Ήθελα πολύ καιρό να γράψω για τη δουλειά που γίνεται στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού, από την ημέρα επαναλειτουργίας της. Είδα πέρυσι 3-4 παραστάσεις, όλες είχαν κάτι να μου πουν. Η προχθεσινή πρεμιέρα της νέας θεατρικής περιόδου με τη δυνατή ομάδα Influx – artist collective, μου δίνει την ευκαιρία να γράψω σήμερα αυτό το σημείωμα. Τα παιδιά που τη διευθύνουν έδωσαν το στίγμα από την πρώτη στιγμή: Ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης, καλλιτεχνικοί υπεύθυνοι της Πειραματικής Σκηνής, είναι σαφείς: 

 

«Στόχος μας είναι ένα εξωστρεφές θέατρο που να συνδιαλέγεται με το ευρύτερο κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό μας περιβάλλον, να το κρίνει και να κρίνεται από αυτό. Επιθυμία μας είναι το θέατρο να λειτουργήσει ως πλατφόρμα διαλόγου για τα ιστορικά, πολιτικά και ηθικά ζητήματα που απασχολούνε την κοινωνία μας και να αξιοποιήσουμε όσο μπορούμε καλύτερα την αισθητική, παιδαγωγική και κοινωνική του λειτουργία».

 

Κοντά τους, η «κρυφή δύναμη» του Εθνικού, η Εύα Σαραγά, υπεύθυνη θεατρολόγος της Πειραματικής Σκηνής, που μετά την πρεμιέρα τόνισε: «Φιλοσοφία και στόχος της Πειραματικής Σκηνής είναι ένα θέατρο που να επιδρά στην κοινωνική συνείδηση, να αντανακλά το σήμερα και να συνομιλεί με τις αιτίες και τα αποτελέσματα που καθορίζουν τη ζωή όλων μας.

 

Η επαναλειτουργία της, έπειτα από οκτώ χρόνια, στοχεύει στην αξιοποίηση της εμπειρίας και της κληρονομιάς της προηγούμενης περιόδου, αλλά και σε έναν εκ νέου καθορισμό των μελλοντικών της στόχων».

 

Η παράσταση που είδαμε το Σάββατο – «Πεδίο βολής (Αγριόπαπιες)» των Influx και Πρόδρομου Τσινικόρη, θα παίζεται έως τις 11 Δεκεμβρίου – ήταν η καλύτερη απόδειξη. 

Η παράσταση με αφορμή το αριστουργηματικό έργο του Ερρίκου Ίψεν «Αγριόπαπια» επιχειρεί να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από την έννοια της ταυτότητας, της υιοθέτησης και της ερμηνείας «ρόλων» τόσο στο θέατρο όσο και στην καθημερινή ζωή. 

 

Μετά το «Ορυχείο Ίψεν: Ένας εχθρός του λαού συναντάει τον λαό», που παρουσιάστηκε στο δημαρχείο της Θεσσαλονίκης και συνδύαζε το ιψενικό έργο με τα γεγονότα των ορυχείων στις Σκουριές, οι Ιnflux – artist collective φιλοδοξούν με τη νέα τους παράσταση να διερευνήσουν το θέμα της ενοχής των γονιών, αλλά και να απαντήσουν στα διαχρονικά ερωτήματα: «Τι είμαι» και «Τι θα ήθελα να είμαι». 

Η σύλληψη και η σκηνοθεσία είναι των Ιnflux – artist collective (Κορίνα Βασιλειάδου, Χάρης Πεχλιβανίδης), δραματουργία: Πρόδρομος Τσινικόρης, μετάφραση: Κορίνα Βασιλειάδου, Ειρήνη Κυριακού, σκηνικά – κοστούμια: Διδώ Γκόγκου, Ελένη Κανακίδου, Σόνια Σαμαρτζίδου, φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος, μουσική: Γιώργος Δούσος, Λευτέρης Μουτσινάς.

 

Οι τέσσερις ηθοποιοί – Ανθή Ευστρατιάδου, Ειρήνη Κυριακού, Χάρης Πεχλιβανίδης, Κλέα Σαμαντά – έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, με την Ευστρατιάδου να με εντυπωσιάζει με τη δύναμη της ερμηνείας της. 

Ακολουθούν: EUROPOLY, παραστάσεις για τη Γηραιά Ήπειρο που αλλάζει, σε συνεργασία με το Goethe-Institut Athen, «Καθαρή πόλη» (22 Δεκεμβρίου – 8 Ιανουαρίου 2017), που μετά την επιτυχημένη περσινή παρουσίασή της στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και την περιοδεία σε διάφορα ευρωπαϊκά φεστιβάλ επιστρέφει στην Αθήνα για να επαναπροσδιορίσει τα στερεότυπα μέσα από το βλέμμα και τις προσωπικές μαρτυρίες πέντε μεταναστριών καθαριστριών, «ειδικών» σε θέματα καθαριότητας, «Lessons of leaking» (13 – 15 Ιανουαρίου 2017), ένα έργο που αναφέρεται στη Γερμανία, το έτος 2021, όπου μετά τις πολλαπλές κρίσεις της τελευταίας δεκαετίας, το όραμα μιας ενωμένης Ευρώπης έχει υποχωρήσει μπροστά στην πραγματικότητα ενός συστήματος ασφαλείας τύπου «ομπρέλα», κι άλλα πολλά που θα έχουμε την ευκαιρία να σχολιάσουμε αυτόν τον χειμώνα… 

 

Βάλτε, λοιπόν, στο θεατρικό σας πρόγραμμα την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού και δεν θα χάσετε…

 

ΜΗΝΑΣ ΒΙΝΤΙΑΔΗΣ