Σε ανθελληνικό παραλήρη μα διαρκείας έχουν επι δοθεί τον τελευταίο καιρό τα διάφορα… «αλμούνια» Βρυξελλών και άλλων γνωστών διε θνών κέντρων, που συνηθίζουν να επιτίθενται στη χώρα μας είτε για να κερδοσκοπήσουν είτε για να εκβιά σουν για διάφορα εθνικά θέματα είτε και για τα δύο ταυτοχρόνως.

Σε ανθελληνικό παραλήρη μα διαρκείας έχουν επι δοθεί τον τελευταίο καιρό τα διάφορα… «αλμούνια» Βρυξελλών και άλλων γνωστών διε θνών κέντρων, που συνηθίζουν να επιτίθενται στη χώρα μας είτε για να κερδοσκοπήσουν είτε για να εκβιά σουν για διάφορα εθνικά θέματα είτε και για τα δύο ταυτοχρόνως.

Ήταν τόσο εμφανής η εμπά θεια των διαφόρων κατηγόρων μας αυτή τη φορά, ώστε ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου αναγκάστηκε να γράψει άρθρο στη «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και να αναφέ ρει ειρωνικά ότι «δεν θα μας πέσει στο κεφάλι ο ουρανός». Μόνο ως χωριό του… Αστερίξ, που εξακο λουθεί να αντιστέκεται στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, δεν μας περιέγραψαν δηλαδή, αλλά πού θα πάει, θα το ακούσουμε κι αυτό…

Δεν είναι φυσικά τυχαίο που οι διάφοροι παχυλά αμειβόμενοι μαν δαρίνοι επέλεξαν να βγάλουν όλη τη χολή τους τώρα, που στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται μια νέα κυβέρνηση, η οποία τολμάει να ψελλίσει ότι πρέ πει να ενισχυθούν και τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα.

Προκειμένου να εξευμενίσει όλα αυτά τα διεθνή λαμόγια ο Παπακωνσταντίνου αναγκάστηκε να παραδεχθεί στο άρθρο του ότι η Ελλάδα «βρίσκεται αντιμέτωπη με μία οικονομία σε ύφεση, με μία νοσηρή δημοσιονομική κατάσταση και ένα βαθύ πρόβλημα έλλειψης διαρθρω τικών αλλαγών» και να χαρακτηρίσει «δυσμενή» την πορεία του ΑΕΠ «με δεδομένη την υγιή ανάπτυξη της τάξης του 5% τα τελευταία χρόνια».

Επίσης ότι «το έλλειμμα βρίσκεται στο 12,7% του ΑΕΠ φέτος και το χρέος διογκώνεται στο 110% του ΑΕΠ» και ότι «η ελληνική στατιστική υπηρεσία αλλά και η ελληνική πολιτική αντιμετωπί ζουν πρόβλημα αξιοπιστίας, καθώς η προηγούμενη κυβέρνηση υποστήριξε ότι το έλλειμμα βρισκόταν στο μισό αυτού όπου τελικά είναι».

Δεσμεύθηκε μάλιστα για τη βού ληση της νέας κυβέρνησης να προ χωρήσει σε «σκληρές επιλογές, όπως η μείωση για πρώτη φορά κατά 25% των δαπανών της κεντρικής κυβέρ νησης, το πάγωμα των προσλήψεων στον δημόσιο τομέα το 2010 και η σταδιακή μείωση του προσωπικού στον δημόσιο τομέα». Ακόμη υπο σχέθηκε ότι «η δημόσια διαβούλευση για το ασφαλιστικό έχει ξεκινήσει και θα είναι συγκεκριμένης και σύντομης διάρκειας» και κατέληξε στο άρθρο του τονίζοντας την ανάγκη που έχει η Ελλάδα για «άρση της δυσπιστί ας» από τους εταίρους της. Μόνο… κατουρημένες ευρωπαϊκές ποδιές δεν φιλήσαμε δηλαδή!

Φαίνεται λοιπόν ότι ακόμη και οι ίδιοι κατάλαβαν πως το παράκαναν, με αποτέλεσμα να προχωρήσουν συντονισμένα σε δηλώσεις στήριξης της ελληνικής οικονομίας τόσο ο επίτροπος Αλμούνια όσο και ο επι κεφαλής του Eurogroup ΖανΚλοντ Γιούνκερ.

Ο Αλμούνια – με τ’ όνομα – τόνισε ότι «η Ελλάδα δεν πρόκειται να χρε οκοπήσει ποτέ, διότι έχει τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης» και ότι «θα χρειαστεί να πληρώσει περισσότερο για να δανειστεί, αλλά ο κίνδυνος χρεοκοπίας είναι μηδενικός λόγω της στήριξης της Ε.Ε.».

