Μπροστά σε ένα κρίσιμο δίλημμα βρίσκεται για μια ακόμη φορά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού θα πρέπει να διατηρήσει την «επαγρύπνηση» των στελεχών του στη μάχη με την κυβέρνηση και από την άλλη να εγκαταλείψει την προοπτική άμεσης προσφυγής στις κάλπες, που έδινε την αίσθηση αγωνιστικότητας σε μια μπερδεμένη και αποπροσανατολισμένη Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Φτάνοντας τον ενάμιση σχεδόν χρόνο από την εκλογή του ο Μητσοτάκης συνειδητοποιεί ότι η ομάδα των βουλευτών δεν τραβάει και οι λόγοι είναι δύο και βασικοί: Από τη μια όλοι όσοι θεωρούν εαυτούς ηττημένους στην εσωκομματική διαμάχη αγωνιούν για το αν θα πέσουν θύματα της ανανέωσης του κόμματος, από την άλλη πλευρά υπάρχουν πολλοί βουλευτές που διαφωνούν με την εκλογική στρατηγική του νέου αρχηγού.

 

Στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα την περασμένη Τρίτη δεν αναφέρθηκε καθόλου σε εκλογές, ενώ όταν ρωτήθηκε από τον ΣΚΑΪ τη Δευτέρα παραδέχτηκε ότι δεν μπορεί ούτε να τις προκαλέσει, ούτε να τις επιβάλει, αλλά τις θεωρεί κίνηση σωτηρίας του τόπου. «Δικαιωνόμαστε από το τέταρτο μνημόνιο και τα νέα τραγικά μέτρα, ότι οι εκλογές θα έσωζαν τον τόπο, αλλά δεν μπορούμε να μείνουμε μόνο στην ανάδειξη της καταστροφής, πρέπει να εμπλουτίζουμε συνεχώς τη στρατηγική μας», επισημαίνουν συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη.

 

Στη διαδικασία εμπλουτισμού της στρατηγικής τα «κάστανα από τη φωτιά» ανέλαβε να βγάλει ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. Κωστής Χατζηδάκης, ο οποίος παίρνοντας τον λόγο στη συνεδρίαση της Κ.Ο. έκανε λόγο για αναπροσαρμογή της τακτικής της Ν.Δ. με αιχμή του δόρατος την επικοινωνία. Μάλιστα ζήτησε από τους βουλευτές να προβάλλουν με μεγαλύτερη ένταση τις θετικές προτάσεις της Ν.Δ. για την πορεία της χώρας, όπως περιλαμβάνονται στο νέο πρόγραμμα του κόμματος. Η πάντοτε ετοιμοπόλεμη Σοφία Βούλτεψη, όμως, έδειξε ότι διαφωνεί, σημειώνοντας ότι ο πρώτιστος ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να τονίζει τα λάθη και τις αδυναμίες της κυβέρνησης.

 

Ο στόχος τώρα της Ν.Δ. είναι να αναδεικνύει καθημερινά τα «κυβερνητικά ψέματα», όπως λένε πολλά στελέχη της, τα οποία θα βασιστούν σε συγκεκριμένη επιχειρηματολογία που ετοιμάζει η Πειραιώς με βάση τις επεξεργασίες που κάνουν οι Χρήστος Σταϊκούρας και Γιάννης Βρούτσης.

 

Πάντως στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας μπορεί να υπήρξε ένα κλίμα ομοφωνίας και συμφωνίας, αλλά έστω και με εύσχημο τρόπο διατυπώθηκαν διαφωνίες σχετικά με τη γραμμή του κόμματος. 

Ο αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης στην παρέμβασή του τόνισε ότι η Ν.Δ. έχει χάσει περισσότερους από 900 δεξιούς ψηφοφόρους. Έμμεσα αμφισβήτησε το άνοιγμα προς την Κεντροαριστερά ζητώντας από τον Μητσοτάκη να επικεντρωθεί στο δεξιό ακροατήριο. Προφανώς σε άλλη κατεύθυνση κινήθηκε η τοποθέτηση του Κώστα Τασούλα, που ζήτησε από την ηγεσία να επικεντρωθεί στην προοπτική της αυτοδυναμίας, επισημαίνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να ναρκοθετήσει την επόμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. μέσω των προεδρικών εκλογών του 2020 και μόνο μια ισχυρή νωπή εντολή θα ανακόψει μια τέτοια κίνηση.

