Μύθοι και Αλήθειες για το Δημόσιο Χρέος. 2012 – 2017

Εκδόσεις: Επίκεντρο

Σελ.: 224 

στο έπακρο την αιχμαλωσία αυτή 

της κυβέρνησης».

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος υπήρξε ο πολιτικός εκείνος που στοχοποιήθηκε περισσότερο από κάθε άλλον περνώντας από τα καυδιανά δίκρανα της κρίσης και της εθνικολαϊκιστικής προπαγάνδας. Ο βαθύτερος λόγος αυτής της στοχοποίησης δεν ήταν πρωτογενώς πολιτικός, όσο ποιοτικός. Ο Βενιζέλος, μετά και την καταστροφική αλλαγή επί τα χείρω των προσώπων του πολιτικού δυναμικού των κομμάτων, ξεχώριζε… σκανδαλωδώς, έτσι που να δημιουργεί αμηχανία στον αστοιχείωτο και ερασιτεχνικό κυριολεκτικά συρφετό του νέου «καθαρού αίματος» των πολιτικών, οι οποίοι πίστεψαν ότι με παρωχημένα τσιτάτα και θρησκευτικές ηθικολογίες θα λύσουν τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η χώρα.

 

Η παρουσία του φώτιζε την τρομαχτική κι επικίνδυνη ανεπάρκειά τους. Μέσα σε αυτές τις πλέον ανθυγιεινές για κάθε πολιτικό διάλογο συνθήκες, όπου κυριαρχούσαν η μπουρδολογία, τα ακατάσχετα ψεύδη, ο εγκληματικός ερασιτεχνισμός, η άγνοια των υπαρκτών προβλημάτων και η καθεστωτική νοοτροπία που δεν δίστασε να δοκιμάσει την αντοχή των δημοκρατικών θεσμών, ο Βενιζέλος ως προσωπικότητα και όχι ως εκπρόσωπος του κόμματος που ανήκει ή όποιου άλλου φορέα, αναδείχτηκε ως η γραμμή άμυνας της χώρας, μέσα από συγκεκριμένες και με αποτελέσματα πολιτικές που εφάρμοσε από κυβερνητικές θέσεις, αλλά και με τις επεμβάσεις του ως απλός βουλευτής ο οποίος εν τέλει υπερασπίστηκε τις Θερμοπύλες του κοινοβουλευτισμού – που δεν διάγει τις καλύτερες μέρες του… 

 

«Τα πυρά της εθνικολαϊκιστικής αντιπολίτευσης στράφηκαν κυρίως προς εμένα. Πυρά για ποιο πράγμα; Γιατί απαλλάξαμε τη χώρα από ένα μεγάλο τμήμα του δημοσίου χρέους της! Γιατί οργανώσαμε και φέραμε εις πέρας τη μεγαλύτερη και ασφαλέστερη, στα διεθνή οικονομικά χρονικά, επιχείρηση μείωσης και αναδιάρθρωσης δημοσίου χρέους. Αυτή που συνιστά σήμερα τη βάση της εθνικής επιχειρηματολογίας για τις πρόσθετες παραμετρικές αλλαγές που είχαν συμφωνηθεί στο Eurogroup από το 2012 ως τμήμα του PSI\OSI!».

 

Ταυτόχρονα, ο Βενιζέλος, σαν μοναχικός καβαλάρης, ανέπτυξε μια αξιοσημείωτη εξωκοινοβουλευτική δραστηριότητα με μια σειρά ομιλιών σε ολόκληρη τη χώρα, η οποία συνεπικουρήθηκε από τη δημιουργία του σοβαρού διαδικτυακού φόρουμ ιδεών e-kyklos (Κύκλος ιδεών για την εθνική ανασυγκρότηση) αλλά και από την έκδοση βιβλίων, όπως το «Μύθοι και Αλήθειες για το Δημόσιο Χρέος. 2012 – 2017», εκδόσεις Επίκεντρο, 2017, που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Όπως στις ομιλίες και στα προηγούμενα βιβλία του, θέτει και ερμηνεύει τα βασικότερα ζητήματα – προβλήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα και οι πολίτες. 

