Όλους αυτούς τους μήνες η καμπάνια των δυο υποψηφίων επικεντρώθηκε σε προσωπικές, φθηνές, επιθέσεις για τις εκατέρωθεν αδυναμίες τους, παρά στα δυνατά τους σημεία. Ενδεχομένως επειδή αυτά δεν υπάρχουν!

 

Για πολλούς το βασικό πλεονέκτημα της Χίλαρι Κλίντον είναι απλώς ο αντίπαλός της: Ο αλλοπρόσαλλος, απωθητικός και ακραίος Ντόναλντ Τραμπ, που τρομάζει ακόμα και ψηφοφόρους του κόμματός του, αναγκάζοντας τους πιο μετριοπαθείς να «κλείσουν τη μύτη» και να ψηφίσουν Χίλαρι.

 

Τα ζοφερά – και για την παγκόσμια κοινότητα – σενάρια μιας πιθανής εκλογής Τραμπ κυριαρχούν, εδώ και μήνες, στα αμερικανικά ΜΜΕ. Αντίθετα, σχεδόν… αγνοείται το μετεκλογικό πλάνο της Χίλαρι, που παραμένει φαβορί, αν και η ψαλίδα μικραίνει, σύμφωνα με τα τελευταία γκάλοπ. Ενώ η κοινή γνώμη ενημερώθηκε εκτενώς για το σκάνδαλο με τα e-mails της, λίγοι ξέρουν το πρόγραμμα και τις προτάσεις της. 

 

Οι προτεραιότητες των Αμερικανών ψηφοφόρων, πάντως, για τα θέματα που τους απασχολούν πηγαίνοντας στην κάλπη στις 8 Νοεμβρίου δεν θυμίζουν σε τίποτα τις ρηχές και κουτσομπολίστικες κόντρες των δυο υποψηφίων στα debates. Το εκλογικό σώμα των ΗΠΑ ιεραρχεί τις αγωνίες του ως εξής:

 

61% οικονομία, δουλειές

 

58% εθνική ασφάλεια, τρομοκρατία

 

38% υγεία, νοσηλεία

 

28% μετανάστευση

 

22% έλλειμμα προϋπολογισμού

 

21% έλεγχος οπλοκατοχής

 

19% κοινωνική ασφάλιση

 

15% κλιματική αλλαγή

 

12% κυβερνητικές νομοθετικές ρυθμίσεις

 

Σύμφωνα με τα σχέδια, τις δεσμεύσεις και το πρόγραμμά της, η Χίλαρι Κλίντον, εφόσον εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, θα επιδιώξει να υλοποιήσει τα παρακάτω: 

 

 

Η Κλίντον επανειλημμένα τονίζει ότι σχεδιάζει να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα, δίχως να επιβαρύνει τη μεσαία τάξη ή τη μεσαία επιχειρηματικότητα. Το φορολογικό της πρόγραμμα αφήνει τον φορολογικό κώδικα λίγο-πολύ ως έχει, αυξάνοντας τους φόρους για τους πάρα πολύ πλούσιους. Σε ποιο βαθμό; Θα φανεί μετεκλογικά. Η Κλίντον, πάντως, δεσμεύεται ότι «σχεδόν όλες οι φορολογικές επιβαρύνσεις θα φορτωθούν στο πλουσιότερο 1%», ενώ δεν θα αγγιχθεί καθόλου το 95% της κοινωνίας.

 

Έτσι, η υποψήφια των Δημοκρατικών σχεδιάζει να διευρύνει τις φοροαπαλλαγές για τη μεσαία τάξη, αλλά οι φόροι στην κορυφή της πυραμίδας θα μπορούσαν, σύμφωνα με τις εξαγγελίες της, να αυξηθούν κατακόρυφα. Για παράδειγμα, για εισοδήματα 1 εκατ. δολ. ο φορολογικός συντελεστής θα είναι μίνιμουμ 30% και άνω των 5 εκατ. θα υπάρχει πρόσθετη επιβάρυνση 4%. Κάτι εύκολο στα λόγια, βέβαια, αλλά δύσκολο στην πράξη, αφού η Χίλαρι θα χρειαστεί να «σπάσει» αυγά. 

 

Αντίθετα, ο Τραμπ στοχεύοντας στην επιρροή της οικονομικής ελίτ εν όψει κάλπης είναι πολύ γενναιόδωρος με τα υψηλά εισοδήματα τάζοντας υπέρογκες ελαφρύνσεις. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Κλίντον, τα εισοδήματα μεταξύ 292.000 – 699.000 δολ. θα πληρώσουν του χρόνου επιπλέον φόρο 4.690 δολάρια, ενώ με το πρόγραμμα Τραμπ τα ίδια εισοδήματα, αντί να επιβαρυνθούν, θα εξοικονομήσουν 18.490 δολ. Τα εισοδήματα 699.000 – 3,75 εκατ. δολ. με Κλίντον θα δώσουν επιπλέον 117.760 δολ., ενώ με Τραμπ θα εξοικονομήσουν 214.690 δολ.

