Αναρωτήθηκε άραγε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Παπουτσής, με αφορμή τη συνεχιζόμενη, καλοκαιριάτικα, απεργία των ταξιτζήδων «πώς μπορεί μια ομάδα να κρατά δέσμια ολόκληρη τη “βιομηχανία” Τουρισμού (τη μόνη που μας έμεινε υγιής, συμπληρώνω εγώ) εκθέτοντάς μας… διεθνώς»;

Αναρωτήθηκε άραγε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Παπουτσής, με αφορμή τη συνεχιζόμενη, καλοκαιριάτικα, απεργία των ταξιτζήδων «πώς μπορεί μια ομάδα να κρατά δέσμια ολόκληρη τη “βιομηχανία” Τουρισμού (τη μόνη που μας έμεινε υγιής, συμπληρώνω εγώ) εκθέτοντάς μας… διεθνώς»;

Αναρωτιούνται τα στελέχη της εγχώριας και διεθνούς τουριστικής βιομηχανίας εάν «συνειδητοποιούμε ότι διώχνουμε τουρίστες και συνάλλαγμα στην Τουρκία, την ώρα που εκλιπαρούμε για δανεικά;»

Μήπως διαθέτουμε την «κοντή» μνήμη των χρυσόψαρων; Μήπως εμείς επιτρέπουμε στους πολιτικούς μας να… ξεχνούν εύκολα το χτες, καθώς εμείς το ξεχνάμε πάρα πολύ εύκολα; Ή μήπως, τελικά, είμαστε έθνος… Λωτοφάγων;

Να θυμίσω στους κυρίους Παπουτσή, Ραγκούση και Ρέππα ότι πριν έναν  ακριβώς χρόνο – τον Ιούλιο του 2010 – είχε αναρωτηθεί ό τότε τσάρος της Οικονομίας, Doctor Γιώργος Παπακωνσταντίνου – και είχα κι εγώ συμφωνήσει μαζί του στα blogs – «πώς μπορεί μια ομάδα (χαρακτηρίστηκε, μάλιστα, από δημοσιογράφους και ως συντεχνία) να κρατά δέσμια ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, στερώντας της τα καύσιμα που απαιτούνται για να κινηθούν τα ιδιωτικά και δημόσιας χρήσης αυτοκίνητα;»

Παρ’ όλα αυτά, τον Ιούλιο του 2010 είχα συμφωνήσει ΜΕΡΙΚΩΣ με τον Dr. Γιώργο Παπακωνσταντίνου και όχι ΑΠΟΛΥΤΩΣ. Έτσι, αντέστρεψα το ερώτημά του ρωτώντας γιατί ΔΕΝ μας είπε ο κ υπουργός «πώς μπορεί ένας συνάδελφός του – ο πολύ έμπειρος πολιτικός κ. Δημήτρης Ρέππας – να ΔΩΣΕΙ, εκ προθέσεως ή εξ αμελείας, εσκεμμένα ή ακούσια – προσωπικά ΔΕΝ είμαι σε θέση να γνωρίζω και δεν θέλω να κρίνω –, το ΑΙΤΙΟ που χρειάζονταν οι ιδιοκτήτες βυτιοφόρων και φορτηγών Δ.Χ., για να προκύψει το αιτιατό της απεργίας που ξεκίνησε τα μεσάνυχτα της Κυριακής 24ης  Ιουλίου 2010, και συνεχίστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα, βασανίζοντας Έλληνες και ξένους;»

Όταν διδάσκουμε στα παιδιά την έννοια της αιτιότητας, δηλαδή τη συνάφεια ανάμεσα σε ένα αίτιο και ένα αιτιατό χρησιμοποιούμε απλά, χειροπιαστά παραδείγματα (στον κόσμο της αντικειμενικής πραγματικότητας λέμε ότι πατάμε το διακόπτη και ανάβει το φως).

Η ταλαιπωρία των Ελλήνων πολιτών και των τουριστών, που τον Ιούλιο του 2010 επισκέπτονταν τη χώρα μας, το βαρύ οικονομικό ΚΟΣΤΟΣ που επέφεραν η απεργία και η έλλειψη καυσίμων σε ελληνικές επιχειρήσεις και ταυτοχρόνως η ΚΑΚΙΣΤΗ εικόνα που προβλήθηκε από τα διεθνή ΜΜΕ για την Ελλάδα, όπως και η «διακωμώδηση» του ελληνικού κράτους με τη μη εφαρμοζόμενη ΕΠΙΤΑΞΗ και ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ, οφείλονταν – όπως μας είπαν πέρυσι ο πρόεδρος κ. Τζωρτζάτος και άλλα μέλη του ΔΣ των Ελλήνων φορτηγατζήδων – στο γεγονός ότι ο κ. Ρέππας ανακοίνωσε ότι θα καταθέσει το νομοσχέδιο για την κατάργηση του «κλειστού επαγγέλματός του» την εβδομάδα που ξεκίνησε, στις 26 Ιουλίου!

Η αλήθεια είναι ότι οι κάτοχοι βυτιοφόρων και φορτηγών Δ.Χ. είχαν ανακοινώσει ότι θα ξεκινούσαν την απεργία τους στις 27 Αυγούστου 2010! ΑΙΤΙΟ πέρυσι το καλοκαίρι με τα βυτιοφόρα και τα φορτηγά; Η υπουργική ανακοίνωση ότι το νομοσχέδιο κατατίθεται στη Βουλή των Ελλήνων ΑΜΕΣΑ!!!

ΑΙΤΙΑΤΟ; Η ΑΜΕΣΗ αντίδραση και δυναμική απεργία των κατόχων αδειών βυτιοφόρων και φορτηγών Δ.Χ., τον Ιούλιο του 2010!!! ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ; Από τη Δευτέρα 25 Ιουλίου 2010 και μετά, οι Έλληνες βίωσαν ένα δυναμικό, απίστευτο ΜΠΑΧΑΛΟ της Δημόσιας Διοίκησης, αναστενάζοντας ταυτοχρόνως σε ατέλειωτες ουρές στα βενζινάδικα. Παράλληλα, ο τουρισμός – ο οποίος υπέφερε ήδη – έχασε πολλά, ενώ τα έξοδα της τουριστικής καμπάνιας ακυρώθηκαν, η εικόνα της χώρας υπέστη ακόμη ένα οδυνηρό και δυσβάσταχτο πλήγμα και η παραπαίουσα αγορά και η οικονομία έφαγαν ακόμη ένα δυνατό χαστούκι!

Αυτό σημαίνει ότι τον Ιούλιο του 2010 βιώσαμε καταστάσεις επικίνδυνες που θύμιζαν όχι ευνομούμενη πολιτεία, αλλά αναρχία…. Είχαν δίκαιο οι φορτηγατζήδες και οι κάτοχοι βυτιοφόρων; Σε κάποιο βαθμό ΝΑΙ (αφέθηκαν ελεύθεροι και ανεξέλεγκτοι επί τέσσερις, σχεδόν, δεκαετίες, οπότε επιβεβαιώθηκε το αρχαίο ρητό που διατείνεται – όσον αφορά τη ΣΥΝΗΘΕΙΑ – ότι «η έξη γίνεται δεύτερη φύση». Οπότε, άντε να τους μεταπείσεις!)

Είχαν δίκαιο οι Έλληνες πολίτες, οι επιχειρηματίες, οι τουρίστες; Στον μέγιστο βαθμό ΝΑΙ! Φέτος τα πρόσωπα άλλαξαν, αφού τον κ. Ρέππα διαδέχθηκε ο κ. Ραγκούσης, τον Dr. Παπακωνσταντίνου ο καθηγητής κ. Βενιζέλος, τον κ. Χρυσοχοϊδη ο κ. Παπουτσής, και η ΑΠΕΡΓΙΑ των ΤΑΞΙΤΖΗΔΩΝ διαλύει την τουριστική αγορά, πάλι μήνα Ιούλιο, αλλά του… 2011! ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ; Στη χώρα που γέννησε και δάνεισε στην ανθρωπότητα έννοιες όπως:

– η ΛΟΓΙΚΗ, εμείς λειτουργούμε παράλογα,

– η ΟΡΓΑΝΩΣΗ, τελικά αποδεικνύεται ότι είμαστε απίστευτα ανοργάνωτοι,

– το ΣΥΣΤΗΜΑ, αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχουν συστηματικές πράξεις και ενέργειες,

– η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΗΘΙΚΗ, βιώνουμε συμπεριφορές ανήθικες και ανάλγητες.

Πέρυσι ρωτούσαμε «πού θα βρω βενζίνη», καθώς φεύγαμε για τις πολυπόθητες διακοπές… Φέτος, Ιούλιο του 2011, τουρίστες και ντόπιοι ρωτάμε: «πού θα βρούμε ένα ταξί για εμάς, τα παιδιά και τις βαλίτσες μας;» Μήπως θα ήταν πιο σωστό, τότε, να ρωτούσαμε: «Μήπως είδε κανείς σας πουθενά το περιβόητο ελληνικό κράτος;»

Εάν απαντήσετε ΝΑΙ, δώστε μας τη διεύθυνση, να προλάβουμε να του στείλουμε ένα ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΟ τηλεγράφημα, πριν το εντοπίσει η αξιωματική αντιπολίτευση η οποία, αφού ο πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Σαμαράς δήλωσε ότι είναι “έτοιμος αυτός και το Κόμμα του να… κυβερνήσουν” στήθηκε και περιμένει να… πέσει το ΠΑΣΟΚ, ως ώριμο φρούτο, για να αναλάβει το κράτος που ο κ. Καραμανλής είχε υποσχεθεί να… επανιδρύσει, αλλά δεν το έκανε!

*O Γιώργος Πιπερόπουλος είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας