Η είδηση δεν είναι ότι ο πρώην πρωθυπουργός αξιώθηκε επιτέλους να μιλήσει στο Έθνος, δεν είναι που όλοι ανακουφιστήκαμε που διατηρεί τη φωνή του. Η είδηση είναι ο λόγος που τον ώθησε να σπάσει την πολύτιμη για όλους μας, σιωπή του.

 

Σχεδόν οχτώ χρόνια τώρα, ο πρώην πρωθυπουργός δεν χαράμισε μια λέξη για την περίοδο της θητείας του στο αξίωμα αυτό, η οποία δεν άφησε και τις καλύτερες των εντυπώσεων…  Από μια σκοπιά, καλά έκανε και δεν μιλούσε. Για πόσα σκάνδαλα να απολογηθεί, για πόσους κομματικούς διορισμούς, για πόσα τερατώδη ελλείμματα; Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από την αλήστου μνήμης διακυβέρνησή του;

Ωστόσο, πόσο όσο θεμιτό είναι, ένας πολιτικός που οι πραιτοριανοί του τον πλασάρουν ως εθνικό κεφάλαιο, να μην αρθρώνει μια λέξη για τα έργα και τις ημέρες του;

 

Η πρόσφατη απόφαση του δικαστηρίου σχετικά με το σκάνδαλο της μονής Βατοπεδίου  την οποία έτρεξαν με ιδιαίτερο ζήλο να χαιρετίσουν τα φαντάσματα του παρελθόντος της Καραμανλικής διακυβέρνησης αλλά και το εκσυγχρονισμένο κόμμα της ΝΔ, δεν αναφέρεται στην ουσία του σκανδάλου που ήταν η μεσολάβηση κυβερνητικών παραγόντων ώστε η λίμνη να περάσει στην ιδιοκτησία και χρήση της μονής.

 

Η πρόσφατη δικαστική απόφαση  για την οποία πανηγυρίζει (είναι απορίας άξιο το γιατί  ο κος Καραμανλής αισθάνεται δικαιωμένος…), αφορά στην απαλλαγή μη πολιτικών προσώπων από τις κατηγορίες και στηρίζεται στην παραδοχή πως οι εμπλεκόμενοι δεν είχαν δόλο.  Στην παραδοχή δηλαδή, πως δεν γνώριζαν. Ωστόσο, η απόφαση αυτή δεν αφορά το σκανδαλώδη τρόπο ανταλλαγής των εκτάσεων, ο οποίος έχει πιστοποιηθεί από τη Δικαιοσύνη με την απόφαση 197/2015 του τριμελούς Εφετείου Κομοτηνής, το οποίο έκρινε πως η λίμνη Βιστωνίδα και οι παραλίμνιες περιοχές ανήκουν στο Δημόσιο και επομένως κακώς ανταλλάχθηκαν!

Το εν λόγω δικαστήριο απέρριψε συγκεκριμένα στο σύνολό της την αγωγή του Βατοπεδίου εναντίον του ελληνικού Δημοσίου. Η απόφαση εκείνη, πέρα από το ότι αναγνώριζε στο Δημόσιο την κυριότητα της λίμνης, καθιστούσε και όλες τις μεταβιβάσεις που είχαν γίνει άκυρες.

Έχει ενδιαφέρον ότι και η πρωτόδικη απόφαση του δικαστηρίου στην Κομοτηνή, δικαίωνε εν μέρει το Δημόσιο, ωστόσο, αυτό είχε αποκρυφτεί. Μάλιστα, η συγκεκριμένη απόφαση δεν καθαρογράφηκε ποτέ από την τότε πρόεδρο του Δικαστηρίου, Μαρία Ψάλτη και δημοσιεύθηκε με καθυστέρηση τεσσάρων ετών! Πριν, λοιπόν, γνωστοποιηθεί η απόφαση, η μονή Βατοπεδίου είχε μεθοδεύσει να πάρει τη λίμνη με παράνομες υπουργικές αποφάσεις… Με αυτές τις υπουργικές αποφάσεις, ο κ. Δούκας σταμάτησε τη νομική  διαδικασία η οποία ήταν υπέρ του ελληνικού Δημοσίου και αναγνώρισε πως οι εκτάσεις ανήκαν στη Μονή Βατοπεδίου. Στη συνέχεια, με νόμους των άλλων υπουργών, ξεκίνησαν οι γνωστές ανταλλαγές των εκτάσεων της λίμνης Βιστωνίδας με άλλα ακίνητα – φιλέτα του Δημοσίου σε ολόκληρη τη χώρα.

Για να μην μας τρελάνουν τελείως, να θυμίσουμε ότι η υπόθεση αυτή είχε σαν πρωταγωνιστές  τον τότε υφυπουργό Οικονομικών, Πέτρο Δούκα, τον αποθανόντα πρώην υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Ευάγγελο Μπασιάκο και τον τότε υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Αλέξανδρο Κοντό, των οποίων τα πιθανά αδικήματα παρεγράφησαν με το εσπευσμένο κλείσιμο της Βουλής από την κυβέρνηση Καραμανλή τον Μάιο του 2009!

Συνεπώς, για άλλη μια φορά, ο κος Καραμανλής προσπαθεί με επαρχιώτικες κουτοπονηριές να καλύψει τις τεράστιες ευθύνες του και να παραπλανήσει την κοινή γνώμη προκειμένου να περισώσει την -έτσι κι αλλιώς-  ιδιαίτερα αμφισβητουμένη φήμη του…