Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ επιθετικότητα δεν συνιστά παροδικό φαινόμενο. Όποιοι το πιστεύουν, αυταπατώνται. Κυρίως δεν έχει ημερομηνία λήξης το τουρκικό δημοψήφισμα ανήμερα το Πάσχα ούτε εξαρτάται από τις εσωτερικές εντάσεις στην Τουρκία. Αντιθέτως, εκτός από πλούσιο παρελθόν, ο επεκτατισμός της Άγκυρας έχει πολύ μέλλον. Ιδιαίτερα όσο θα διακυβεύεται η θέση της Τουρκίας στην ευρύτερη γειτονιά της.

 

ΣΕ ΟΣΑ ΑΦΟΡΟΥΝ την τρέχουσα περίοδο, αλλά και τα επόμενα χρόνια, η απειλή δημιουργίας κουρδικού κράτους δημιουργεί κίνδυνο μελλοντικού ακρωτηριασμού της γείτονος. Συνεπώς η όποια ηγεσία της Άγκυρας έχει απόλυτη ανάγκη να κάθεται διαρκώς, μαζί με τους μεγάλους παίκτες, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την τύχη των ήδη διαμελισμένων γειτονικών της χωρών. Αυτό προφανώς δεν μπορεί να συμβεί αν η Τουρκία είναι ένας πειθήνιος εταίρος της Δύσης.

ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, όσο περισσότερα θέματα ανοίγει, όση περισσότερη αστάθεια παράγει, τόσο περισσότερο θα λαμβάνεται υπ’ όψιν την ώρα της μοιρασιάς.

 

Αλλά και χωρίς τον κουρδικό κίνδυνο η Άγκυρα δεν έχει κρύψει ποτέ τις βλέψεις της να ισχυροποιηθεί περαιτέρω ως περιφερειακή δύναμη. Συνεπώς τίποτε δεν προμηνύει ότι υπάρχει σοβαρό περιθώριο εκτόνωσης των επεκτατικών διαθέσεών της.

 

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ απαιτούνται κάποια βασικά. Το κυριότερο: πολλή δουλειά και λίγα λόγια. Κυρίως άστοχα λόγια.

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ, για παράδειγμα, είναι αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και συνταγματολόγος. Υποτίθεται λοιπόν ότι γνωρίζει το καθεστώς της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Είναι, επομένως, αδιανόητο να μιλάει σοβαρά για το ενδεχόμενο προεκλογικών συγκεντρώσεων με ομιλητές Τούρκους κυβερνητικούς εν όψει του δημοψηφίσματος. Οι μειονοτικοί είναι Έλληνες πολίτες και δεν ψηφίζουν στην Τουρκία.

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΙΤΣΑΣ είναι αναπληρωτής υπουργός Άμυνας και νομικός. Άρα και αυτός θα έπρεπε να γνωρίζει το καθεστώς της μειονότητας. Είναι, επομένως, αδιανόητο να διαφοροποιείται από τον Κατρούγκαλο απλώς στο αν η Τουρκία έχει… δημοψήφισμα ή εκλογές!

 

ΌΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ δημοσιογράφους που έθεσαν τα ερωτήματα από τα οποία προέκυψαν οι αλλοπρόσαλλες απαντήσεις, ισχύουν τα ίδια ακριβώς. Ας θυμάται, τουλάχιστον, ο κλάδος μας ότι η περιπέτεια στα Ίμια άρχισε από Τούρκους δημοσιογράφους. Συνεπώς, όποιος δεν μπορεί να διαχειριστεί αυτά τα θέματα, ας μην πετάει τουλάχιστον… κοτσάνες – ούτε καν υπό τη μορφή ερωτημάτων. Μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσει.

 

Η ΕΛΛΑΔΑ, αν θέλει να μην αποτελέσει θύμα – ενδεχομένως το πρώτο! – του τουρκικού επεκτατισμού, χρειάζεται πολλή και αφανή δουλειά σε διπλωματικό και αμυντικό επίπεδο. Χρειάζεται επίσης πολιτική συναίνεση επ’ αυτού του θέματος στο εσωτερικό. Τουλάχιστον κάτι φαίνεται ότι επιτυγχάνεται εσχάτως σε αυτόν τον τελευταίο τομέα – έστω και χωρίς δημόσιες δηλώσεις…