Ο κεντροδεξιός πρωθυπουργός της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε πάρά τις εκλογικές του απώλειες επικράτησε στην διαδικασία των Ολλανδικών εκλογών του ακροδεξιού-ευρωσκεπτικιστή Γκέρτ Βίλντερς, προσφέροντας μεγάλη ανακούφιση σε κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντιμετωπίζουν προβλήματα με την άνοδο του εθνικισμού.

Με καταμετρημένο το 93% των ψήφων πολιτικές δυνάμεις λαμβάνουν:

Το φιλελεύθερο κόμμα (VDD) του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε παίρνει 21,2 %και διαθέτει σαφές προβάδισμα.

Το κόμμα της άκρας δεξιάς (PVV)του Γκέερτ Βίλντερς ακολουθεί με 13,1%.

Στην τρίτη θέση είναι στο 12,6 % το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDA). Ακολουθούν οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες με 12,1% (D66).

Από τις 150 κοινοβουλευτικές έδρες, τα κόμματα λαμβάνουν: 33 το κόμμα του Ρούτε, 20 το ακροδεξιό “Κόμμα για την Ελευθερία” (PVV), ενώ οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Δημοκρατικοί 66% (D66) λαμβάνουν το καθένα από 19 έδρες. Το τελικό αποτέλεσμα αναμένεται να βγει την Παρασκευή.

 

Η δυσκολία του σχηματισμού κυβέρνησης

Το δύσκολο κομμάτι όμως τώρα αρχίζει, όπως γράφει το Bloomberg. Η κάτω Βουλή της Ολλανδίας αριθμεί 150 έδρες και ποτέ στην ιστορία της χώρας δεν έχει καταφέρει κάποιο κόμμα να έχει την αυτοδυναμία, οπότε οι συμμαχίες μεταξύ των κομμάτων είναι μέρος της εκλογικής παράδοσης της χώρας.

Ο μέσος όρος που χρειάζεται από το τέλος των εκλογών μέχρι την ανάδειξη της κυβέρνησης είναι 72 ημέρες. Το μεγαλύτερο που έχει χρειαστεί είναι 208 ημέρες (1977) ενώ το γρηγορότερο είναι 54 ημέρες (2012).

H κατάσταση αναμένεται αρκετά περίπλοκη φέτος. Ο Ρούτε έχει αποκλείσει αμετάκλητα οποιαδήποτε συνεργασία με τον ακροδεξιό Βίλντερς, οπότε οι 20 έδρες του είναι εκτός παιχνιδιού.

Τόσο με τους Χριστιανοδημοκράτες όσο και με τους Φιλελεύθερους είναι ιδεολογικά κοντά και μια συμφωνία αναμένεται να πραγματοποιηθεί σχετικά εύκολα. Όμως, ακόμα και έτσι δεν φτάνουν τον απαιτούμενο αριθμό των 76 εδρών, καθώς έχουν μόλις 71.

Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Οι Πράσινοι είναι αυτοί τη στιγμή οι ηγέτες της Αριστεράς, με 16 έδρες. Οι Εργατικοί, οι συνεργάτες του Ρούτε στην κυβέρνηση του 2012, έλαβαν μόλις 9 έδρες αφού κατά πολλούς «πλήρωσαν» τη συμμετοχή τους στη νέα κυβέρνηση.

Η κατάπτωση των Εργατικών ενδέχεται να φοβίσει τους Πράσινους και να τους αναγκάσει να μη συμμετάσχουν στην κυβέρνηση, αφού το κόμμα τους απολαμβάνει ιστορικά ύψη σε δημοφιλία τα οποία κανείς δεν ξέρει αν θα επαναληφθούν.

Οι Εργατικοί από την άλλη, ένα από τα ιστορικότερα κόμματα της Ολλανδίας, προσπαθούν να βρουν τρόπους για να διορθώσουν τα κακώς κείμενα. Αν θεωρηθεί πως η συμμετοχή τους στην κυβέρνηση Ρούτε ήταν η αιτία των κακών, τότε είναι εξαιρετικά δύσκολα να αποφασίσουν να συμμετάσχουν ξανά.

Οι ισορροπίες είναι λεπτές και οι διαπραγματεύσεις θα έχουν αρκετό «δούναι και λαβείν» μεταξύ των κομμάτων.

Αν πλησιάσουν πάντως το ιστορικό ρεκόρ των 208 ημερών τότε οι Ολλανδοί θα ορκίσουν κυβέρνηση μετά τις Γερμανικές εκλογές, αφήνοντας τη χώρα σε ένα αβέβαιο στάδιο σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για την Ευρώπη.