Ιδρύουν τοπικούς συλλόγους «Ελλήνων Πολιτών» με σκοπό, όπως λένε, «την υπεράσπιση και διατήρηση της εθνικής ταυτότητας από τους αλλόθρησκους».

Από την άλλη, μαθητές, δάσκαλοι και γονείς με «προοδευτικές» αντιλήψεις υποδέχονται άλλα παιδιά προσφύγων στα σχολεία τους, τους μοιράζουν χαμόγελα και δώρα, τα καλούν να έρθουν να παρακολουθήσουν μαζί μαθήματα και μετά τα αποχαιρετούν και επιστρέφουν τα μεν στην ασφάλεια του σπιτιού τους, τα δε… στις άθλιες συνθήκες των περισσότερων κέντρων προσωρινής φιλοξενίας.

 

Ποιο είναι το βασικό επιχείρημα των γονέων που αντιδρούν στην ένταξη των παιδιών προσφύγων και μεταναστών στα ελληνικά σχολεία; Ότι είναι ανεμβολίαστα και συνεπώς πιθανόν να είναι φορείς επικίνδυνων μεταδοτικών ασθενειών, όπως η φυματίωση και η ελονοσία.

Προφανώς, οι συγκεκριμένοι γονείς είτε εθελοτυφλούν είτε δεν έχουν ενημερωθεί ότι πρώτη και κύρια προϋπόθεση προκειμένου ένα προσφυγόπουλο να ενταχθεί στο πρόγραμμα εκπαίδευσης σ’ ένα δημόσιο σχολείο είναι να έχει κάνει όλα τα απαραίτητα εμβόλια που συνιστώνται για τα παιδιά της ηλικίας του. 

 

Χαρακτηριστικά, όπως επισημάνθηκε σε πρόσφατη ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Υγείας:

• «Σε όλα τα Κέντρα Φιλοξενίας που μετέχουν στο πρόγραμμα εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας έχει πραγματοποιηθεί ο εμβολιασμός των παιδιών όπως προβλέπεται από το πρόγραμμα εμβολιασμών που εφαρμόζεται.

• Με τη συμφωνία των υπουργείων Παιδείας και Υγείας, τα Κέντρα Φιλοξενίας εντάσσονται στο πρόγραμμα εκπαίδευσης που εφαρμόζεται στα σχολεία της χώρας ακολουθώντας την εξέλιξη του προγράμματος εμβολιασμού και εφόσον έχει πραγματοποιηθεί εμβολιασμός των παιδιών στο κάθε συγκεκριμένο Κέντρο».

 

Μπορεί να διαμαρτύρονται και να σχηματίζουν ανθρώπινες αλυσίδες για να εμποδίσουν μικρά παιδιά να πάνε στο σχολείο, όμως οι Έλληνες γονείς «συλλαμβάνονται» ασυνεπείς όσον αφορά τον εμβολιασμό των δικών τους παιδιών. 

«Ο προβληματισμός και ο φόβος των γονέων, η έλλειψη εμπιστοσύνης στις φαρμακευτικές εταιρείες αλλά και η άγνοια σχετικά με τα συστατικά των εμβολίων, δημιουργούν ένα σοβαρό ζήτημα στην εμβολιαστική κάλυψη της Ελλάδας», ανέφερε σε ημερίδα για τον εμβολιασμό, που διοργανώθηκε πρόσφατα, ο πρόεδρος της Ελληνικής Παιδιατρικής καθώς και Παγκόσμιας Παιδιατρικής Εταιρείας Ανδρέας Κωνσταντόπουλος.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα αποτυπώνεται στο εμβόλιο κατά της μηνιγγίτιδας Β, καθώς, όπως παραδέχονται οι παιδίατροι, μόλις τρεις στους 10 Έλληνες μαθητές είναι εμβολιασμένοι για την πρόληψη του επικίνδυνου μικροβίου, που εφόσον δεν διαγνωσθεί έγκαιρα μπορεί να στοιχίσει ακόμα και τη ζωή του ασθενούς! 

 

Η κατασκευή φράκτη στα σύνορα των βαλκανικών κρατών και χωρών της Κεντρικής Ευρώπης σε συνδυασμό με την υπογραφή της συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος οδήγησαν στην κατακόρυφη μείωση των προσφυγικών ροών από τα παράλια της Τουρκίας, συγκριτικά με την αντίστοιχη χρονική περίοδο πέρυσι.