 

Πρακτικά, τι δείχνουν οι αριθμοί σε σχέση με τις εξαγγελίες; Σχεδόν κάθε χρονιά, τα έσοδα από φόρους δεν καταφέρνουν να καλύψουν τις εθνικές δαπάνες στις ΗΠΑ. Αυτό έχει εκτινάξει το εθνικό χρέος στα 14 τρισ. δολάρια ή στο 76% του ΑΕΠ. Μελετώντας τα φορολογικά προγράμματα των δυο υποψηφίων, το σχέδιο Τραμπ θα αυξήσει το χρέος κατά 26,2% ώς το 2026. Αντίθετα, με το σχέδιο Κλίντον το χρέος μειώνεται κατά 5,7%. 

 

 

Η Κλίντον δεσμεύεται να εξασκήσει πολιτικές που θα επιτρέψουν στην Αμερική «να ηγηθεί του κόσμου τον 21ο αιώνα». 

 

 Εξαγγέλλει ότι θα σταθεί ενεργά στο πλευρό των συμμάχων των ΗΠΑ. 

 

Από την Ευρώπη ώς τη Μ. Ανατολή πρόκειται να ενδυναμώσει τις διπλωματικές συνεργασίες. 

 

Θα ισχυροποιήσει τη διπλωματία ως όργανο για επίλυση προβλημάτων και αποφυγή συγκρούσεων. 

 

Θα δώσει κάθε προσοχή στο αποδυναμωμένο σε σχέση με το παρελθόν ΝΑΤΟ, το οποίο θεωρεί ως μια από τις μεγαλύτερες επενδύσεις που έκαναν ποτέ οι ΗΠΑ. Στόχος της να ισχυροποιηθεί η Συμμαχία για να συνεχίσει τον παραδοσιακό της διεθνή ρόλο.

 

Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνει στη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, αλλά και στις σχέσεις με τη Ρωσία. 

 

Εκτός από την υποστήριξη που η Κλίντον συχνά αναφέρει ότι θα προσφέρει στις χώρες – συμμάχους στην Ευρώπη, στέκεται πολύ στα μεταναστευτικά κύματα προς τη Γηραιά Ήπειρο και πώς αυτό το πρόβλημα συνδέεται, εξαιτίας των τζιχαντιστών, με την τρομοκρατία και τη διεθνή ασφάλεια. 

 

Θεωρεί ότι οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να κάνουν περισσότερα για τον έλεγχο των μαχητών του ISIS που χρησιμοποιούν τις προσφυγικές – μεταναστευτικές ροές για να μπαινοβγαίνουν στην Ευρώπη από το Ιράκ και τη Συρία. Συγκεκριμένα μάλιστα, όπως δηλώνει, «οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αυξήσουν τους συνοριακούς τους ελέγχους, όταν το απαιτούν οι συνθήκες». 

 

Ακόμη, δίνει μεγάλο βάρος στη συνεργασία Ευρώπης – ΗΠΑ στους τομείς καταπολέμησης της τρομοκρατίας και ανταλλαγής πληροφοριών.

 

Η Κλίντον είχε ταχθεί ξεκάθαρα κατά του Brexit και πιστεύει ότι η Ε.Ε. πρέπει να παραμείνει ενωμένη.

 

 

Η αμερικανική πολιτική προς τη Ρωσία επί προεδρίας Ομπάμα περιγράφεται καλύτερα ως «στρατηγική μη εμπλοκής». Μετά την εισβολή στην Ουκρανία, η Ουάσιγκτον επέβαλε κυρώσεις στη Μόσχα και έκτοτε προσπάθησε να περιορίσει την εμπλοκή για τη Συρία. 

 

Αν και οι κινήσεις αυτές δεν στέφθηκαν από απόλυτη επιτυχία, αφού ο ρόλος του Πούτιν αναβαθμίστηκε στην ευρύτερη περιοχή, κρίθηκαν ως βέλτιστη στρατηγική καθώς η περαιτέρω αντιπαράθεση θα ήταν επικίνδυνη για όλους: ΗΠΑ, Ρωσία και υπόλοιπο κόσμο.

 

Η Κλίντον έχει αποκαλέσει τον Πούτιν «bully» (νταή). Δεσμεύτηκε να «υψώσει ανάστημα» στον Ρώσο πρόεδρο, αντίθετα με τον Τραμπ, και να αυξήσει το πολιτικό και οικονομικό κόστος που θα έχει ο Πούτιν για τις «προκλητικές και καταδικαστέες πράξεις του». Τόνισε τη στενή συνεργασία που θα φροντίσει να έχει με τους Ευρωπαίους συμμάχους, με σκοπό την αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας.

 

 

Μετά την οικονομική κρίση οι επενδύσεις σε υποδομές στις ΗΠΑ ακολουθούν φθίνουσα πορεία. Η Κλίντον υπόσχεται 275 δισ. δολάρια την επόμενη πενταετία για τον εκσυγχρονισμό και τη δημιουργία υποδομών. Το πρόγραμμά της θα χρηματοδοτηθεί μέσω φορολογικών μεταρρυθμίσεων, όπως ο επιπλέον φόρος 4% σε εισοδήματα άνω των 5 εκατ. δολαρίων, αλλά και μέσω καινούργιων επιχειρηματικών φόρων, όπως ένα ειδικό τέλος που θα επιβληθεί στις τράπεζες. Σχεδιάζει επίσης να ιδρύσει μια επενδυτική τράπεζα που θα δίνει δάνεια, εγγυήσεις και άλλες μορφές πίστωσης για πρότζεκτ δημοσίων έργων.

