Ο Αύγουστος, εκτός από τα φεγγάρια του, τις Παναγιές του, έχει και τα φεστιβάλ. Χιλιάδες εκδηλώσεις κάθε χρόνο λαμβάνουν χώρα σε πόλεις και χωριά, λιμάνια και όρμους, θάλασσες και βουνά.

ΞΕΝΟΦΩΝ Α. ΜΠΡΟΥΝΤΖΑΚΗΣ

Ο Αύγουστος, εκτός από τα φεγγάρια του, τις Παναγιές του, έχει και τα φεστιβάλ. Χιλιάδες εκδηλώσεις κάθε χρόνο λαμβάνουν χώρα σε πόλεις και χωριά, λιμάνια και όρμους, θάλασσες και βουνά. Όπου πας, πέφτεις πάνω και σε μια εκδήλωση, πολιτιστική καθώς μάθαμε να τη λέμε. Φέτος τα γλέντια θα είναι πιο περιορισμένα, οι χοροί πιο κλειστοί, τα ξεφαντώματα πιο ελεγχόμενα, μια και η ανελέητη κρίση χτύπησε και τις πολιτιστικές εκδηλώσεις: συναυλίες όλων των τάσεων και αποχρώσεων, θεατρικές παραστάσεις για τις εκατοντάδες θεατρικές ομάδες, από το Ηρώδειο και την Επίδαυρο ώς την Άνω Ραχούλα και την Κάτω Καστανιά. Κάποτε, όταν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός, θα είχε ενδιαφέρον ένας μελετητής με ομάδα έμπειρων λογιστών – οικονομολόγων να μας κοστολογήσει τι έχει πληρώσει και σε ποιους το ελληνικό Δημόσιο τα τελευταία αυτά χρόνια για τον απίστευτο αυτό αριθμό επιδοτούμενης διασκέδασης σε ιδιώτες καλλιτέχνες ή θεατρικούς ομίλους και διάφορους πολιτιστικούς φορείς. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να μαθαίναμε έστω και κατά προσέγγιση τον απίθανο αριθμό των «εορταστικών δρώμενων» που έλαβαν χώρα τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, τα ονόματα των επιδοτούμενων και τις πηγές προέλευσης.

Να είστε σίγουροι ότι ένα μεγάλο κομμάτι του χρέους θα μπορούσαμε να το είχαμε αποπληρώσει.