Λίγες εβδομάδες μετά τη διεξαγωγή του τουρκικού δημοψηφίσματος οι διεργασίες στην εσωτερική πολιτική των κομμάτων της χώρας συνεχίζονται με αμείωτο ενδιαφέρον. Ήδη, ο πρόεδρος Ερντογάν από τις 2 Μαΐου είναι ξανά μέλος του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και σε λίγες εβδομάδες αναμένεται να αναλάβει και την προεδρία. 

 

Εξίσου έντονες είναι οι διεργασίες στην αντιπολίτευση, όπου αναζητείται εκείνος που θα μπορέσει να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στον Ερντογάν. Εκείνος που θα μπορούσε να αντιταχθεί στις πολιτικές του και να συσπειρώσει γύρω του μεγάλη μερίδα του εκλογικού τουρκικού σώματος.

 

Όπως έχουμε τονίσει στο παρελθόν, υπάρχει μια πολιτικός, η οποία μπορεί να συνενώσει τους Τούρκους ψηφοφόρους. Μια πολιτικός την οποία ο ίδιος ο Ερντογάν θέλει να εξαφανίσει. Η πολιτικός αυτή είναι η Μεράλ Ακσανέρ, 60 ετών, πρώην μέλος του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), ενώ από τον Νοέμβριο του 1996 μέχρι τον Ιούνιο του 1997 ήταν υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας.

 

Η Ακσανέρ, ως άλλη «Ασένα» – ο θηλυκός μπλε λύκος, ο οποίος, σύμφωνα με την τουρκική μυθολογία, έσμιξε με τον τελευταίο Τούρκο και αναγέννησε το έθνος –, φαίνεται πως μπορεί να «σμίξει» τα αντίθετα και να μαζέψει γύρω της τόσο δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΜΗΡ, κοσμικούς ψηφοφόρους, όσο και εκείνους που επιθυμούν να ψηφίσουν εναντίον του Ερντογάν. 

 

Η Ακσανέρ, όπως και ο Ερντογάν, μπορεί να χρησιμοποιήσει τη ρητορική του «θύματος» από το καθεστώς για να κερδίσει ακόμη περισσότερες ψήφους. Η Ακσανέρ ήταν υπουργός Εσωτερικών όταν συνέβη το αποκαλούμενο «μεταμοντέρνο πραξικόπημα» της 28ης Φεβρουαρίου 1997. Η ίδια αντιτάχθηκε με σθένος στους αξιωματικούς που θέλησαν να ρίξουν την κυβέρνηση της Τανσού Τσιλέρ και του ισλαμιστή – και «πνευματικού πατέρα» του Ερντογάν – Νετζμετίν Ερμπακάν. 

Η αντίσταση της Ακσανέρ στους πραξικοπηματίες δεν ξεχάστηκε ποτέ. Με τη στάση της κατάφερε να κερδίσει την εκτίμηση και τον θαυμασμό αρκετών δημοκρατικών Τούρκων, οι οποίοι προέρχονταν από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Ταυτόχρονα ο τρόπος με τον οποίο ο νυν ηγέτης του ΜΗΡ Ντεβλέτ Μπαχτσελί την έδιωξε από το κόμμα άφησε να εννοηθεί πως επρόκειτο για «προσωπικό ξεκαθάρισμα». Γεγονός που έκανε μεγάλη μερίδα των εθνικιστών να αντιταχθούν στην αποπομπή της από το ΜΗΡ. 

 

Η νεολαία του ΜΗΡ, οι διαβόητοι Γκρίζοι Λύκοι, ήταν από τις πρώτες που εξέφρασε την αντίθεσή της στη συνταγματική αναθεώρηση. Όταν τον Δεκέμβριο ο Μπαχτσελί συνασπίστηκε με τον Ερντογάν, οι ηγέτες των Γκρίζων Λύκων κάλεσαν τα μέλη τους να καταψηφίσουν την αναθεώρηση και στράφηκαν στη… μητέρα τους, τη Μεράλ Ακσανέρ. 

