Ειδικότερα, εκδηλώνουν προβληματισμό και σκεπτικισμό για το αν αυτά είναι εφικτό να προσδιοριστούν με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα, ώστε στην πράξη να ελαφρύνουν πράγματι αυτούς που θα επιβαρυνθούν.

 

Ως επιπλέον στοιχείο καθησυχασμού υποδεικνύεται η δέσμευση ότι η όποια τελική συμφωνία θα τεθεί υπό την έγκριση των οργάνων του κόμματος. Αν και εδώ αναμένει κανείς ότι οι συλλογικές αποφάσεις θα αποσπαστούν με την έμμεση πίεση του αφηγήματος που διαμορφώνεται σιγά – σιγά και λέει πάνω κάτω ότι με την ψήφιση των μέτρων η κυβέρνηση: 

Κερδίζει πολιτικό χρόνο για να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με την κοινωνία μέσα από τη μάχη να εφαρμοστούν τα θετικά μέτρα – ακόμη και ο «αντάρτης» Νίκος Φίλης, την περασμένη εβδομάδα, υπέγραψε άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο «Εθνικός στόχος να κλείσει η αξιολόγηση και όχι η αριστερή παρένθεση».

Αποτρέπει την παράδοση της χώρας στους «προθύμους» της Ν.Δ.

Παρατείνει τον βίο της μέσα σε ένα ρευστό ευρωπαϊκό περιβάλλον που μπορεί τα αμέσως επόμενα χρόνια να είναι ευνοϊκό απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ ή εν πάση περιπτώσει αρκετά αλλαγμένο.

 

Τα μέτρα έτσι κι αλλιώς θα εφαρμοστούν από το 2019 και μετά – «ποιος ζει ποιος πεθαίνει» μέχρι τότε, όπως είπε και ο υφυπουργός Παιδείας Κώστας Ζουράρις – και σε κάθε περίπτωση η επόμενη κυβέρνηση δεν δεσμεύεται, καθώς, εφόσον το επιθυμεί, μπορεί να τα επαναδιαπραγματευτεί με τους δανειστές.

 

Ενδεχομένως η συζήτηση για τη φημολογούμενη διάσταση απόψεων μεταξύ Τσίπρα – Τσακαλώτου όσον αφορά τη διαπραγμάτευση και την πολιτική – επικοινωνιακή της διαχείριση δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση: η αίσθηση ότι αυτή είναι υπαρκτή επιτείνεται από την εμφανή προσπάθεια του ΥΠΟΙΚ για διάχυση της ευθύνης μέσα από την επίμονη αναφορά στις «συλλογικές αποφάσεις» και τη χαμηλών τόνων ρητορική του. 

Το κλίμα αυτό προσθέτει έναν επιπλέον προβληματισμό στο εσωτερικό του κόμματος σχετικά με το πραγματικό περιεχόμενο της καταρχήν συμφωνίας και της εξελισσόμενης διαπραγμάτευσης, και απαιτεί έξτρα προσπάθεια από το Μαξίμου για να διασκεδαστούν οι σχετικές εντυπώσεις στο κατώφλι δύσκολων ψηφοφοριών. 

 

Από το πρωθυπουργικό μέγαρο διαψεύστηκε εκ νέου στην αρχή της εβδομάδας ότι υπάρχει διάσταση μεταξύ του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών, ενώ την περασμένη Παρασκευή ο πρωθυπουργός στη Βουλή απέδωσε τα εύσημα σε Τσακαλώτο και Χουλιαράκη για τη συμφωνία στο Eurogroup.

 

Πάντως ενδεικτικό της εσωτερικής ανησυχίας ήταν το ότι προβεβλημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως οι Δραγασάκης, Φίλης, αλλά και ο Γιώργος Κυρίτσης, επιχείρησαν να θέσουν κόκκινη γραμμή στο αίτημα του ΔΝΤ η μείωση του αφορολόγητου να συνοδευτεί από μέτρα φοροελαφρύνσεων σε επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα. 

 

«Το ΔΝΤ ζητάει να φορολογήσουμε τους φτωχούς και να μειώσουμε τη φορολογία των πλουσίων», είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ενώ και ο Γ. Κυρίτσης σημείωσε ότι το ΔΝΤ έχει την αντίληψη της Σχολής του Σικάγο, «σύμφωνα με την οποία αφαιρείς χρήματα από τους φτωχούς και τα δίνεις στους πλούσιους μήπως και κάνουν επενδύσεις». Αντιστοίχως ο Νίκος Φίλης υπογράμμισε μιλώντας σε κοινοβουλευτικούς συντάκτες: «Δεν θα επιβαρύνουμε κι άλλο τον φτωχό για να τα δώσουμε στους πλούσιους. Αυτό δεν περνάει και είμαι σίγουρος ότι τέτοια κυβερνητική πρόταση δεν θα έρθει».

 

Επίσης ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης σε χθεσινή συνέντευξή του δείχνει να προειδοποιεί για το ενδεχόμενο τα αντισταθμιστικά να μην είναι επαρκή κ.λπ.: «Το σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχουν ουδέτερα κοινωνικά μέτρα και ο κίνδυνος μέσα από την υιοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων να οδηγηθείς σε εξοντωτικές καταστάσεις είναι υπαρκτός εάν δεν εξισορροπήσεις τις όποιες επιπτώσεις από μέτρα ελάφρυνσης», αναφέρει. 

 

Σε γενικές γραμμές αυτό που αναμένουν τόσο το Μαξίμου όσο και το κόμμα είναι να εκδηλωθεί η αναμενόμενη γκρίνια όσο θα προχωρά η διαπραγμάτευση και θα έρχονται στο φως οι κυβερνητικές υποχωρήσεις, όμως κοινή πεποίθηση είναι ότι τα μέτρα θα ψηφιστούν από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ όταν έρθουν στη Βουλή. 

 

Μεγαλύτερη είναι πάντως η βεβαιότητα για εκείνους που παραδοσιακά ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικότερα είναι οργανωμένοι σε κάποια τάση εντός του – γι’ αυτούς λέγεται από έμπειρα κομματικά στελέχη πως είναι πιο εύκολο να «χαρτογραφηθούν». 

 

Ακόμη και σε περίπτωση που κάποιοι συριζαίοι βουλευτές διαφωνήσουν με την τελική συμφωνία, θεωρείται δεδομένο ότι θα παραχωρήσουν την έδρα τους – μέχρι και ο εκ της εσωκομματικής αντιπολίτευσης των «53» βουλευτής Δράμας Χρήστος Καραγιαννίδης υπέδειξε ως ενδεδειγμένη στάση την παραίτηση από τη βουλευτική έδρα: «Όποιος δεν μπορεί να στηρίξει, παραιτείται». 

 

Από την άλλη, πιο δύσκολο είναι να προβλεφθεί η αντίδραση βουλευτών που χαρακτηρίζονται «ελεύθεροι σκοπευτές» καθώς δεν ανήκουν σε κάποια οργανωμένη τάση στο κόμμα ή δεν προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. Οικολόγοι Πράσινοι). Με ερωτηματικό είναι και το ποιος είναι αυτή τη στιγμή ο βαθμός συνοχής στην Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝΕΛΛ.