Το τουρκικό δημοψήφισμα και οι εκλογές σε Γαλλία και Γερμανία ήδη συγκροτούσαν ένα βαρύ πολιτικό πακέτο για την Ευρώπη. Ήρθε να το βαρύνει ακόμη περισσότε­ρο η Τερέζα Μέι την Τρίτη, αναγγέλλοντας πρόωρες ε­κλογές για τις 8 Ιουνίου στη Βρετανία του Brexit, λίγο αφότου είχε ζητήσει την ενεργοποίηση του άρθρου 50 για την έξοδο της χώρας της από την Ε.Ε.

Η σκοπιμότητα είναι προ­φανής. Η Μέι είναι μια διορισμένη και όχι ε­κλεγμένη πρωθυπουρ­γός, η οποία όμως καλείται να εφαρ­μόσει τη δυσκολότερη πολιτικά απόφαση που έτυχε σε πρωθυπουργό της χώρας της από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Καθώς οι εκλογές επρόκειτο να διεξαχθούν το 2020, τη χρονιά δηλαδή που οι μακρόσυρτες διαπραγματεύσεις θα κορυφώνονταν – μαζί και το ενδεχόμενο τε­ράστιο πολιτικό κόστος -, η Μέι α­ποφάσισε το μεγάλο άλμα.

Η καθαρή και μεγάλη – άνω του 20% – δημοσκοπική διαφορά της από τους διχασμένους και αλληλοσπαρασσόμενους Εργατικούς και τον εσωτερικά αμφισβητούμενο η­γέτη τους Τζέρεμι Κόρμπιν προσέφερε στη Μέι την ευκαιρία να αναδειχθεί σε κεντρικό πρόσωπο, με μεγάλο πολιτικό βάρος, αντί να πα­ραμείνει ως μια αναλώσιμη πρωθυ­πουργός.

Η επέκταση της θητείας της θα της προσφέρει την ευκαιρία όχι μό­νο να διαχειριστεί με λαϊκή εντολή την επίπονη διαπραγμάτευση και ε­φαρμογή της εξόδου, αλλά και τις πιθανές υπαναχωρήσεις της από τις αρχικές διαθέσεις της για ένα «σκλη­ρό» Βrexit. Πολλοί μάλιστα εκτιμούν ότι στην πραγματικότητα η Μέι έχει ήδη αποφασίσει πως κάποιες υπο­χωρήσεις θα χρειαστούν τους επό­μενους μήνες και χρόνια και, ως εκ τούτου, η λαϊκή εντολή πρέπει να ανανεωθεί.

Βεβαίως, θα πρέπει να περιμένουμε τη χρο­νικά σφιχτή προεκλο­γική περίοδο και τις τοποθετήσεις της Βρετανής πρωθυ­πουργού κατά τη διάρκειά της για να σχηματίσουμε πλήρη άποψη.

Μία ακόμη παρά­μετρος που φαίνεται να βάρυνε στην απόφα­σή της για προσφυ­γή στις κάλπες είναι το γεγονός ότι ήδη οι ΗΠΑ έχουν μια ισχυρή νέα ηγεσία, η οποία εμφανίζει έντονη αναθεωρητική διάθεση ως προς τις διεθνείς σχέσεις της. Επι­πλέον, η Γαλλία και η Γερμανία – η δεύτερη και η πρώτη της Ευρω­ζώνης – θα έχουν συντόμως νέες ή αναβαπτισμένες η­γεσίες.

Θα ήταν λοιπόν σοβαρό μειο­νέκτημα για τη Βρετανία να πο­ρεύεται σε ένα εντελώς νέο διε­θνές σκηνικό με μια ηγεσία πολι­τικά αδύναμη, χωρίς εκλογική νο­μιμοποίηση και ενδεχομένως αναλώσιμη. Τα υπόλοιπα λίαν συντόμως…