Σε πρόσφατο σημείωμά μας, σ’ αυτή την στήλη είχαμε τονίσει ότι η αμφισβήτηση της Ευρώπης, της δημοκρατίας και των θεσμών της που κρατά μια δεκαετία περίπου, έφτασε στα όριά της. Η αντιευρωπαϊκή ρητορεία με αιχμή του δόρατος την μισαλλοδοξία, τα ψεύδη, την ασύστολη λαϊκίστικη προπαγάνδα, την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, την παραπλάνηση και παραπληροφόρηση, την καταστρατήγηση της κοινής λογικής, την έκπτωση του πολιτικού λόγου, την υπεραπλούστευση των προβλημάτων, τις κυβερνοεπιθέσεις, τη χυδαία εκφορά του πολιτικού λόγου και την κατασυκοφάντηση ιδεών, απόψεων και προσώπων, δημιούργησε ένα κλίμα γενικευμένης απαξίας και τυφλότητας όπου ιστορικών διαστάσεων επιτεύγματα παρουσιάζονταν σαν εφιάλτες και ημιπαράφρονες ηγέτες, δικτάτορες και ψυχοπαθολογικές προσωπικότητες προβάλλονταν ως σωτήρες της ανθρωπότητας! Βασικοί εκφραστές αυτής της πολιτικής αναδείχθηκαν ο Πούτιν και ο Τραμπ, μαζί με μια σειρά γραφικών «αντισυστημικών» πολιτικών τύπου Μπέπε Γκρίλο, Φάρατζ, αλλά και γνήσιων φασιστών και νεοκομμουνιστών  όπως η Λεπέν, ο Μελανσόν και άλλοι – για να μην αναφερθούμε στους εγχώριους  «αντισυστημικούς» αστέρες…  Όλος αυτός ο λαϊκίστικος  εσμός βρήκε ευκαιρία  σε μια περίοδο αστάθειας  να επιτεθεί κυρίως εναντίον της δημοκρατίας, των θεσμών και των ασύλληπτων κατακτήσεων της Ε.Ε. !  

Καρικατούρες του Χίτλερ, του Στάλιν και άλλων αποτρόπαιων και εγκληματικών προσωπικοτήτων ενός τρομαχτικού παρελθόντος αναβίωσαν σαν ζόμπι σαγηνεύοντας ένα σημαντικό ακροατήριο, εύπιστο στην αντισυστημική μπουρδολογία. Στο στόχαστρο όλων αυτών ετέθη η παρασάγγας ανώτερη πολιτισμικά Ευρώπη, ο θεματοφύλακας της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών.

Μετά τις πολύ σημαντικές εκλογές στην Ολλανδία που έβαλαν έναν φραγμό στην πολιτική αλητεία των τυχάρπαστων τσαρλατάνων και εκτρωματικών συνασπισμών, το μεγάλο ερωτηματικό ήταν η Γαλλία – μια χώρα με τεράστια παράδοση και ανάλογη επιρροή στην Ευρώπη.  

Η απογοήτευση των απανταχού εθνικολαϊκιστών, φασιστών και  κομμουνιστών δεν μπορεί να κρυφτεί μετά το συντριπτικό 66,06 % …  Παρά τα όσα μηρυκάζουν οι εμμονικοί αμφισβητίες, ο Μακρόν πέτυχε μια ευρύτατη και σαρωτική νίκη, με τα 2/3 της Γαλλίας να τον στηρίζουν. Σε αυτό δεν υπάρχει «ναι μεν, αλλά…»!  Η νίκη είναι ξεκάθαρη και συντριπτική. Τα υπόλοιπα διευθετούνται και αντιμετωπίζονται μέσα από δημιουργικές δημοκρατικές πολιτικές.  Η δημοκρατία οικοδομεί, δεν γκρεμίζει. Σημαντικότερο στοιχείο και από την στρατηγική ήττα της Λεπέν (το παραδέχονται και οι ίδιοι οι ακροδεξιοί και μη υποστηρικτές της – εκτός από κάποιες ιδιότυπες περιπτώσεις Ελληνίδων ανταποκριτριών…) είναι η νίκη αξιών και ιδεολογικών αρχών που πέτυχε ο Μακρόν. Μια νίκη με καθαρά φιλοευρωπαϊκό πρόσημο στις πιο αντίξοες συνθήκες και υπό καθεστώς πρωτοφανούς αμφισβήτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Θα ακολουθήσουν η Γερμανία μαζί με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, ώστε να δοθεί μια ξεκάθαρη απάντηση στους οπαδούς των κάθε λογής ολοκληρωτισμών, ώστε να καταλάβουν ότι στην Ευρώπη το μόνο πολίτευμα που χωράει είναι η δημοκρατία!