Liberation (Gregoire Biseau)

«…Ηταν άμεμπτο, χωρίς το παραμικρό σφάλμα. Ολα ήταν σχεδιασμένα και υπολογισμένα για να δοθεί σε αυτήν την ημέρα μία προεδρική βαρύτητα…Θέλει να είναι “προεδρεύων πρόεδρος” …Μία τεράστια πρόκληση…Γνωρίζουμε τις μπερδεμένες αμφιθυμίες των Γάλλων: τα θέλουν όλα, αλλά θέλουν και το αντίθετο όλων. Εναν πρόεδρο που αίρεται υπεράνω των συγκρούσεων , αλλά και έναν πρόεδρο που βάζει τα χέρια του στη μουτζούρα. Το σιχαίνονται όταν αναμειγνύεται στα πάντα, αλλά τον εγκαλούν για κάθε πρόβλημα…Ο Μακρόν δίνει την διαβεβαίωση ότι τα λόγια του θα είναι σπάνια…θα χρειαστεί λοιπόν να αποδεχθεί το γεγονός ότι ο μελλοντικός πρωθυπουργός θα αναλάβει αυτόν τον ρόλο και κατά συνέπεια θα τον επισκιάσει. Πράγμα που καθαυτό αντιβαίνει στην 5η Δημοκρατία».

 

Le Figaro (Alexis Brezet)

«…Με όχημα τον ενθουσιασμό της νεότητας, κινούμενος από μία επιθυμία για «ανανέωση”…η μεταρρυθμιστική ειλικρίνεια της οποίας δεν πρέπει να τεθεί υπό αμφισβήτησιν, ο νέος πρόεδρος θέλει να επαναφέρει την Γαλλία στον δρόμο της “εμπιστοσύνης” και της “ευημερίας”. Ας ευχηθούμε να επιτύχει! Ας το ευχηθούμε με όλη μας την καρδιά. Η καθοδική πορεία της Γαλλίας είναι υπερβολικά σοβαρή, η οικονομική της κατάσταση υπεβολικά καταστροφική, οι διαιρέσεις της υπερβολικά βαθιές ώστε να μην κάνουμε την ευχή η άμεμπτη ομιλία που ακούστηκε στην αίθουσα τελετών του Μεγάρου των Ηλυσίων να μπορέσει να γίνει το σύνθημα του σωτήριου άλματος».

 

Les Echos (Cecile Cornudet)

“…Μία Κυριακή ολόκληρη για τον Εμανουέλ Μακρόν…μία Δευτέρα ορισμού του πρωθυπουργού. Οι φάσεις δεν συγχέονται, όπως δεν θα συγχέονται οι ρόλοι. Στον Εμανουέλ Μακρόν, η παράδοση και η “αξιοπρέπεια”, η επιστροφή στις ρίζες της 5ης Δημοκρατίας. Στον πρωθυπουργό του, ο τόνος της νεότητας που θέλει να συνεχίσει να δίνει στην πολιτική…Το κυβερνητικό του επιτελείο θα πρέπει να δώσει χώρο σε νέα πρόσωπα…σε νέες ομάδες, σε κάθε περίπτωση καινούργιες, ικανές να εργασθούν από κοινού. Αλλά σε έναν μόνο «αρχηγό», όπως τον αποκαλούν ήδη οι επιτελείς του, τον Εμανουέλ Μακρόν».

 

Ouest-France (Francois Regis Hutin)

“Ο Εμανουέλ Μακρόν…θέτει στην υπηρεσία της αποστολής του την βούληση, την ισχύ, τον δυναμισμό που τον διακατείχαν και εγγυήθηκαν την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος που θεωρήθηκε παρανοϊκή από πολλούς. Λοιπόν αυτήν την φορά, ίσως επιτέλους, αυτή η βούληση θα μπορέσει να νικήσει τα τόσα εμπόδια που παραμένουν στον δρόμο της ανάκαμψης, του κοινωνικού, οικονομικού, ευρωπαϊκού, παγκόσμιου διαμετρήματος της χώρας μας…Οι Γάλλοι είναι έτοιμοι για την αλλαγή με άλλον τρόπο πέραν των λόγων, όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες; Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι έτοιμος».

 

Est Republicain (Filippe Marcacci)

«…Ο Εμανουέλ Μακρόν… είναι αναμφίβολα ο κομιστής μίας πνοής…Αλλά, μετά τη στιγμή της κατάκτησης και της άσκησης γοητείας, έρχεται το δυσκολότερο. Υπάρχουν αλυσιδωτές δοκιμασίες, οι βουλευτικές εκλογές, η συγκρότηση του πρώτου του στενού επιτελείου…Ηδη από σήμερα, ο ορισμός του πρωθυπουργού θα δώσει τον τόνο. Πολλοί βλέπουν στο πόστο τον Εντουάρ Φιλίπ, συνοδοιπόρο του Αλέν Ζιπέ. Καθώς το Σοσιαλιστικό Κόμμα βρίσκεται σε αποσύνθεση, θα είναι ένα ρήγμα στην δεξιά. Διότι το εγχείρημα της ανασύνθεσης δεν μπορεί να περάσει παρά από την κατακρήμνιση της παλαιάς τάξης”.

 

La Voix du Nord (Mathieu Verrier)

«…Παρά την ηλικία του, ο Εμανουέλ Μακρόν υιοθέτησε γρήγορα την προεδρική στάση, βρήκε τα λόγια του αρχηγού του Κράτους… Η επιβλητικότητα εντυπωσιάζει…Οι πολύ δουλεμένες εικόνες είναι επιτυχημένες. Η διάσταση αυτή μπορεί να μοιάζει ανώφελη, αλλά δεν είναι άχρηστη για την εκπλήρωση του ενός από τους στόχους ενός αρχηγού: να εμπνεύσει και πάλι εμπιστοσύνη σε ένα έθνος που αμφιβάλλει για τον εαυτό του. Του μένει να δημιουργήσει εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του στον νέο του πολιτικό ρόλο. Αφού έδειξε πώς θα προεδρεύσει της Γαλλίας, ο Μακρόν πρέπει τώρα να δείξει πώς εννοεί να την κυβερνήσει».

 

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