Η στρατηγική αντεπίθεση προς την κυβέρνηση, που μετά τον ανασχηματισμό επανέκτησε την πρωτοβουλία των κινήσεων, περνάει μέσα από την «άλωση» της Κεντροαριστεράς με τη λογική του «μετώπου κατά του λαϊκιστικού εθνικισμού», όπως αποκαλεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ. 

 

Σε μια στιγμή που ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι αντιμετωπίζουν σοβαρά εσωτερικά προβλήματα η πίεση από τη Ν.Δ. γίνεται προφανώς για λόγους δικής της πολιτικής στρατηγικής, με στόχο την αλίευση απογοητευμένων ψηφοφόρων και όχι με την προσδοκία ενός σοβαρού διαλόγου. 

Στελέχη και από τα δύο κόμματα επισημαίνουν ότι προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η προσέλκυση ψηφοφόρων με όποιον τρόπο και όχι μια συνεργασία των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων, όπως διατείνεται. Η Ν.Δ. πιέζει ποντάροντας σε αγανακτισμένους και προβληματισμένους με την κυβέρνηση κεντροαριστερούς πολίτες προκειμένου να προσεγγίσει τον στόχο της, που είναι η κυβερνητική αυτοδυναμία. 

 

Με όχημα ένα κοινοβουλευτικό μέτωπο κατά της κυβέρνησης στη Βουλή, που θα δημιουργεί μια ασφυκτική πολιτική κατάσταση, προσπαθεί να ροκανίσει την παραμονή της κυβέρνησης στην εξουσία. Η αλλαγή στάσης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που συμπαρέσυρε και το Ποτάμι στο ζήτημα του ΕΣΡ, κινητοποίησε τα στελέχη της Ν.Δ., που διαπίστωσαν ότι η κυβέρνηση έχει δυνατότητες εύρεσης ενός πλαισίου συνεννόησης.

Η εξέλιξη αυτή έδειξε ακόμη ότι οι μικρότεροι παίκτες όχι μόνο δεν συγκινούνται, αλλά απωθούνται από τη βίαιη και πλεονεκτική στάση του Μητσοτάκη, ο οποίος θέλει να κάνει σάλτο προς την εξουσία, όπως λένε στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

 

Με αφορμή την αποχώρηση των εκπροσώπων των δανειστών από τη χώρα και την αποτυχία να καταλήξουν οι συζητήσεις, η Ν.Δ. άρχισε ήδη την καταστροφολογία, με τη λογική ότι οι ατέρμονες διαπραγματεύσεις και η απροθυμία της κυβέρνησης να κλείσει την αξιολόγηση δημιουργούν νέα σοβαρά προβλήματα στην οικονομία της χώρας.

 

Μιλώντας στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Παγουλάτου με τίτλο «Το νησί που φεύγει», ανάμεσα στον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Σταύρο Θεοδωράκη, ο Μητσοτάκης επιχείρησε να δώσει δραματικό τόνο στη σπουδή του για άμεση προσφυγή στις κάλπες: «Δεν θα έχουμε πολλές ακόμα ευκαιρίες υπέρβασης και ανάκαμψης. Η στιγμή μας θα έρθει σύντομα. Και αυτή τη φορά είμαι βέβαιος ότι θα φανούμε αντάξιοι της στιγμής και της ιστορίας».

Στο πλαίσιο αυτό επιχείρησε να εντάξει και την έκκλησή του για συσπείρωση της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης του «Ναι» στο περσινό δημοψήφισμα: «Είναι απαραίτητη η συστράτευση όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που στέκονται απέναντι στην ανευθυνότητα και τον τυχοδιωκτισμό της σημερινής κυβέρνησης. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια ουδέτερης στάσης και πολιτικής ίσων αποστάσεων. Διότι ένα είναι βέβαιο: Το διακύβευμα υπερβαίνει τον καθένα από εμάς ατομικά και το ζητούμενο είναι να μη μας υπερβεί και συλλογικά».

