Εχοντας δεσμευτεί πως η υπερθέρμανση του πλανή τη είναι μία από τις μεγάλες προκλήσεις της προεδρίας του, ο Μπαράκ Ομπάμα δηλώνει πως πηγαίνει στην Κοπεγχάγη για να επιβε βαιώσει τη δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών για τη μείωση των εκπο μπών των αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με το 2005 κατά 17% έως το 2020. Μόνο που ο Αμερικανός πρόε δρος λογαριάζει, δυστυχώς, χωρίς τον «ξενοδόχο»,που δεν είναι άλλος από το αμερικανικό Κογκρέσο.

Εχοντας δεσμευτεί πως η υπερθέρμανση του πλανή τη είναι μία από τις μεγάλες προκλήσεις της προεδρίας του, ο Μπαράκ Ομπάμα δηλώνει πως πηγαίνει στην Κοπεγχάγη για να επιβε βαιώσει τη δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών για τη μείωση των εκπο μπών των αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με το 2005 κατά 17% έως το 2020. Μόνο που ο Αμερικανός πρόε δρος λογαριάζει, δυστυχώς, χωρίς τον «ξενοδόχο»,που δεν είναι άλλος από το αμερικανικό Κογκρέσο.

Ρεπουμπλικάνοι αλλά και Δημοκρατικοί – χειραγωγούμενοι από τα ισχυρά λόμπι των ρυπογόνων βιομηχανιών – προειδοποιούν τον Ομπάμα ότι δεν πρόκειται να τον αφήσουν να υλοποιήσει τις διακηρύ ξεις του. «Οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία για το κλίμα θα… σαπίσει στη Γερουσία», λέει ορθά κοφτά ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Τζέιμς Ινχόουφ, που μετέχει στην Eπιτροπή Περιβάλλοντος της Γερουσίας. Ακούγεται τραγικό, αλλά οι περισσό τεροι γερουσιαστές δηλώνουν πως αμφιβάλλουν για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Άλλωστε και ο αριθμός των Αμερικανών πολιτών που πιστεύ ουν στην υπερθέρμανση έχει μειωθεί σημαντικά. Καθώς το ποσοστό της ανεργίας στις ΗΠΑ έχει αυξηθεί σχε δόν στο 10%, οι οικολογικές ευαισθη σίες περνούν σε δεύτερη μοίρα…

Το σκάνδαλο που ξέσπασε με αφορμή την παραποίηση των στοι χείων για την υπερθέρμανση της γης από την Ερευνητική ομάδα Χάντλεϊ του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας για να δώσει μια πιο πειστική εικόνα του κινδύνου, έχει εξαπλωθεί σαν πυρκαγιά στις συντηρητικές ιστο σελίδες. Παρά το γεγονός ότι η πρότα ση Ομπάμα για τη μείωση των εκπο μπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 17% είναι πολύ χαμηλότερη από ό,τι ήλπιζαν οι Ευρωπαίοι, οι αντίπαλοί του δεν υποχωρούν. Οκτώ Δημοκρατικοί γερουσιαστές έχουν ήδη αντιταχθεί στις οικολογικές πρωτοβουλίες του Ομπάμα και ο μαγικός αριθμός των 60 ψήφων, που απαιτούνται για να εγκριθούν από τη Γερουσία, απλά δεν υπάρχει…

«Οι διεθνείς συνθήκες στο πλαίσιο του ΟΗΕ για το κλίμα θα μπορούσαν να υπονομεύσουν σοβαρά την οικο νομία μας, τις θέσεις εργασίας, αλλά και να οδηγήσουν στην αύξηση των τιμών της ενέργειας», λέει ο γερουσι αστής Ινχόουφ, μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Γερουσίας.

 

Θα την πάθει όπως ο Κλίντον

Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο στόχος του Ομπάμα να περάσει εντός του 2010 από τη Γερουσία ένα «σχέ διο κατά της κλιματικής αλλαγής» φαντάζει πλέον εξωπραγματικός. Ο Αμερικανός πρόεδρος κινδυνεύει δυστυχώς να την πάθει όπως ο Μπιλ Κλίντον το 1997, όταν το Κογκρέσο απέρριψε την πρότασή του για την επικύρωση του πρωτοκόλλου του Κιότο. Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι ο Ομπάμα επέλεξε να εμφανιστεί στην έναρξη της διάσκεψης της Κοπεγχάγης, τη στιγμή που οι περισ σότεροι διεθνείς ηγέτες θα κάνουν την εμφάνισή τους στο τέλος, όταν θα διεξάγονται και οι κρίσιμες διαπραγ ματεύσεις για το τελικό κείμενο της συμφωνίας.

Το πρόβλημα είναι ότι οι άλλες δύο μεγάλες «ρυπογόνες» δυνάμεις – η Κίνα και η Ινδία – αρνούνται να αποδεχτούν μια δεσμευτική συμφω νία με αποτέλεσμα η διάσκεψη της Κοπεγχάγης να κινδυνεύει να καταλή ξει σε μια λέσχη ατέρμονων συζητήσε ων. Όπως λένε μάλιστα οι περισσότε ροι ειδικοί, η διάσκεψη θα αποτελέσει στην καλύτερη περίπτωση «ένα βήμα σε μια μακροπρόθεσμη διαδικασία και όχι ένα τελικό σημείο αναφοράς».

 

Η ώρα των ακτιβιστών

Η μόνη δύναμη που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω πλέον είναι ένα γιγαντιαίο κίνημα κατά της υπερ θέρμανσης. Ένα κίνημα όπως εκείνο κατά της παγκοσμιοποίησης. «Ενα μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας, που πρέπει να επιστρέψει…πράσινο», όπως λέει χαρακτηριστικά η οργά νωση «Δράση για το Κλίμα». Πολλές οικολογικές οργανώσεις οργανώνουν στις 13 Δεκεμβρίου στην Κοπεγχάγη μια παγκόσμια διαμαρτυρία που θα φτάσει ώς τον αποκλεισμό του λιμανι ού της πρωτεύουσας της Δανίας. Δεν αποκλείεται μάλιστα να επιχειρηθεί ακόμη και «εισβολή» στον χώρο της διάσκεψης «για να ακουστεί η φωνή των λαών» για τη σωτηρία του πλα νήτη.

Οι ενέργειες αυτές θυμίζουν παρό μοιες τακτικές που χρησιμοποιήθη καν στο Σιάτλ το 1999, κατά τη συνε δρίαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, και που οδήγησαν σε εκατοντάδες συλλήψεις. Το Σιάτλ πυροδότησε την έκρηξη ενός κινήμα τος κατά της παγκοσμιοποίησης, που κυριάρχησε για τα επόμενα χρόνια σχεδόν σε κάθε μεγάλη διεθνή σύνο δο, αλλά το τελευταίο διάστημα φαί νεται να έχει εξαφανιστεί. Το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης αποδεί χτηκε εντελώς ανίκανο να εκφράσει τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό, με απο τέλεσμα να διαλυθεί την ώρα που η παγκόσμια οικονομική κρίση απέδειξε με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο την ορθότητα των απόψεών του. Ίσως τώρα η υπερθέρμανση του πλανήτη και η ίδια η επιβίωση του ανθρώπινου γένους να αποτελέσουν την «ελπιδοφόρα μήτρα» για ένα πρό γραμμα κλιματικής δικαιοσύνης που θα προτείνεται από τα κάτω και θα επιβάλει αληθινές λύσεις