Την Κυριακή ο Ματέο Ρέντσι ολοκληρώνει το μεγαλύτερο στοίχημα της έως σήμερα πολιτικής καριέρας του: Οι Ιταλοί ψηφοφόροι προσέρχονται στις κάλπες προκειμένου να συμμετάσχουν σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο δημοψήφισμα, το αποτέλεσμα του οποίου θα καθορίσει εν πολλοίς την από τούδε πορεία της Ιταλίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.

 

Τη σημασία του δημοψηφίσματος τόνισε όσο περισσότερο μπορούσε ο ίδιος ο Ρέντσι, ξεκαθαρίζοντας ότι αν οι προτάσεις του καταψηφιστούν θα παραιτηθεί από πρωθυπουργός, οδηγώντας την Ιταλία σε πολιτική αναταραχή, τις αγορές σε απίστευτη νευρικότητα και την ηγεσία της Ε.Ε. σε νέο συναγερμό.

 

Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά, το περιεχόμενο και τα διακυβεύματα του δημοψηφίσματος της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης.

 

Στο δημοψήφισμα το εκλογικό σώμα της Ιταλίας καλείται να αναθεωρήσει το σύνταγμα της χώρας. Ο Ρέντσι θέλει να διαταράξει την απόλυτη ισορροπία μεταξύ Βουλής και Γερουσίας και να αφαιρέσει ισχύ από την Γερουσία, ώστε να επιταχύνει τη νομοθετική διαδικασία, αλλά και να μην μπορεί η Γερουσία να ρίχνει κυβερνήσεις αίροντας την εμπιστοσύνη της σε αυτές. Σύμφωνα με το σχέδιο του Ρέντσι, πλέον στη Γερουσία δεν θα συμμετέχουν 315 άτομα, αλλά μόλις 100, προερχόμενα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και μόνο πέντε Γερουσιαστές. Παράλληλα, αλλάζει και ο τρόπος εκλογής του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας.

 

Οι υποστηρικτές του «όχι», δηλαδή, της καταψήφισης των προτάσεων Ρέντσι, υποστηρίζουν ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος δίνει υπέρμετρη εξουσία στην κυβέρνηση -και στον εκάστοτε πρωθυπουργό-, δεδομένου ότι ο εκλογικός νόμος στην Ιταλία ήδη δίνει το 55% των εδρών της Κάτω Βουλής στο πρώτο κόμμα. Επίσης, η νομοθετική διαδικασία δεν απλουστεύεται, ενώ εκτιμάται ότι η οικονομία που ο Ρέντσι υποστηρίζει ότι θα επιτευχθεί δεν θα αγγίξει ποτέ τα 500 δισ. ευρώ το χρόνο.

 

Αν στο δημοψήφισμα της Κυριακής κυριαρχήσει το «ναι», ο Ρέντσι παραμένει πρωθυπουργός, το Κοινοβούλιο αλλάζει τον εκλογικό νόμο και εκλογές γίνονται το 2018.

Αν, πάλι κερδίσει το «όχι», ο Ρέντσι παραιτείται, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δίνει εντολή σχηματισμού προσωρινής κυβέρνησης και -είτε η κυβέρνηση αυτή αλλάξει τον εκλογικό νόμο είτε όχι- η χώρα οδηγείται σε πρόωρες εκλογές με τον Ρέντσι να μην έχει ξεκαθαρίσει ακόμα αν θα είναι υποψήφιος.

 

Προφανώς το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα του Ρέντσι τάσσεται με το «ναι», αν και όχι εν συνόλω. Με το «ναι» τάσσονται ακόμα η Νέα Κεντροδεξιά, η Φιλελεύθερη Λαϊκή Συμμαχία, το Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Δημοκρατικό Κέντρο, κλπ.

Από την άλλη πλευρά, φανατικοί υπέρμαχοι του «όχι» είναι το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, η Forza Italia, η Λέγκα του Βορρά, η Ομοσπονδία των Πρασίνων, δύο νεοκομμουνιστικά κόμματα, κ.ά.

 

Στην αρχή του 2016, το «ναι» σάρωνε το «όχι» με ποσοστό 63% έναντι 37%. Από τον Ιούνιο, οπότε και είχαμε… ισοπαλία, το «όχι» σταδιακά παίρνει κεφάλι έναντι του «ναι» και σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις του Νοεμβρίου προηγείται με 53% έναντι 47% του «ναι», με το ποσοστό των αναποφάσιστων να φθάνει το 26,4%. Κοινώς, οι δημοσκοπήσεις δίνουν ντέρμπι για… γερά νεύρα.