Όσοι παρακολουθούν τα έργα και τις ημέρες του προέδρου του ΣΕΒ Δημήτρη Δασκαλόπουλου, ξέρουν ότι ο άνθρωπος αυτός έχει μια δική του, ιδιόρρυθμη σχέση με τους αριθμούς.

Όσοι παρακολουθούν τα έργα και τις ημέρες του προέδρου του ΣΕΒ Δημήτρη Δασκαλόπουλου, ξέρουν ότι ο άνθρωπος αυτός έχει μια δική του, ιδιόρρυθμη σχέση με τους αριθμούς. Ο βιομήχα­νος (χωρίς βιομηχανία), που το 1999 έδωσε 1,76 εκατομμύρια δολάρια όχι για κάποια επένδυση, αλλά για να αγοράσει έναν ουρητήρα!!! Δεν είχε αντίστοιχα κανέναν ενδοιασμό να μας πει ότι θα φέρει 500.000 θέσεις εργασίας (και πρακτικά θα λύσει το ζήτημα της ανεργίας στην Ελλάδα) με βάση τις προτάσεις της εταιρείας McKinsey, που ο σύνδεσμός του παρουσίασε προ ημερών.

Η σχέση του Δασκαλόπουλου με την τέχνη είναι γνωστή, αφού πλέον θεωρείται από τους μεγάλους συλλέκτες παγκοσμίως. Στην Ελλά­δα, το πάθος του αυτό έγινε γνωστό όταν έδω­σε το ποσό αυτό για να αγοράσει τον περιβόητο αντεστραμμένο ουρητήρα «Κρήνη» του Μαρσέλ Ντισάν. Για την ακρίβεια, δεν ήταν ο αυθεντικός ουρητήρας που εκτέθηκε για πρώτη φορά το 1917. Εκείνος άλλωστε θεωρείται χαμένος ή κα­τεστραμμένος. Ο Ντισάν όμως το 1964 δημιούρ­γησε εκ νέου οχτώ ακόμη. Ο Δασκαλόπουλος αγόρασε τον Νο 5. Ο ίδιος, μιλώντας για την τέ­χνη και το χρήμα, είχε πει σε μια συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» ότι «η μεγάλη πλειονότη­τα όσων ασχολούνται με οποιονδήποτε τρόπο με την τέχνη έχουν πρωταρχική κινητήρια δύναμη την αγάπη τους για αυτήν. Έτσι, οι εκτιμήσεις για τις οικονομικές αξίες και τις διακυμάνσεις τους έρχονται σε δεύτερη μοίρα».

Αυτή η χαλαρή διάθεση για το χρήμα του επέ­τρεψε να παρουσιάσει την έκθεση του οίκου McKinsey «Η Ελλάδα 10 χρόνια μπροστά». Παρουσιάζοντάς την ο ίδιος είπε ότι οι εταίροι μας, οι διεθνείς οργανισμοί, οι παγκόσμιες αγορές, έχουν προεξοφλήσει για την Ελλάδα μια δεκα­ετία χαμηλής ανάπτυξης, υψηλής ανεργίας και κοινωνικής δυσπραγίας. Ο μόνος δρόμος σωτηρίας, όπως είπε, περνά αναπόφευ­κτα από την αυστηρή δημοσιονομική πειθαρ­χία, τον περιορισμό της καταναλωτικής ασωτίας, την έμφαση στην πραγμα­τική οικονομία της παραγωγής και του μόχθου, την εξωστρέφεια και την επένδυση, ενώ η επιβίωσή μας μπορεί να διασφαλιστεί μόνο αν η οικονομία μας περάσει σε νέα μακρά φάση ταχύρρυθμης ανάπτυξης.

Η μελέτη καταλήγει σε 100 προτάσεις μεταρ­ρυθμίσεων και δράσεων με την υλοποίηση των οποίων, όπως είπε, η ελληνική οικονομία θα πε­τύχει την επόμενη δεκαετία ετήσιο ρυθμό ανά­πτυξης πάνω από 3% (διπλάσιο από αυ­τό που θεωρείται σήμερα εφικτός), ενώ θα δημιουργηθούν 500.000 νέες θέ­σεις εργασίας και το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 50 δισ. ευρώ.

Προφανώς και στην περίπτωση αυ­τή ισχύει η δήλωση της συνέντευ­ξής του για την τέχνη: ότι οι αριθ­μοί και οι αξίες βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα… Και μετά λένε ότι θέλει να μας κυβερνήσει.