Τη διοργάνωση διαγωνισμού… ψαρέματος στο Θερμαϊκό, πρότεινε κατά τη σημερινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, με αφορμή τη συζήτηση για τη νέα παραλία.

“Το λιμεναρχείο κυνηγάει τους ψαράδες. Τί απαγορεύεται; Να μπορεί ο καθένας να ψαρεύει στη θάλασσα; Είχαμε κάνει ένα διαγωνισμό ψαρέματος. Τα ψάρια τα είχαμε στείλει στη Αθήνα και κάνανε τοξικολογικές και τα βρήκαν όλα πεντακάθαρα. Θέλετε να ξανακάνουμε ένα διαγωνισμό ψαρέματος; Να κάνουμε ένα διαγωνισμό ψαρέματος και αν θέλετε να τα ψήσουμε επί τόπου, να έρχεται ο κόσμος να τσιμπάει”, τόνισε ο κ. Μπουτάρης.

Αναφερόμενος στις αντιδράσεις για τα τραπεζοκαθίσματα  που πρόκειται να αναπτυχθούν σε πέντε από τα επτά περίπτερα της παραλίας, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης τόνισε πως έχει γίνει παρανόηση σχετικά με το τι λέει η διοίκηση για το θέμα.

“Λες και εμείς θέλουμε να πλημμυρήσουμε με τραπεζοκαθίσματα την παραλία. Το πλακόστρωτο είναι 280 στρεμ. από το Μέγαρο Μουσικής έως τον Λευκό Πύργο και τα αναψυκτήρια που προβλέπονται να ενοικιαστούν είναι πέντε. Από 100 τμ χώρο για τραπεζοκαθίσματα το καθένα, είναι 500 τμ , μισό στρέμμα. Και δεν είναι στο πλακόστρωτο και είναι και προβλεπόμενο από τη μελέτη του Νικηφορίδη. Ή εγώ είμαι τρελός και θεωρώ ότι με 500 τμ τραπεζοκαθίσματα στα 280 στρεμ. της παραλίας, θα πλημμυρίσει η παραλία;  Λίγο συνέλθετε. Ποιος είπε τέτοιο πράγμα; Τι κάναμε;”, είπε ο κ. Μπουτάρης και πρόσθεσε:

“Πήραμε μια απόφαση για ενοικίαση και στη συνέχεια λέμε τι θα νοικιάσουμε; Δεν είμαστε στη Σουηδία, όπου όλες οι τζαμαρίες είναι επιθυμητές. Στην Ελλάδα ζούμε, που σημαίνει πως όταν καθίσεις σε κλειστό χώρο, όσο ανοιχτές πόρτες και να έχεις όταν θα σε χτυπάει από πάνω ο ήλιος, έχετε καθίσει να δείτε πως είναι; Σαν φούρνος μικροκυμάτων θα γίνουν τα περίπτερα. Δεν θα μπουν ομπρέλες, δεν το προβλέπει η μελέτη, θα μπούνε πέργκολες. Ας αφήσουμε τις υπερβολές και τους λαϊκισμούς, βεβαίως είναι δημόσιος χώρος αλλά εγώ σαν γεροντάκι θέλω να καθίσω στην καρέκλα, δεν θέλω να απλωθώ στο γρασίδι. Θέλω να καθίσω σε καρέκλα να πιω τον καφέ μου. Εγώ θέλω γκαρσόνι να μου φέρνει τον καφέ μου. Δεν χάνει κανένα δημόσιο χαρακτήρα η παραλία. Η καθημερινή χρήση δημιουργεί άλλες ανάγκες. Και τα καλύτερα αρχιτεκτονήματα του κόσμου έχουν και κουσιούρια, δεν είναι ντροπή”.

 

Πηγή: thestival.gr