 

Το τελευταίο ήχησε ως απειλή προς τα άλλα κόμματα. «Θα φανεί ποιοι μένουν στα εύκολα λόγια και ποιοι είναι διατεθειμένοι να μπουν για τα καλά στο δύσκολο καμίνι της πολιτικής δράσης» συμπλήρωσε στην ίδια απειλητική χροιά. 

Στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού διέκριναν μια δόση αλαζονείας στη φράση ότι η Ν.Δ. αποτελεί τον καταλύτη της πολιτικής και κοινωνικής πανστρατιάς σημειώνοντας ότι στο κόμμα του έλαχε ο κλήρος να ηγηθεί. Ειδικά στο ΠΑΣΟΚ επισημαίνουν ότι αν η πανστρατιά γίνει με τη Ν.Δ. και τη σκιώδη κυβέρνηση που ανακοίνωσε την περασμένη Παρασκευή ο Μητσοτάκης… να μένει το βύσσινο.

 

Η αλήθεια είναι ότι η σύνθεση του σκιώδους υπουργικού συμβουλίου σηματοδότησε μια επιστροφή στο κυβερνητικό παρελθόν της Ν.Δ. και αποδείχτηκε μεγάλο φιάσκο. Ουδείς κατάλαβε γιατί θα έπρεπε τώρα ο πρόεδρος της Ν.Δ. να μας θυμίσει το πολιτικό προσωπικό του κόμματός του, τοποθετώντας σε καίριες θέσεις πρόσωπα που είτε σηματοδοτούν την ακροδεξιά στροφή της κυβέρνησης Σαμαρά είτε παραπέμπουν στις «ανέμελες» στιγμές της κυβέρνησης Καραμανλή. 

Στο διαδίκτυο έγινε πάρτι από χιουμοριστικές και σατιρικές αναρτήσεις, ενώ ακόμη και στελέχη της Ν.Δ. έσπευσαν να τονίσουν ότι με τέτοιες κινήσεις ο Τσίπρας θα μείνει στην κυβέρνηση την επόμενη… δεκαετία.

 

Ματαίως το επικοινωνιακό επιτελείο επιχείρησε να διαβεβαιώσει ότι δεν προδιαγράφεται υπουργική θέση για κανέναν από όσους μετέχουν στη σκιώδη κυβέρνηση. Σύσσωμος σχεδόν ο Τύπος, βλέποντας την ανάληψη θέσεων από πρόσωπα όπως ο Μάκης Βορίδης, ο Άδωνις Γεωργιάδης, η Άννα – Μισέλ Ασημακοπούλου, η Κατερίνα Παπακώστα, ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και λοιποί, διαπίστωσε ότι ο Κυριάκος είναι δέσμιος παραλυτικών εσωκομματικών ισορροπιών. 

Η ανανέωση σε πρόσωπα και ιδέες προσκρούει στις παγιωμένες τάσεις και δυνάμεις εντός του κόμματος και οι βαρόνοι επιβάλλουν πρόσωπα. Μάλιστα αναλυτές εκτιμούν ότι, με δεδομένη τη σύνθεση της Κ.Ο., ήταν λάθος του Μητσοτάκη να επιλέξει να διαλύσει τους τομείς εργασίας σε κόμμα και Βουλή και να ανακηρύξει σκιώδεις υπουργούς παλιών κυβερνήσεων που ηττήθηκαν πολλαπλώς σε εκλογές. 

 

Εκτιμούν ότι στο πλαίσιο αυτό ακόμη και η παρουσία της Ντόρας Μπακογιάννη είναι πολιτικό πρόβλημα για τον Κυριάκο, με δεδομένη την αδιάλειπτη παρουσία της επί τρεις δεκαετίες στα τεκταινόμενα της Δεξιάς. Για να φύγει από αυτήν την κριτική η Ν.Δ., επέλεξε τη στροφή στην πίεση προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης.