Την ανάγκη να εισαχθεί πρόσθετο πρωτόκολλο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που να διασφαλίζει την αποτελεσματικότητα των δικαιωμάτων που προστατεύει η Σύμβαση καθώς και τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών και του κράτους δικαίου στη ψηφιακή εποχή, πρότεινε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά τη συζήτηση που διεξήχθη στην Ολομέλεια (25 Ιανουαρίου) για τα ψηφιακά μέσα.

 

Το θέμα ετέθη με δραματικό τρόπο στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές  και είναι μια νέα πραγματικότητα την οποία θα βρίσκουμε μπροστά μας στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο. Η συνταγή της παραχάραξης, βασίζεται -όπως κάθε έγκλημα εξάλλου- σε μιαν ευγενική ιδέα, σ’ ένα ιδεώδες, σ’ ένα υψηλό όραμα…  Το πρόσχημα «υπέρ της δημοκρατίας» είναι παλιό και δοκιμασμένο, ωστόσο, οι πολιτικοί έχουν σαν δουλειά τους να επαγρυπνούν, να είναι παρόντες στις εξελίξεις και ενημερωμένοι στα ζητήματα που θέτει η τρέχουσα πραγματικότητα, στη συγκεκριμένη περίπτωση των ψηφιακών μέσων. Στο όνομα μιας ιδιαιτέρα αμφισβητήσιμης περί δημοκρατίας αντίληψης, οι ψηφιακές παραχαράξεις εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους. Ήδη, ακούγονται και λέγονται πολλά για το φαινόμενο των Fake News, της λεγόμενης Post-Truth και για την εμπειρία της πρόσφατης προεδρικής εκλογής στις ΗΠΑ.

 

Μεταξύ άλλων, ο κος Βενιζέλος τόνισε στην ενδιαφέρουσα, εξαιρετικά επίκαιρη και ουσιαστική παρέμβασή του : «Μετά την εμπειρία της τελευταίας προεδρικής εκλογής στις ΗΠΑ είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε και στην Ευρώπη την απειλή των fake news, την επιβολή της post truth πάνω στην αλήθεια, τις καλά οργανωμένες κυβερνοεπιθέσεις που αφορούν τη λειτουργία θεμελιωδών δημοκρατικών θεσμών, την πιθανή αλλοίωση της βούλησης του εκλογικού σώματος μέσα από την κατάχρηση των τεχνικών δυνατοτήτων που παρέχει το διαδίκτυο υπό το πρόσχημα της ελευθερίας του λόγου και της πληροφόρησης.

 

Ήδη υπάρχει κινητοποίηση σε ορισμένα  κράτη  – μέλη  καθώς και στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και στο επίπεδο των μεγάλων παρόχων υπηρεσιών του διαδικτύου, όπως η Google και  το Facebook.

 

[…] Η νομολογία του Δικαστηρίου είναι ήδη πλούσια, ισορροπημένη και λαμβάνει πλήρως υπόψη τις ιδιαιτερότητες αλλά και τη δύναμη του διαδικτύου σε σχέση με τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης. Όμως αυτό δεν αρκεί. Η διαδικασία αυτή είναι πολύ αργή και αποσπασματική, ενώ τα φαινόμενα εξελίσσονται με μεγάλη ταχύτητα και ευελιξία σε παγκόσμιο επίπεδο.

 

Αρκούν οι υφιστάμενες προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, όπως το άρθρο 10 ή το άρθρο 8, ή απαιτείται ένα πρόσθετο πρωτόκολλο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ειδικά για τα ζητήματα του κυβερνοχώρου και της λειτουργίας της  δημοκρατίας και του κράτους δικαίου υπό συνθήκες συμβίωσης με τη δυναμική του Διαδικτύου; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα.

 

Νομίζω ότι αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε με διορατικότητα και προσοχή θεσπίζοντας ένα πρόσθετο πρωτόκολλο, γνωρίζοντας ότι οι νομικές και θεσμικές λύσεις δεν μπορεί να είναι μόνο ευρωπαϊκές γιατί το πρόβλημα είναι πραγματικά  οικουμενικό».