουθήσαμε ως Αριστερά.

Όμως, εντάξει, δεν υπολογίσαμε ότι οι τραπεζίτες και το τραπεζικό κεφάλαιο ήταν τόσο αδηφάγο και τόσο ληστρικό που έφαγε και τα παιδιά του στο τέλος.

Αυτή είναι η ουσία της κυπριακής κρίσης και έχει διαφορά με αυτή στην Ελλάδα.

Το δήλωσε και ο ίδιος ο Σαμαράς όταν ήρθε στην Κύπρο. Είπε ότι «εμείς σάς φέραμε την κρίση στην Κύπρο».

-Οι ελληνικές τράπεζες

Εμ βέβαια! Και τα ελληνικά ομόλογα, αλλά και η ευρύτερη κρίση. Αλλά, επαναλαμβάνω, και οι αλόγιστες ενέργειες των τραπεζιτών. Η Τράπεζα Κύπρου δημιούργησε τράπεζα στη Ρωσία, στη Ρουμανία κλπ Είναι γνωστά αυτά.

-Εάν τώρα είσαστε στα πράγματα και με την προηγούμενη γνώση, τι διαφορετικό θα κάνατε;

Ήταν πολλές οι συγκυρίες. Είμαστε υποχρεωμένοι να δρούμε στα πλαίσια του ευρωπαϊκού κεκτημένου, το οποίο, μεταξύ μας, είναι αντιδραστικό και νεοφιλελεύθερο, όπως το κόβουν και το ράβουν οι άρχοντες της Ε.Ε, Γερμανοί και βόρειοι γενικότερα.

Αυτό οδήγησε στον έλεγχο των τραπεζών από το κέντρο, από την Ε.Κ.Τ, με καμία δυνατότητα ελέγχου από τις κυβερνήσεις.

Απ’ εκεί και πέρα διαδραματίζει τεράστιο ρόλο ο ελεγκτής των τραπεζών που είναι ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας.

Ατυχήσαμε παταγωδώς. Ο ελεγκτής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου αντί να ελέγχει τις τράπεζες και να πάρει μέτρα να ανακόψει την πορεία των τραπεζών προς το χάος, πρόβαλε απαιτήσεις από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας που σχετίζονταν κάθε άλλο παρά με τις τράπεζες.

Σχετίζονταν με τον δημοσιονομικό έλεγχο και το δημόσιο χρέος. Θέλω να σας δηλώσω ότι το δημόσιο χρέος στην Κύπρο, όταν ξέσπασε η μεγάλη κρίση των τραπεζών, ήταν 62%.

Ο μέσος όρος της ευρωζώνης ήταν 85%. Και το δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν 5%, ενώ στην ευρωζώνη 6-7%.

Ο Όλι Ρεν είπε ότι η κρίση στην Κύπρο δεν οφείλεται σε δημοσιονομικό έλλειμμα ή χρέος, αλλά στην αλόγιστη επέκταση των τραπεζών. Εδώ ήταν η ουσία.

Ατυχήσαμε στον άνθρωπο που έπρεπε να κάνει τον έλεγχο. Και δεν μπορούσαμε εμείς να παρέμβουμε.

-Γι’ αυτό οι Ευρωπαίοι θέλουν την «ανεξαρτησία της Κεντρικής Τράπεζας». Το ίδιο πρόβλημα έχει στην Ελλάδα και η κυβέρνηση Τσίπρα.

Ναι, το ξέρω. Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι; Το μόνο πράγμα που μπορούσα να κάνω ήταν να δηλώνω από το 2011 ότι είμαστε μάρτυρες ληστείας των τραπεζών.

Ουσιαστικά λήστευαν οι τραπεζίτες και οι τράπεζες την οικονομία του τόπου.

Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο, ανεξαρτήτως τι λένε διάφοροι. Είναι και άγνοια.

Εμείς παίρναμε μέτρα δημοσιονομικής φύσης, αλλά η πλειοψηφία της βουλής, επειδή μάς έβαλε στο στόχαστρο, με πρωταγωνιστή τον κ. Αναστασιάδη και το κόμμα του της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μάς ανέκοπτε.

Μέτρα τα οποία εμείς προτείναμε στη βουλή και τα απέρριψαν, τα εφάρμοσαν όταν ήρθε ο κ. Αναστασιάδης στο πολλαπλάσιο.

Κατά συνέπεια είχαμε να αντιμετωπίσουμε από τη μία το πρόβλημα των τραπεζών και από την άλλη μια στείρα αντιπολίτευση, η οποία βάλθηκε να μάς ανατρέψει. Είπαμε τότε ότι διενήργησαν σειρά μικρών πολιτικών πραξικοπημάτων.

Στη συνέχεια ήρθε και η τραγωδία στο Μαρί, για την οποία υπάρχει ένα ερωτηματικό σχετικά με το πώς έγινε η έκρηξη.

-Υπονοείτε σαμποτάζ;

Υπονοώ κάτι που λένε οι ειδικοί σε Ελλάδα και Κύπρο. Ότι δηλαδή η πυρίτιδα δεν εκρήγνυται με θερμοκρασίες νύχτας.

Αυτό είναι παράδοξο. Δεν έχω ακόμα τα στοιχεία τα οποία επικαλούνται οι άνθρωποι αυτοί, γι’ αυτό βάζω ερωτηματικό.

-Ο Αλέξης Τσίπρας, γνωρίζοντας τη δική σας εμπειρία στην Κύπρο, επιδίωξε να μιλήσει μαζί σας γι’ αυτήν;

Μίλησα και με τον ίδιο, μίλησα και με τον Νίκο τον Παππά, ο οποίος ήρθε στην Κύπρο δύο φορές.

Με τον Τσίπρα καθίσαμε ώρες ολόκληρες. Ανάλυσα τις εμπειρίες μας, βεβαίως έχοντας υπόψη τις ιδιομορφίες της κάθε χώρας.

Δεν έχω στενή επαφή με τον πρωθυπουργό. Δεν έχουμε ξανασυναντηθεί. Δεν κάνω παράπονο.

Είμαι τέως, είναι νυν. Έχει επαφές με τον Άντρο Κυπριανού. Εμένα όποιος με καλέσει, είτε στην Κύπρο είτε στην Ελλάδα, να καταθέσω τις εμπειρίες μου, ευχαρίστως τις καταθέτω.

Εάν δεν με καλέσουν, δεν έχω παράπονο. Έχω αποσυρθεί εθελοντικά και συνειδητά από το 2009 από γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ, όταν ήμουν 62 χρόνων.

Δήλωσα στο κόμμα μου, πως όταν με χρειάζεται, θα είμαι στη διάθεσή τους. Αυτά που έγραφαν διάφοροι κονδυλοφόροι της Δεξιάς ότι είμαι σκιώδης πρόεδρος και γενικός γραμματέας του κόμματος, είναι κουραφέξαλα.

Τώρα είμαι εβδομήντα χρόνων. Ασχολούμαι με το βιβλίο μου. Θα γράψω κι άλλα.

-Πότε θα βγει στα ελληνικά;

Ελέγχουμε τις τελευταίες διορθώσεις και πάει στο τυπογραφείο. Ο τίτλος του βιβλίου είναι «Όταν η ανάγκη γίνεται ιστορία».

Μια ελεύθερη μετάφραση στα τούρκικα, που μπορεί να είναι και πιο πετυχημένος τίτλος, είναι «Αποσιωπηθείσα ιστορία».

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 21:54