 

Στα ζητήματα της διαπλοκής αναφέρθηκαν ο Νίκος Δένδιας, ο Γιώργος Βλάχος και ο Χαράλαμπος Αθανασίου. Ειδικά η τοποθέτηση του Γιώργου Βλάχου και μια φράση του σχολιάστηκε έντονα. «Ο αγώνας πρέπει να είναι ισχυρός και αμείλικτος, δεν πιάνονται φίλοι», είπε ο Γιώργος Βλάχος, ο οποίος είναι ο πιο στενός φίλος του Κώστα Καραμανλή. Με την παρέμβασή του αυτή προφανώς ο πρώην πρωθυπουργός θέλησε να αποτινάξει οποιαδήποτε υποψία ότι διατηρεί ακόμη σχέσεις με το σύστημα Μαξίμου, θέμα πολυσυζητημένο τα τελευταία χρόνια.

 

Έχει ενδιαφέρον πάντως ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του δεν θέλησε να στραφεί προς το εσωτερικό του κόμματος και δεν έγινε καμία αναφορά στην ηχηρή απουσία βορειοελλαδιτών βουλευτών από την τροπολογία ρύθμισης των προστίμων της ΣΕΚΑΠ. Μάλιστα η αναφορά του στη διαφθορά δεν επικεντρώθηκε σε ονόματα. Ο μόνος που έκανε προσωπική αναφορά στον Ιβάν Σαββίδη, λέγοντας ότι οι κινήσεις του συνιστούν τον ορισμό της διαπλοκής, ήταν ο Άδωνις Γεωργιάδης. Συνεργάτες του Μητσοτάκη σχολίαζαν ότι όλοι οι βουλευτές της περιόδου αυτής θα κριθούν από τη συνολική τους στάση και βέβαια οι αδικαιολογήτως απόντες από την ψηφοφορία βρίσκονται στο «μικροσκόπιο» της Πειραιώς.

Πάντως συνεργάτες του Μητσοτάκη σκέπτονται ότι ενδεχομένως είναι σωστό το αίτημα πολλών βουλευτών προκειμένου να επανασυσταθεί στο κόμμα το γραφείο τεκμηρίωσης, το οποίο θα μπορεί να επεξεργάζεται ζητήματα διαφθοράς.

 

Στο πεδίο της επικοινωνίας τώρα ο Κυριάκος επιχειρεί να αξιοποιήσει την επιτυχία του Εμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία, αφού τόσο σε συνέντευξή του στην ιταλική «Corriere de la Serra» όσο και στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα κατανάλωσε πολύ χρόνο για να πείσει για τις ομοιότητές του με τον νέο Γάλλο πρόεδρο. Βασικό επιχείρημά του είναι ότι ο ίδιος λέει την αλήθεια και μάχεται τον λαϊκισμό, όπως ακριβώς και ο Μακρόν.

«Δεν έχασε καμιά ευκαιρία ο Μακρόν να αποδομήσει τον λαϊκισμό των αντιπάλων του, χωρίς να καταφύγει σε ψεύτικες υποσχέσεις, να επισημάνει τα ψέματα και να φωτίσει τις υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα», είπε χαρακτηριστικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

 

Τις επόμενες μέρες σύσσωμη η Ν.Δ. θα εστιάσει στην κοινοβουλευτική μάχη για τα μέτρα που θα φέρει η κυβέρνηση, με στόχο να ξεχαστεί το μεγάλο φιάσκο με την τροπολογία για τη ΣΕΚΑΠ, όπου όλη η «αναταραχή» της Νέας Δημοκρατίας σκιάστηκε από τις απουσίες βουλευτών. Οι συνεργάτες του αρχηγού έχουν επικεντρωθεί προκειμένου να επιτύχουν μια ομοβροντία από τους βουλευτές, που θα δώσει και την αίσθηση της αντεπίθεσης στην επικοινωνιακή επίθεση της κυβέρνησης με τις συνεχείς εμφανίσεις του πρωθυπουργού και τις αναφορές του σε ζητήματα Παιδείας και Υγείας. Ο Κυριάκος σχεδιάζει περιοδείες σε όλη την Ελλάδα, ενώ δεν απέρριψε την πρόταση του βουλευτή Σάββα Αναστασιάδη να παραβρεθεί στις εκδηλώσεις μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων στις 19 Μαΐου. Την πρόταση κατέθεσε ο βουλευτής Σάββας Αναστασιάδης, ο οποίος έχει καλές σχέσεις με τον επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη. Ο Κυριάκος δεν απέρριψε την πρόταση, ενώ από την Πειραιώς επισημαίνουν ότι ίσως η παρουσία του εκεί αποτελεί ένα σήμα προς το ποντιακό στοιχείο, ότι η κόντρα με τον πόντιο επιχειρηματία δεν αποτελεί ούτε προσωπικό ζήτημα ούτε διάθεση ρήξης με το ποντιακό στοιχείο, αλλά είναι ζήτημα θεσμικής τάξης.