Απέδωσε την αύξηση του spread στη διόγκωση του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας, στην επίπτω ση της παγκόσμιας κρίσης και, πιο πρόσφατα, στις αναταράξεις στις διε θνείς αγορές λόγω της στάσης πλη ρωμών της Dubai World, ενώ και ο Γιούνκερ από την πλευρά του δήλωσε ότι δεν βλέπει κανένα πρόβλημα χρε οκοπίας στην Ευρώπη…

Όλα αυτά δεν εμπόδισαν βέβαια διάφορους διεθνείς κήνσορες, όπως οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», να συνεχίσουν τα αρνητικά δημοσιεύματα για την ΑΓΡΙΟ ΣΤΡΙΜΩΓΜΑ ΑΠ’ ΕΞΩ, ΣΚΛΗΡΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ «ΜΕΣΑ» ελληνική οικονομία, με τα οποία αρχικά την αποκάλεσαν «Ισλανδία του Αιγαίου» και στη συνέχεια τη συνέκρι ναν με το… Ντουμπάι!

Πολιτική κρίση!

Στα διάφορα σενάρια που φιλο τεχνούν οι διεθνείς… αναλυτήριοι αναφέρουν ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η Ε.Ε. ακολουθεί στρατηγική έντασης και κλιμάκωσης των πιέσεων προς την Ελλάδα και δεν αποκλείεται να πυροδοτήσει ακόμη και πολιτική κρίση, προκειμένου η χώρα μας να συμμορφωθεί στις υποδείξεις των Ευρωπαίων.

Φθάνουν στο σημείο να προβλέ ψουν μάλιστα ότι, στην περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση υπερψη φίσει τον προϋπολογισμό, η Ε.Ε. θα τον κρίνει ανεπαρκή και θα ζητήσει πρόσθετες αλλαγές ή ακόμα και να φτιαχτεί από την αρχή και αυτή αρνη θεί να συμμορφωθεί – γεγονός που θεωρεί πιθανό – το επόμενο βήμα θα είναι η επιβολή κυρώσεων οδη γώντας την Ελλάδα στο κατώφλι του ΔΝΤ. Ούτε λίγο ούτε πολύ:

u Υποστηρίζουν ότι η «λύση» του ΔΝΤ έχει υποστηρικτές εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων, καθώς θα έχει μικρότερο πολιτικό κόστος από την εναλλακτική, που είναι η «εθελοντική» επιβολή μέτρων σκληρής λιτότητας, και αποφαίνονται πως κανένας πολιτικός δεν έχει προετοιμάσει τους Έλληνες γι’ αυτό το ενδεχόμενο.

u Προεξοφλούν ότι οι Βρυξέλλες δεν είναι διατεθειμένες να βοηθήσουν την Ελλάδα, καθώς φοβούνται ότι θα δημιουργηθεί κακό προηγούμενο, ενώ, όσον αφορά το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας, παραδέχονται μεν ότι είναι απίθανο, αλλά διερωτώ νται εάν η ψαλίδα των ελληνικών ομο λόγων αντιστοιχεί στο πραγματικό ρίσκο των επενδυτών!

u Επισημαίνουν ότι η «σκληρή λιτό τητα α λα Λετονία είναι το μόνο που μπορεί να υπάρξει είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο».

 

Περί ακεραιότητας

Το απίστευτο σ’ αυτή την υπόθεση είναι ότι τα διεθνή λαμόγια της χρη ματοοικονομικής ανάλυσης προχω ρούν και σε κατάπτυστα υπονοούμε να ακόμη και για την… ακεραιότητα της χώρας μας:

u «Η ευρωζώνη δεν θα καταφθάσει για να διασώσει την Ελλάδα, εκτός εάν η χώρα εφαρμόσει μία σειρά κανόνων τους οποίους θα επιβάλει η Ένωση τους επόμενους μήνες. Οι αρχές της Ε.Ε. φοβούνται, λάθος ή σωστά, περισσότερο τους ηθικούς κινδύνους της διάσωσης παρά τη διάσπαση που μπορεί να προκαλέσει στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης ενδεχόμενη στάση πληρωμών της Ελλάδας».

u «Εάν βρεθούν αντιμέτωποι με το δίλημμα να διατηρήσουν την ακεραι ότητα του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης ή την ακεραιότητα της Ελλάδας, μάλλον θα επιλέξουν το πρώτο. Προκειμένου να διασφαλί σουν το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, είναι πρόθυμοι να παρά σχουν βοήθεια. Εάν, όμως, κάποια χώρα είναι αποφασισμένη να προ σαρμοστεί σε κάποιους κανόνες. Σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει ο φόβος ότι θα χαθεί η “ισορροπία” των προ ϋπολογισμών και σε άλλες πλευρές της ευρωζώνης. Καμία, δε, χώρα της ευρωζώνης δεν έχει παραβιάσει τόσο πολύ το Σύμφωνο όσο η Ελλάδα».

u «Η πραγματική συναλλαγματική ισοτιμία έχει ενισχυθεί κατά 17% σε σύγκριση με το 2006, δηλαδή η αντα γωνιστικότητα της χώρας διολισθαίνει με ταχύτητα. Εάν η Ελλάδα δεν ήταν στην ευρωζώνη, θα πήγαινε κατευ θείαν προς την πτώχευση».