 

Η λίστα Κλίντον με έργα υποδομών περιλαμβάνει από στάνταρ δεσμεύσεις, όπως βελτιώσεις στο οδικό δίκτυο, μέχρι ευφάνταστες ιδέες, όπως τη δημιουργία ενός πρωτοποριακού σιδηροδρομικού δικτύου με τραίνα-σφαίρες (ιαπωνικού στυλ) που θα διατρέχουν τις ΗΠΑ.

 

Μάλιστα, θέλοντας να μη μείνει πίσω, ο Ντόναλντ Τραμπ υποσχέθηκε ότι αυτός θα ξοδέψει «τουλάχιστον το διπλάσιο ποσό απ’ ό,τι η Κλίντον». Όταν ρωτήθηκε πού θα βρει τα χρήματα, απάντησε αορίστως ότι θα εκδώσει ομόλογα. Ωστόσο, αμφιβολίες υπάρχουν και για την υλοποίηση των δεσμεύσεων Κλίντον.

 

 

Υπολογίζεται ότι υπάρχουν τουλάχιστον 310 εκατ. πυροβόλα όπλα αυτήν τη στιγμή στις ΗΠΑ στα χέρια πολιτών. Η Κλίντον υποστηρίζει τη διενέργεια ελέγχων (ιστορικού, ψυχιατρικών γνωματεύσεων κ.ά.) σε όσους αγοράζουν όπλα.

 

 

Η υποψήφια πρόεδρος των Δημοκρατικών μιλάει για ανασχεδιασμό του μεταναστευτικού νόμου που θα περιλαμβάνει και έναν οδικό χάρτη για δυνατότητα χορήγησης υπηκοότητας σε όσους βρίσκονται στις ΗΠΑ παρανόμως, με εξαίρεση αυτούς που έχουν διαπράξει εγκλήματα.

 

Δεν υποστηρίζει την απέλαση παιδιών που μπήκαν παράνομα στις ΗΠΑ. 

 

 

Η Κλίντον θεωρεί ότι στόχος δεν είναι ο περιορισμός του ISIS, αλλά η ολοκληρωτική καταστροφή του. Έχει πει ότι οι κουρδικές δυνάμεις και οι σουνίτες μουσουλμάνοι θα πρέπει να αναλάβουν μεγαλύτερο ρόλο στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους και διατύπωσε τη θέση ότι θα πρέπει να αυξηθούν οι αεροπορικές επιθέσεις των ΗΠΑ σε Ιράκ και Συρία κατά του τρομοκρατικού δικτύου. 

 

Επίσης δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στη συνεργασία με τεχνολογικές εταιρείες με σκοπό την ανάσχεση της δυνατότητας των τρομοκρατών να χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα για να στρατολογούν, να εκπαιδεύουν και να σχεδιάζουν επιθέσεις. Θεωρεί ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να κάνουν περισσότερα για την επίλυση της ανθρωπιστικής κρίσης από το κύμα προσφύγων που εγκαταλείπουν τη Συρία.

 

Η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ Κλίντον και Ομπάμα στα θέματα ISIS και Συρίας είναι ότι η Χίλαρι επιδιώκει να υπάρξει μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων (no-fly zone) πάνω από τη Συρία, κίνηση που εκτιμάται ότι θα μπορούσε να βάλει τις ΗΠΑ σε άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία. 

 

 

Ο απερχόμενος πρόεδρος Ομπάμα επιχείρησε να μειώσει την εμπλοκή των ΗΠΑ στο Ιράκ, όμως η χώρα θρυμματίστηκε. Το ISIS κατάφερε να επωφεληθεί από τη διαμάχη μεταξύ σουνιτών, σιιτών και Κούρδων. Η επιρροή του Ιράν στην κυβέρνηση του Ιράκ περιέπλεξε κι άλλο την αμερικανική διπλωματία και οι ιρακινές δυνάμεις αποδείχθηκαν ανίκανες ή και απρόθυμες να απωθήσουν το ISIS μόνες τους.

 

Η Κλίντον ως γερουσιαστής το 2002 είχε ψηφίσει υπέρ της χρήσης στρατιωτικών δυνάμεων στο Ιράκ, απόφαση που έκτοτε χρησιμοποιούν οι αντίπαλοί της για να της επιτεθούν. Η ίδια, αργότερα, έχει απολογηθεί γι’ αυτό. Η Χίλαρι επαινεί τις κουρδικές δυνάμεις για τις μάχες που δίνουν στο Βόρειο Ιράκ και θεωρεί ότι το Ιράκ πρέπει να πιεστεί να «βάλει τάξη στην πολιτική του σκηνή» και να δημιουργήσει μια εθνοφρουρά. Κάτι εκ των πραγμάτων δύσκολο.