Συνεχείς αναταράξεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς προκαλεί η συνεργασία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης με τον Γιώργο Παπανδρέου την ώρα που η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία στρίβει προς τα αριστερά δικαιώνοντας, απ’ ό,τι φαίνεται, την πολιτική ρήξης με τις συντηρητικές δυνάμεις που επιχειρεί η Φώφη Γεννηματά.

Στη Χαριλάου Τρικούπη δεν φαίνεται να αιφνιδιάστηκαν από τις βολές του Κώστα Σημίτη κατά του Παπανδρέου στη συνέντευξη που παραχώρησε πριν από μερικές μέρες στην ιστοσελίδα capital.gr και με την οποία υιοθέτησε πλήρως τη ρητορική τής τότε αντιπολίτευσης ότι δεν χρειαζόταν το πρώτο μνημόνιο, κατηγορώντας ευθέως τον διάδοχό του στο ΠΑΣΟΚ ότι έλεγε «σαχλαμάρες» και οδηγηθήκαμε στο μνημόνιο.

«Πιστεύω ότι το πρώτο μνημόνιο, υπό την εξαιρετικά αυστηρή μορφή που είχε, δεν ήταν μονόδρομος. Εκείνο το οποίο έπρεπε να κάνει η ελληνική κυβέρνηση και δεν έκανε, ήταν ένας έγκαιρος σοβαρός σχεδιασμός για το πώς θα αντιμετωπίσει την κατάσταση» είπε χαρακτηριστικά.

 

«Η Ελλάδα, τότε, στις συζητήσεις, είχε διαβεβαιώσει ότι διαθέτει ρευστοποιήσιμη περιουσία 50 δισεκατομμυρίων, η οποία μπορεί να αξιοποιηθεί. Ο αριθμός ήταν τελείως φανταστικός. Δεν ανταποκρινόταν σε καμιά πραγματικότητα. Όταν είσαι στον βαθμό αυτό ανέτοιμος και λες τέτοιες σαχλαμάρες, το μνημόνιο έρχεται ως φυσικό αποτέλεσμα» πρόσθεσε με δηλητηριώδες ύφος ο πρώην πρωθυπουργός, που δεν χάνει ευκαιρία να «καρφώσει» τον Γιώργο Παπανδρέου. 

Συμπλήρωσε ακόμη με το ίδιο αιχμηρό ύφος πως, παρότι η διεθνής στήριξη ήταν απαραίτητη, αν η χώρα είχε σοβαρή πολιτική ηγεσία, θα είχε γίνει μια καλύτερη συμφωνία.

 

Ο Σημίτης, παρά την επιλεκτική του μνήμη, δεν ξεχνάει να καταλογίσει τη βασική ευθύνη για τον εκτροχιασμό της ελληνικής οικονομίας στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή την πενταετία 2004-2009, ενώ αποδίδει ευθύνες και στην Ευρωπαϊκή Ένωση λέγοντας ότι «δεν έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου στην Ελλάδα». 

 

Παρέλειψε οποιαδήποτε αναφορά στα αποτελέσματα του δεύτερου μνημονίου και της συγκυβέρνησης Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ καθώς και στο ότι ήταν ο πρώτος που αναφέρθηκε σε εμπλοκή του ΔΝΤ στην ελληνική οικονομία από το βήμα της Βουλής το 2008.

 

Με αιχμηρό τρόπο απάντησαν ο Παπανδρέου και το ΚΙΔΗΣΟ για τη χρονική στιγμή που επέλεξε ο Σημίτης για τις δηλώσεις αυτές: «Το γεγονός ότι η συνέντευξη του κ. Σημίτη έρχεται λίγες μόνον ημέρες μετά τη θετική εξέλιξη της συμπόρευσης του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, μπορεί να προκαλεί εύλογα ερωτηματικά. Τα προσπερνάμε» αναφέρεται χαρακτηριστικά και οι αιχμές συνεχίζονται:

«Χρειάζονται φωνές που θα συμβάλουν στην ανασύνταξη των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, χρειάζονται φωνές που θα παλέψουν για να αναδείξουν τους πραγματικούς υπαίτιους της κρίσης και τις πραγματικές αιτίες που μας οδήγησαν στην κρίση, ώστε να δώσουμε τις πρέπουσες και αξιόπιστες απαντήσεις».

