Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα –στην χειρότερη εκδοχή που μπορούσαν να εξελιχθούν– έχουμε να περισώσουμε εκτός από τους μισθούς και τις συντάξεις, και τη εθνική μας αξιοπρέπεια αν όχι την εδαφική μας ακεραιότητα…  

Μετά από εφτά χρόνια σκληρών δοκιμασιών αποδεικνύεται ότι η κοινωνία δεν είναι πρόθυμη, ή ακόμα χειρότερα, δεν έχει τη δυνατότητα να αντιληφθεί ούτε τα επιμέρους πολλά προβλήματά της, ούτε την γενικότερη τραγική της κατάσταση.

Έχει εθιστεί να της φταίνε οι εξαρτήσεις από τους ξένους, ο καπιταλισμός γενικά (που τους μάζεψε από τις στάνες και τους χάρισε ένα από τα πιο ζηλευτά επίπεδα ζωής) και ο εξωτερικός παράγων αορίστως σ’ έναν εκρηκτικό συνδυασμό με τις σκοτεινές δυνάμεις, παρά τον απίστευτο πλούτο που κατασπαταλήθηκε και εξακολουθεί να κατασπαταλάται – το μηνιαίο μέσο κόστος μισθοδοσίας στην ΔΕΗ ανέρχεται στις 3.425 ευρώ, αποκάλυψε πριν λίγες μέρες ο Παναγιώτης Καρκατσούλης…  

Ποιος τολμά μετά από εφτά χρόνια μαύρης δυστυχίας και ανεπανόρθωτων καταστροφών να μιλήσει ανοιχτά για παράδειγμα, για το ρόλο των ευγενών πελατειακών σχέσεων  στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, για το πως δημιουργήθηκαν τα “ρετιρέ” του δημοσίου, για τα εμπόδια στην μεταρρύθμισή τους -και κατά την περίοδο της κρίσης!

Εφτά χρόνια τώρα, προσπαθούμε να ανοίξουμε τα ερμητικά κλειστά επαγγέλματα, τα οποία αποδεικνύονται πιο ισχυρά από κάθε κυβέρνηση, από κάθε πολιτικό, από κάθε ανάλγητο Ευρωπαίο δανειστή που εξακολουθεί και μας ψωμίζει. Κανείς δεν σκέφτεται τις συνέπειες  μιας εξόδου της χώρας από το ευρώ, κανείς δεν αντιλαμβάνεται τον Αρμαγεδδώνα, κανείς δεν λυπάται ούτε την χώρα, ούτε τα παιδιά του, ούτε τίποτα. Είναι πιθανόν να έχουμε οικοδομήσει την πιο τυφλά εγωιστική κοινωνία του σύγχρονου κόσμου.  

Η κοινωνία παραμένει αμετακίνητη στον βαθύ κομματισμό που την διακρίνει, μένει προσηλωμένη στην πιο αηδιαστική εκδοχή της πολιτικής μικροσυναλλαγής, του φτηνού πάρε – δώσε, της λογικής τής επαρχιακής εμποροπανηγύρεως. Ταυτόχρονα, είναι βαθύτατα πεπεισμένη ότι μπορεί να διαθέτει  το τελευταίο μοντέλο  iphone με δραχμούλες και να χαίρει όλων των απίθανων προνομίων της πλέον πολυτελούς εκδοχής του δυτικού τρόπου ζωής, γιατί τα «δικαιούται», ρε γαμώτο!  

Πρόκειται  για βαθύ και αγιάτρευτο σύμπτωμα που ξεπερνά κατά πολύ τον λαϊκίστικο λόγο των συμμοριών που βυσσοδομούν στο πτώμα της χώρας.

Μ’ αυτά και με τ’ άλλα, η χώρα πλέον βρίσκεται στο έλεος  ξένων ηγετών και των απειλών του Ερντογάν, ενώ απολαμβάνει τον αγώνα κατά της διαπλοκής  με αιχμή του δόρατος τον Καμμένο που ο συνεκτικός και υψηλού επιπέδου πολιτικός του λόγος καταχειροκροτείται μετά πάθους από τον πρωθυπουργό και σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο αλλά και από τους άγριους ριζοσπάστες που έτρεχαν μάρτυρες υπεράσπισης της 17ης Νοέμβρη…  

 

ΥΓ . Στο μεταξύ, πέρασε όπως όλα δείχνουν επίσης αμάσητη άλλη μια επιτυχία των σκληρών διαπραγματεύσεων. Το αφορολόγητο έπεσε στις 6.000 ευρώ. 

Και εις κατωτέρα, παιδιά! Κρατάτε γερά!