Εξ ίσου δύσκολο είναι να επιχειρήσει κάποιος να «προφητεύσει» ποιες ισορροπίες θα διαμορφωθούν τόσο στο εσωτερικό των ΗΠΑ, όπου τα επιχειρηματικά συμφέροντα δεν εμφανίζονται με ενιαία γραμμή στα μεγάλα θέματα, όσο και σε πλανητικό επίπεδο, στο οποίο θα κριθεί αν θα διατηρηθεί, θα αλλάξει ή θα τελειώσει το σημερινό μοντέλο ηγεσίας του κόσμου όπως έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες.

 

 

Το ίδιο ισχύει για τη νέα κατάσταση στα ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα. Βεβαίως σε ένα πολύ σοβαρό σκέλος της πολιτικής του – τις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης – ο νέος πρόεδρος έχει ήδη ρίξει, ελάχιστες μέρες πριν από την ορκωμοσία του, τις τροχιοδεικτικές βολές:

 

1 Κατήγγειλε τη σημερινή Ευρώπη ως γερμανοκρατούμενη.

 

2 Προειδοποίησε τη Γερμανία ότι θα την εμποδίσει να παράγει φθηνά σε άλλες χώρες, και όχι στις ΗΠΑ, π.χ. αυτοκίνητα και εν συνεχεία να τα πουλάει φθηνά στην αμερικανική αγορά υπονομεύοντας τις αμερικανικές γραμμές παραγωγής.

 

3 Επικρότησε το Brexit, προσέφερε μια εμπορική ομπρέλα ασφαλείας στη Μεγάλη Βρετανία για να αντιμετωπίσει τους κραδασμούς και προέβλεψε ότι θα ακολουθήσουν – εξ αιτίας της «γερμανοκρατίας» – και άλλες χώρες τον βρετανικό δρόμο.

 

4 Νωρίτερα είχε προειδοποιήσει την Ευρώπη ότι τελειώνει η εποχή της τζάμπα πυρηνικής προστασίας και ότι πλέον οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να πληρώνουν για την ασφάλειά τους – πυροδότησε έτσι εκ νέου όλες τις διαχρονικές συζητήσεις για την ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας, τον ευρωστρατό κ.λπ.

 

Η Ελλάδα, σε αυτή τη θύελλα που ενδέχεται να ξεσπάσει στις ευρωαμερικανικές σχέσεις, αναμένεται να βρεθεί ενώπιον πολλών διλημμάτων, αφού η θέση της είναι ιδιαίτερα δύσκολη:

 

Δεν γνωρίζει αν θα συνεχιστεί και με τη νέα αμερικανική διοίκηση η υποστηρικτική – πλην αναποτελεσματική – πολιτική του Ομπάμα στα θέματα της οικονομικής πολιτικής.

 

Δεν γνωρίζει αν θα συνεχιστεί η αναποτελεσματικότητα που χαρακτήρισε την πίεση του (μετοχικά και πολιτικά ευθέως επηρεαζόμενου από τις ΗΠΑ) ΔΝΤ προς τη Γερμανία για το ζήτημα του χρέους.

 

Δεν γνωρίζει αν οι ΗΠΑ θα ενθαρρύνουν ή θα εξωθήσουν ευρωπαϊκές χώρες στην αποστασιοποίηση από τη Γερμανία και την ευρωζώνη.

 

Δεν γνωρίζει αν η Γερμανία θα επιλέξει την πάση θυσία διατήρηση της ευρωζώνης ή θα επιδιώξει τη διάσπασή της και, πολύ περισσότερο, αν θα χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως Ιφιγένεια στην πυροδότηση σοβαρών εξελίξεων στην Ευρώπη.

 

Υπ’ αυτήν την έννοια τους αμέσως επόμενους μήνες και χρόνια η Ελλάδα θα πρέπει να σχεδιάσει πολύ προσεκτικά τα βήματά της γνωρίζοντας ότι θα αναγκαστεί να βαδίσει σε ναρκοπέδιο…

 

 

Η χώρα μας εσχάτως ταλανίζεται σοβαρά – πέραν της οικονομικής κρίσης – από προβλήματα τα οποία εκπηγάζουν από την Τουρκία: μεταναστευτικό, ακήρυκτος πόλεμος στο Αιγαίο, απόπειρα μιας ετεροβαρούς και καταστροφικής για τα ελληνικά συμφέροντα επίλυσης του Κυπριακού.

 

Η διοίκηση Ομπάμα, παρά την υφέρπουσα και ενίοτε ανοιχτή αντιπαλότητα με την ηγεσία Ερντογάν, δεν απέτρεψε ούτε μείωσε την εκδήλωση της τουρκικής απειλής. Αποτελεί επομένως σοβαρό ερώτημα το πώς θα δράσει στην περιοχή μας η διοίκηση Τραμπ.

 

Θα μεγαλώσει τις πολιτικές αποστάσεις των ΗΠΑ από την Τουρκία ή θα επιδιώξει την εξομάλυνση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων διευκολύνοντας μια εκτόνωση της πολλαπλής τουρκικής κρίσης προς τα δυτικά;

 

Θα συνεχίσει την πολιτική της εμπλοκής στη Μέση Ανατολή επιχειρώντας να ελέγξει το υπό διαμόρφωση τοπίο ή θα εντείνει τις τάσεις αποχώρησης από την περιοχή αυτήν αφήνοντας τα έθνη και τις θρησκευτικές οντότητες να λύσουν ανεξέλεγκτα τις διαφορές τους;

 

Θα ενισχύσει την προσπάθεια εθνικής ολοκλήρωσης των Κούρδων ή θα θεωρήσει ότι η Τουρκία είναι «πολύ μεγάλη για να πέσει»;

 

Θα επενδύσει στην Αθήνα και τη Λευκωσία ως νησίδες σταθερότητας σε μια ταραγμένη και ανασφαλή περιοχή, που διατηρούν προνομιακές σχέσεις με βασικούς εταίρους των ΗΠΑ στην περιοχή (Ισραήλ, Αίγυπτος) ή θα αφήσει τα πράγματα να κυλήσουν όπως τα φέρει το… κισμέτ;

 

Η έλλειψη σαφήνειας για όσα αφορούν τις προθέσεις του νέου πλανητάρχη και των επιτελών του στα θέματα της περιοχής μας δημιουργούν ένα ακόμη ναρκοπέδιο για μια Ελλάδα, η οποία το επόμενο διάστημα θα πρέπει να επιδείξει υψηλή ικανότητα σε πολύ λεπτούς διπλωματικούς χειρισμούς.

 

Καθώς μάλιστα είναι άγνωστος ακόμη και ο χρόνος εκδήλωσης των προθέσεων της νέας αμερικανικής διοίκησης, η Αθήνα οφείλει να θωρακίσει πολιτικά και διπλωματικά τον εαυτό της και τα συμφέροντά της. Όσο πιο αποφασισμένη εμφανιστεί, τόσο καλύτερη τύχη θα έχει…