 

Η παρουσία του Καραμανλή προχθές στην παρουσίαση της αγγλικής έκδοσης του συλλογικού τόμου «The Greek Political Economy: 2000 – 2015» από το Ρεύμα Σκέψης και το Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών Wilfried Martens εκλήφθηκε από τον δεξιό Τύπο ως απάντησή του στις αιχμές Σημίτη. Στη μελέτη επιχειρείται να αθωωθούν η Ν.Δ. και οι κυβερνήσεις από το 2004, αφού σημειώνεται ότι ανέλαβε προβληματική οικονομία, καθώς η κυβέρνηση Σημίτη είχε μεταθέσει όλες τις λήξεις ομολόγων και τις δόσεις για τα εξοπλιστικά στο μέλλον.

 

Στη Χαριλάου Τρικούπη εκτιμούν ότι ο Σημίτης, και με τη συνέντευξη αυτή, δεν έκρυψε ότι υποστηρίζει τη δεξιά στροφή του κεντρώου χώρου και επιδιώκει τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ στηρίζοντας μονομερώς την πρωτοβουλία Διαμαντοπούλου, Φλωρίδη, Ραγκούση και τη σύμπλευση με το Ποτάμι στη λογική στήριξης μιας κυβέρνησης με τη Ν.Δ. 

 

Στην ίδια γραμμή κινείται και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος μόλις προχθές σε συνέντευξή του στον Βήμα FM απέρριψε τις λογικές των ίσων αποστάσεων που τηρεί το ΠΑΣΟΚ εμμένοντας στην ανάγκη των κυβερνήσεων συνεργασίας με τη Ν.Δ. Χαρακτηρίζει επ’ αυτού αδιανόητη και ανιστόρητη την προσπάθεια της Ν.Δ. για αυτοδυναμία και εξανίσταται στο όποιο φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ.

 

Από το ΠΑΣΟΚ απαντούν ότι όσο περνάει ο καιρός θα ξεκαθαρίζει το τοπίο και αυτό τελικά ίσως κάνει καλό στον χώρο, αφού ενδεχομένως αποκαλυφθούν οι πρόθυμοι συνοδοιπόροι του Κυριάκου Μητσοτάκη. Επισημαίνουν ότι η κεντρώα – νεοφιλελεύθερη στρατηγική Μπλερ και Σρέντερ σε Βρετανία και Γερμανία ευθύνεται για την εικόνα των σοσιαλιστικών κομμάτων σήμερα. 

 

Σημειώνουν ακόμη ότι, με την αριστερή στροφή που σηματοδοτούν η αποχώρηση του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, η ανάδειξη του Μάρτιν Σουλτς στην προεδρία του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και η υπερψήφιση του Μπενουά Αμόν στη Γαλλία επιχειρούν να αναδείξουν ότι στον μεσαίο χώρο μεταξύ λαϊκίστικων συνθημάτων και σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών μπορεί να υπάρξει ένα φιλολαϊκό ρεαλιστικό πρόγραμμα. 

Γι’ αυτό υπερασπίζονται τον σαφή και αυστηρό διαχωρισμό τους από τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη και την αριστερή «αερολογία», όπως λένε, του ΣΥΡΙΖΑ. 

 

Εκτιμούν δε ότι ο Σημίτης, αν και δεν έκανε ποτέ κανενός είδους αυτοκριτική για το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ την περίοδο της πρωθυπουργίας του δεν αντιμετώπισε αποτελεσματικά τα εκτεταμένα κρούσματα διαφθοράς που ακόμη πληρώνει το κόμμα, επιχειρεί να επιβάλει κι έναν πολιτικό δρόμο τον οποίο έχουν αποκηρύξει οι σοσιαλιστές ανά την Ευρώπη καθώς προκάλεσε τη σοβαρή συρρίκνωσή τους.

 

Στο πλαίσιο αυτό αντιμετωπίζουν και τις πολιτικές προτάσεις των τριών πρώην υπουργών, οι οποίοι, ενώ επιχειρούν να δημιουργήσουν κοινωνικές αναφορές, με την πρωτοβουλία τους μοιάζει να υποδεικνύουν στην κοινωνία ως μονόδρομο σκληρές μεταρρυθμιστικές πολιτικές. 

 

Συνεργάτες της Γεννηματά επισημαίνουν ότι οι φήμες για συνεργασία των τριών με τη Ν.Δ. συνεχίζονται, με ευθύνη βέβαια της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και σημειώνουν με νόημα ότι η πρόσφατη πολύ φιλική συνάντηση Διαμαντοπούλου – Μητσοτάκη σε εκδήλωση δίνει λαβή για σενάρια.