Κατά μέσο όρο 150-200 πρόσφυγες και μετανάστες φθάνουν καθημερινά στην Ελλάδα εν συγκρίσει με τις κάποιες χιλιάδες το ’15. 

Χαρακτηριστικό της «αναδουλειάς» για τους διακινητές στη Σμύρνη και το Τσεσμέ είναι ότι έχουν υποχρεωθεί να ρίξουν την «ταρίφα» για τη μεταφορά των μεταναστών στα 150-200 ευρώ το άτομο, από 2.000 ευρώ που είχε φθάσει να κοστίζει πέρυσι το πέρασμα στην Ευρώπη. 

 

Τα παραπάνω γεγονότα υποχρέωσαν τους δουλέμπορους να αναζητήσουν εναλλακτικές διαδρομές για τη μεταφορά προσφύγων και μεταναστών, κυρίως από τη Βόρεια Αφρική και δευτερευόντως από την Τουρκία, με σκοπό να παρακάμψουν τα hotspots των ελληνικών νησιών της «κόκκινης γραμμής» και το κλείσιμο της περιοβόητης «βαλκανικής οδού».

 

Την περασμένη εβδομάδα σκάφη του λιμενικού εντόπισαν ακυβέρνητα ιστιοφόρα – σαπιοκάραβα να πλέουν ανοικτά της Μεθώνης, αλλά και στη Μήλο (!), που στα αμπάρια τους έκρυβαν στοιβαγμένους εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες, κυρίως από τη Συρία και τις χώρες της Κεντρικής και Δυτικής Αφρικής. Ανάμεσά τους δεκάδες γυναίκες και μικρά παιδιά. 

Αρχικός τους σκοπός ήταν να παρακάμψουν το Αιγαίο και μέσω της Αδριατικής να φθάσουν στη Βόρεια Ιταλία κι από εκεί να περάσουν στην ενδοχώρα της ευρωπαϊκής ηπείρου. 

 

Η μείωση των ροών στο Αιγαίο δεν συνέβαλε όμως στην αποσυμφόρηση των νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα. 

Εκεί όπου η κατάσταση στα κέντρα πρώτης υποδοχής και καταγραφής (hotspots) αλλά και στους υπόλοιπους καταυλισμούς είναι πλέον απελπιστική, με σχεδόν 17.000 πρόσφυγες να ζουν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες σίτισης και υγιεινής, εγκλωβισμένοι επί μήνες σε μια κατάσταση «ελεύθερης ομηρίας», περιμένοντας να εξετασθούν οι αιτήσεις για τη χορήγηση ασύλου από την υποστελεχωμένη και πρόχειρα στημένη αρμόδια υπηρεσία.

Τη χειρότερη εικόνα παρουσιάζουν η Λέσβος (με περίπου 6.000 πρόσφυγες και μετανάστες), η Χίος (4.100) και η Σάμος (πλησιάζουν τους 2.000 ανθρώπους) με δομές φιλοξενίας που επαρκούν για το 1/3 από όσους βρίσκονται σήμερα εκεί. 

Οι δε επαναπροωθήσεις των παράτυπων μεταναστών, που εισήλθαν στη χώρα μας μετά τις 20 Μαρτίου 2016, από την Ελλάδα προς την Τουρκία γίνονται με το «σταγονόμετρο».

 

Ακόμα χειρότερη εξέλιξη και αποτελεσματικότητα παρατηρείται στην πολυδιαφημιζόμενη – από την Ε.Ε. – μετεγκατάσταση των νόμιμων προσφύγων (κυρίως από τη Συρία) σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξαιτίας της απροθυμίας των περισσότερων «εταίρων» να δεχθούν στις χώρες τους πρόσφυγες.

Η συνύπαρξη επί μεγάλο χρονικό διάστημα ανθρώπων από διάφορες εθνότητες, κουλτούρα, θρησκεία, αλλά και «αγεφύρωτες εθνικές και ιδεολογικές διαφορές» έχουν ως συνέπεια τις σχεδόν καθημερινές συγκρούσεις μεταξύ ομάδων προσφύγων και μεταναστών, κυρίως νεαρών, που οδηγούν είτε σε στάσεις διαμαρτυρίας για την πολύμηνη και «αδικαιολόγητη» γι’ αυτούς κράτηση είτε και σε συμπλοκές με τις δυνάμεις της αστυνομίας, που προσπαθεί να επιβάλει την τάξη σε ανθρώπους απελπισμένους.