 

Στο βιβλίο αυτό, ο Βενιζέλος ανοίγει μια δύσκολη συζήτηση γύρω από το δημόσιο χρέος ως «πολιτικό χρέος» απέναντι στη χώρα και την Ιστορία. Σαφής, επαρκής, με επιχειρήματα αλλά και βαθιά γνώση των γεγονότων και των ερμηνειών τους, ο Βενιζέλος θεωρεί ότι το δημόσιο χρέος πρέπει να αντιμετωπιστεί στρατηγικά ως εθνική πολιτική που δεν μπορεί να υπονομεύεται ούτε με επιμέρους αποκομμένες πολιτικές ούτε να υπαγορεύεται από κομματικές ιδεοληψίες. 

 

«Επτά χρόνια μετά την έναρξη των προγραμμάτων στήριξης και προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας και δύο χρόνια μετά την άνοδο του μορφώματος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία η Ελλάδα βρίσκεται ξανά εγκλωβισμένη σε υπαρξιακού χαρακτήρα διλήμματα που αφορούν τη βιωσιμότητα όχι του χρέους αλλά της εθνικής οικονομίας συνολικά, τη συμμετοχή στην Ευρωζώνη, ακόμη και τον ίδιο τον ευρωπαϊκό χαρακτήρα της χώρας ως μέλους της Ε.Ε. Η χώρα απομακρύνθηκε από τα δεδομένα του Δεκεμβρίου 2014 πηγαίνοντας προς τα πίσω και όχι προς τα εμπρός. 

 

Για πολλοστή φορά εκκρεμεί μια αξιολόγηση ως προς την εφαρμογή του προγράμματος, αναμένεται η εκταμίευση μιας δόσης του δανείου προκειμένου να εξοφληθούν επικείμενες λήξεις και να αποφευχθεί πιστωτικό γεγονός, ανακυκλώνεται η συζήτηση για τη συμμετοχή του ΔΝΤ ως δανειστή στο τρίτο πρόγραμμα και διαμορφώνεται ένα αδιέξοδο τρίγωνο με την Ελλάδα, την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ στις κορυφές του».

 

Η βάση για τη συζήτηση και κυρίως για την κατανόηση του δημόσιου χρέους βρίσκεται στην επέμβαση του Ευάγγελου Βενιζέλου το 2012 στην κοινοβουλευτική υποεπιτροπή δημοσίου χρέους που παρουσιάζεται αναλυτικά στο πρώτο μέρος του βιβλίου, συνοδευμένη και από σχετικές υποσημειώσεις και κατατοπιστικά σχεδιαγράμματα. Στο δεύτερο μέρος γίνεται λόγος για τα περίφημα πρωτογενή πλεονάσματα, για την ορθή απεικόνιση του χρέους και τις απαραίτητες πρόσθετες παραμετρικές αλλαγές που αναβάλλονται συνεχώς, αλλά και ερμηνεύεται σε βάθος η ουσία των διαφωνιών της Ε.Ε. με το ΔΝΤ. 

 

Στο τελευταίο μέρος του βιβλίου παρατίθενται οι σχετικές ομιλίες του Ευ. Βενιζέλου υπό την ιδιότητά του ως αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Οικονομικών κατά την περίοδο Φεβρουαρίου – Μαρτίου 2012, ώστε να καταστεί εύκολη η σύγκριση με όσα συνέβησαν και ειπώθηκαν από τότε μέχρι σήμερα. 

 

Η ειρωνεία είναι ότι οι χθεσινοί διαπρύσιοι εχθροί της επέμβασης του 2012 για το δημόσιο χρέος που δαιμονοποίησαν τους πάντες και τα πάντα χρησιμοποιώντας την πιο απεχθή ρητορική, σήμερα πολιτεύονται άτσαλα και αναποτελεσματικά με βασικό στρατηγικό άξονα την πολιτική επέμβαση που κατήγγειλαν το 2012!