Με ένα ακόμη Υπουργικό Συμβούλιο ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει σήμερα να ση­ματοδοτήσει τη φυγή προς τα εμπρός, στην «επόμενη ημέρα», πιάνοντας το νήμα από το Υπουργικό Συμβούλιο της Μ. Πέμπτης αμέσως μετά τη συμφωνία της Μάλτας.

Ο πρωθυπουργός αναμέ­νεται όχι μόνο να ενημε­ρώσει τους υπουργούς για την τεχνική συμφω­νία και τη σημασία της, στον βαθμό που, όπως είπε πρόσφατα, αποτελεί το «εξιτήριο» από το πρόγραμμα δη­μοσιονομικής προσαρμογής, αλλά και να περιγράψει τους άμεσους στόχους κι επιδιώξεις της κυβέρνησης το επό­μενο διάστημα. Τόσο στον τομέα της οικονομίας όσο και στον τομέα της καθημερινότητας των πολιτών.

Το βέβαιο είναι ότι μετά τη συμφω­νία κι εφόσον αυτή ολοκληρωθεί μετά τις 22 Μαΐου η κυβέρνηση φαίνεται να κερδίζει τον πολιτικό χρόνο στον οποίο πόνταρε για αντεπίθεση με στό­χο την αντιστροφή του κοινωνικού κλίματος και το επακόλουθο κλείσιμο της ψαλίδας με τη Ν.Δ. στις δημοσκο­πήσεις ώστε να δώσει τη μάχη των ε­κλογών (όποτε κι αν αυτές γίνουν, το 2018 ή το 2019) από καλύτερη βάση, τόσο για τα δύο κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση όσο και για τον Τσίπρα προσωπικά.

Εξάλλου για την κυβέρνηση, όσο η κοινωνική δυσαρέσκεια δεν εκφρά­ζεται στο δρόμο με διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες αλλά στις δημοσκοπή­σεις – οι οποίες καταγγέλλονται ως αναξιόπιστες – δεν υπάρχει καμία α- πονομιμοποίηση, αλλά πολιτική ανο­χή – αυτήν την οπτική παραδέχτηκε ο πρωθυπουργός στην πρόσφατη συ­νέντευξή του στον ΑΝΤ1. Άρα αν και η συνέχεια κυλήσει σε κλίμα κοινωνι­κής «νηνεμίας», η κυβέρνηση μπορεί να θεωρεί ότι ανακτά κρίσιμο πολιτικό χρόνο για να σταθεροποιηθεί και να στοχεύσει στις εκλογές με προοπτική νίκης (όπως είχε ειπωθεί και στο περα­σμένο Υπουργικό Συμβούλιο).

Ανανέωση

Αν και τυπικά η ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα επικυρωθεί στο Eurogroup της 22ας Μαΐου, και η «ε­πιτυχία» αυτή μένει να συμπληρωθεί από τη συνολική συμφωνία (χρέος, πλεονάσματα) στην ίδια συνεδρίαση ή λίγες μέρες μετά, η ρητορική της «ε­πόμενης μέρας» έχει ξεκινήσει ήδη α­πό τη Μάλτα και μετά.

Ύστερα από μήνες διαπραγματεύ­σεων και πιέσεων η κυβέρνηση προσ­δίδει στο κλείσιμο αυτού του κύκλου χαρακτήρα ευκαιρίας για συνολική ε­πανεκκίνηση:

Στο κυβερνητικό σχήμα, όπου πι­θανολογείται ότι η μετά τη συμφω­νία εποχή θα σηματοδοτηθεί με έναν ανασχηματισμό, άμεσα ή λίγο αργό­τερα – εδώ κομβικής σημασίας ρόλο παίζει το υπουργείο Οικονομικών και οι επιλογές σε σχέση με αυτό.

Στην οικονομία, όπου μετά τη δια- φαινόμενη ρύθμιση των μεσοπρόθε­σμων μέτρων του χρέους και την ακό­λουθη ένταξη στο πρόγραμμα ποσο­τική χαλάρωσης – τουλάχιστον η κυ­βέρνηση είναι αισιόδοξη, για να μην πούμε ότι σχεδόν έχει προεξοφλήσει αυτήν την κατάληξη – η επικοινωνιακή και πολιτική έμφαση πέφτει στην προσέλκυση επενδύσεων, τις αναπτυ­ξιακές πρωτοβουλίες και προγράμμα­τα και την παραγωγική ανασυγκρότη­ση, με όρους «δίκαιης ανάπτυξης».