 

Η καμπάνια της Ακσανέρ υπέρ του «όχι» ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες. Μπορεί να της απαγόρευσαν τη διεξαγωγή συγκεντρώσεων σε πόλεις της Τουρκίας, μπορεί οι διακόπτες παροχής ρεύματος στα ξενοδοχεία όπου μιλούσε να έπεφταν «ξαφνικά», ωστόσο η Ακσανέρ κατάφερε να συσπειρώσει αρκετούς από όλους εκείνους που αντιτάσσονται στον Ερντογάν. 

 

Η Ακσανέρ αναφέρεται σε έναν πιο «μαλακό» τουρκικό εθνικισμό, ο οποίος, όμως, σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεται το κουρδικό στοιχείο. Η Ακσανέρ είναι μια θρησκευόμενη γυναίκα, η οποία δεν φορά μαντίλα και μπορεί να συνδυάσει τις αρχές του κεμαλισμού και την πίστη προς το Ισλάμ, καθώς και ένα φιλοευρωπαϊκό «προσωπείο», όπως ακριβώς και ο Ερντογάν.

 

Μπορεί να θεωρηθεί ως η ιδανική πολιτικός για να απορροφήσει κοσμικούς και συντηρητικούς ψηφοφόρους, αλλά και μεγάλη μερίδα των εθνικιστών της χώρας. Οι απόψεις της βρίσκονται πιο κοντά στην Κεντροδεξιά της τουρκικής πολιτικής σκηνής και, ως εκ τούτου, μπορεί να φέρει εις πέρας το τρίπτυχο του Ερντογάν – θρησκεία, εθνικισμός, συντηρητισμός – χωρίς να καταλύσει τη δομή του κράτους. 

 

Ήδη, μιλώντας σε τουρκικά ΜΜΕ, έχει εκφράσει την πρόθεσή της να ιδρύσει το Εθνικιστικό Κόμμα Τουρκίας (ΜΤΡ), το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει έναν αντιπολιτευόμενο «φάρο» απέναντι στον Ερντογάν. 

Η μεγάλη ερώτηση είναι τι θα κάνει ο Ερντογάν για να τη βγάλει από τη μέση. Προσφιλής τακτική του Τούρκου προέδρου είναι να χαρακτηρίζει «κουρδική τρομοκρατία» ή «τρομοκρατία του Γκιουλέν» ό,τι δεν του αρέσει ή ό,τι θεωρεί απειλή. 

Ήδη πολύ πριν από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, τον Ιούλιο του 2016, ο Ερντογάν είχε προσπαθήσει να συνδέσει την Ακσανέρ με τον Γκιουλέν. Μέχρι τώρα δεν το έχει καταφέρει. Ωστόσο, ακόμα και να καταφέρει με κάποιο τρόπο να φυλακίσει την Ακσανέρ, οι αντιδράσεις που θα έχει από τους Τούρκους θα είναι τελείως διαφορετικές από εκείνες που είχε όταν φυλάκισε τους ηγέτες του φιλοκουρδικού κόμματος. 

 

Οι σκληροπυρηνικοί υποστηρικτές της, και κυρίως οι Γκρίζοι Λύκοι, θα κάνουν τα πάντα για να προστατέψουν τη… μαμά τους. 

Προς το παρόν, για τον Ερντογάν δεν υπάρχει σενάριο νίκης επί της Ακσανέρ. Αν τολμήσει να την αγγίξει, δεν είναι παράλογο να υποστηρίξουμε πως την επόμενη μέρα στους δρόμους της Τουρκίας θα επικρατήσει το απόλυτο χάος. 

Οι… Λύκοι θεωρούν πως οι αρχές τους θα επιβιώσουν με τη «μητέρα» τους και, όπως έχει φανεί στο παρελθόν, δεν διστάζουν να καταφύγουν σε προβοκάτσια για να πετύχουν τους στόχους τους. Όποιοι κι αν είναι αυτοί.