Οι μέρες για την ψήφιση των μέτρων και την ολοκλήρωση της συμφωνί­ας με τους δανειστές για τη δεύτερη αξιολόγηση, τα πλεονάσματα και το χρέος πλησιάζουν, ενώ η εκλογολογία – εν πολλοίς αδικαιολόγητη, όπως είχαμε επισημάνει πολλές φορές όλους αυτούς τους μήνες – λαμβάνει τέ­λος. Η κυβέρνηση ετοιμάζει τον νέο πολιτικό της σχεδιασμό, πιθανότατα κι έναν ανασχηματισμό, αλλά τα δύσκολα δεν τελειώνουν εδώ.

Από τη μια πλευρά θα πρέπει να δικαιολογήσει τα βαριά μέτρα των επόμε­νων ετών, κάτι εξαιρετικά δύσκολο, δεδομένου ότι ο ίδιος ο πρωθυπουρ­γός έχει αναγνωρίσει πως τα αντίμετρα δεν θα θεραπεύουν εκείνους που θα πληγώνουν τα μέτρα. Άρα, σε πολιτικό επίπεδο, μόνο η φυγή προς το μέλλον μπορεί να προσφέρει μια γκάμα πολιτικών επιχειρημάτων, χρήσι­μων στην προσπάθεια αντιστροφής του σημερινού – αρνητικού για την κυβέρνηση – κλίματος.

Όμως το πολιτικό στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ αφορά τον ίδιο και το πολιτικό κλί­μα των επόμενων μηνών. Αυτή είναι η μικρή εικόνα. Υπάρχει και η μεγα­λύτερη, αυτή που αφορά τη χώρα και είναι απείρως κρισιμότερη. Προφα­νώς, όπως επισημαίνουν και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Νίκος Φίλης, η Ελλάδα συνεχίζει να παραμένει στο ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο και θα παραμείνει ακόμη και αν βγούμε επισήμως από τα μνημόνια το 2018. Αυ­τό θα ίσχυε ακόμη και αν δεν νομοθετούσαμε από τώρα τα μέτρα για το 2019 και το 2020. Όλα τα υπόλοιπα είναι φλυαρίες.

Μιλώντας για τη μεγάλη εικόνα, ας σημειώσουμε ότι δεξιοί, κεντρώοι, αρι­στεροί και… «δραχμιστές» συμφωνούν πλέον στο ότι οι επενδύσεις – δη­μόσιες και ιδιωτικές – είναι κάτι περισσότερο από αναγκαίες για να ξεκολ­λήσει το κάρο από τη λάσπη. Στη συνταγή και τη δοσολογία διαφωνούν, αλλά η αναθέρμανση της οικονομίας από αυτές εξαρτάται. Όμως σε ποιο περιβάλλον θα επιχειρηθεί το άλμα;

Ήδη η Τουρκία – στην οποία παρακολουθούμε ως «Ποντίκι» ανελλιπώς και λεπτομερώς τις εξελίξεις και τις προοπτικές – έχει διατυπώσει επισήμως απειλές πολέμου (casus belli) προς την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και προς όποια εταιρεία προχωρήσει σε έρευνες στο Οικόπεδο 6 της κυπρια­κής ΑΟΖ. Η… προφητεία ότι οι πετρελαϊκές έρευνες στην Κύπρο δημιουρ­γούν συνθήκες θερμού επεισοδίου επιβεβαιώνονται.

Ταυτοχρόνως, τα Βαλκάνια βρίσκονται σε κατάσταση αποσύνθεσης και η απειλή πολέμων είναι πάλι ενεργή.

Η κατάρρευση της ευρωπαϊκής προοπτικής αναζωπύρωσε εθνικές διεκδι­κήσεις και ταυτοχρόνως έστρεψε τοπικές – με εθνικό πρόσημο – συμμο­ρίες από την προσδοκία του ροκανίσματος ευρωπαϊκών κεφαλαίων στην προσπάθεια ελέγχου των αδύναμων κρίκων της περιοχής.

Αν η Ελλάδα μπει στο κάδρο της αβεβαιότητας και της αστάθειας, τότε δεν θα μπουν σε ρίσκο μόνο οι εσωτερικές προσδοκίες για οικονομική α­νάκαμψη, αλλά πολλά περισσότερα…