Στην καθημερινότητα του πολί­τη, όπου ως προτεραιότητα τίθεται η βελτίωση της επαφής του πολίτη με το κράτος και η επίλυση προβλημά­των της καθημερινότητας που δεν άπτονται των πτυχών της πολιτικής του μνημονίου.

Να σημειωθεί ότι χθες ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τους 13 πε­ριφερειάρχες της χώρας, σε μια προ­σπάθεια να αναδειχθεί η σημασία που δίνει η κυβέρνηση στη συγκρότηση του σχεδίου για την εθνική και περι­φερειακή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και στη συμμετοχή σε αυτό όλων των ενδιαφερομένων «χω­ρίς αποκλεισμούς», δηλαδή περιφε­ρειακών αρχών και θεσμών, κοινωνι­κών και παραγωγικών φορέων κ.λπ.

«Σκυλοκαυγάς»

Το πολιτικό μοτίβο του αμέσως επόμε­νου διαστήματος και μέχρι το Eurogroup του Μαΐου έχει ήδη διαφανεί ότι θα κυλή­σει συγκρουσιακά με τη Ν.Δ. κατά τη συνήθη τακτική της κυβέρνησης με στόχο τη διαμόρ­φωση συνθηκών πόλωσης. Η τελευ­ταία εξυπηρετεί τον διπλό στόχο της πίεσης της αξιωματικής αντιπολίτευ­σης και της συσπείρωσης του εσωτε­ρικού του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛΛ. Το διά ταύτα που επιχειρεί και προς το εσωτερικό της να αναδείξει η κυβέρ­νηση για λόγους συσπείρωσης είναι ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ διαπραγματεύονται με κοινωνική ευαισθησία και προσπά­θησαν να αποκρούσουν τις παράλο­γες απαιτήσεις του ΔΝΤ, φέρνοντας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, ε­νώ η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη θα είχε συνθηκολογήσει από την πρώ­τη στιγμή διότι ταυτίζεται με τους α­κραίους κύκλους των δανειστών.

Εν προκειμένω η κυβέρνηση επι­στρατεύει το πακέτο των θετικών μέ­τρων προκειμένου να πλήξει το όποιο κοινωνικό προφίλ της αξιωματικής α­ντιπολίτευσης και να την εκθέσει σε πληττόμενα από τα μνημόνια κοινω­νικά στρώματα (τα οποία η κυβέρνη­ση υποτίθεται φροντίζει μέσω του πακέτου ισοδύναμων μέτρων) κατά το προηγούμενο του Δεκεμβρίου. Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Δε­κέμβριο η κυβέρνηση μοίρασε ένα πακέτο 600 εκατ. ευρώ από το πλεό­νασμα του 2016 σε 1,6 εκατ. χαμηλοσυνταξιούχων εν είδει κοινωνικού με­ρίσματος (η κυβέρνηση το ονόμασε «13η σύνταξη»), το οποίο η Ν.Δ. κατα­ψήφισε στη Βουλή προκαλώντας δυ­σαρέσκεια στους συνταξιούχους.

Με άλλα λόγια, το κυβερνητικό ε­πιτελείο ποντάρει σε επανάληψη αυ­τού του σκηνικού. Για τον λόγο αυ­τόν προωθεί τα αντίμετρα ως χωρι­στό άρθρο στο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα ώστε να δοθεί η δυνατότητα – όπως είπε ο κυβερνη­τικός εκπρόσωπος – σε όποιο κόμμα της αντιπολίτευσης θέλει, να τα υπερψηφίσει.

Το Μαξίμου καλεί την αξιωματική αντιπολίτευση να απαντήσει για ποιον λόγο δεν ψηφίζει τα μέτρα ελάφρυν­σης και την… εγκαλεί ουσιαστικά για υποκρισία σε ό,τι αφορά τη «φιλολα­ϊκή» κριτική που ασκεί για συντάξεις και αφορολόγητο τη στιγμή που κα­ταψηφίζει μέτρα όπως η επιδότηση ενοικίου, η αύξηση του προϋπολο­γισμού για χορήγηση του οικογενει­ακού επιδόματος, η μείωση φορο­λογίας φυσικών προσώπων κι επιχειρήσεων κ.λπ. Η αξιωματική αντιπολί­τευση απάντησε χθες ότι τα «αντίμετρα» αποτελούν τον «φερε­τζέ» των μέτρων και η υπερψήφισή τους είναι έμμεση ψήφιση των μέ­τρων επιβάρυνσης.