Η ενότητα των αριστερών και προοδευτικών πολιτικών δυ­νάμεων που εναντιώνονται στο μνημόνιο και η συγκρότηση ενός συ­νασπισμού εξουσίας που θα αναδει­χθεί μέσα από εκλογές για να εκφρά­σει την, υποκείμενη σε αλλαγή συσχε­τισμών, κοινωνική πλειοψηφία, είναι η βασική γραμμή πλεύσης του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ στην εντός μνημονίου πε­ρίοδο.

Η ενότητα των αριστερών και προοδευτικών πολιτικών δυ­νάμεων που εναντιώνονται στο μνημόνιο και η συγκρότηση ενός συ­νασπισμού εξουσίας που θα αναδει­χθεί μέσα από εκλογές για να εκφρά­σει την, υποκείμενη σε αλλαγή συσχε­τισμών, κοινωνική πλειοψηφία, είναι η βασική γραμμή πλεύσης του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ στην εντός μνημονίου πε­ρίοδο.

Σε αυτό το πλαίσιο, όπως ήταν ανα­μενόμενο, κινήθηκε και από το βήμα της ΔΕΘ ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος περιέγραψε τη συγκρότηση ενός «νέ­ου συνασπισμού εξουσίας» ως «βασι­κή στρατηγική» του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμέ­νου να απαλλαγεί η χώρα από την κυ­βέρνηση, την τρόικα και την πολιτική των μνημονίων και να προωθηθεί μια «αντινεοφιλελεύθερη» εναλλακτική λύση.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου, σύμ­φωνα με την επίθεση που εξαπέλυ­σε προς τον πρωθυπουργό ο πρόε­δρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, «επέλεξε να είναι η γραμμή του πυρός για λο­γαριασμό των δυνάμεων του κεφα­λαίου» και «εθελόδουλα παρέδω­σε τα κλειδιά στην τρόικα». Ο Τσί­πρας κάλεσε για μια ακόμη φορά σε εκλογές – κατόπιν, όμως, της λαϊκής πίεσης και όχι με βάση τους υπολο­γισμούς και τις ανάγκες του πρωθυ­πουργού.

Εναλλακτική εντός Ε.Ε.

Η εναλλακτική, σύμφωνα με τις βα­σικές επεξεργασίες που έγιναν εντός του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ και όπως τη συνόψισε (σε 5 άξονες) ο Τσίπρας στη ΔΕΘ, περιλαμβάνει:

♦ Την άρνηση εφαρμογής των μνημο­νίων και την αντικατάστασή τους από ένα πρόγραμμα ριζικής αναδιανομής μέσα από τη φορολόγηση του μεγά­λου πλούτου και των μεγάλων επιχει­ρήσεων αλλά και της εκκλησιαστικής περιουσίας.

♦ Την επαναδιαπραγμάτευση του χρέ­ους σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπε­δο με στόχο την επιλεκτική διαγραφή μεγάλου μέρους του και την εξασφάλιση ευ­νοϊκών όρων αποπληρωμής του υπολοίπου.

♦ Την άμεση κοινωνικοποίη­ση του τραπεζικού συστή­ματος και τη δημιουργία τράπεζας ειδι­κού   σκοπού για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης.

♦ Τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγι­κής για την ανάπτυξη με έμφαση στην αγροτική παραγωγή και την κτηνοτρο­φία ώστε να επιτευχθεί «μεσομακροπρόθεσμα» διατροφική επάρκεια, την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας και τις νέες τεχνολο­γίες.

♦ Τη διαμόρφωση μιας ασπίδας αλλη­λεγγύης και κοινωνικής προστασίας για όσους πλήττονται περισσότερο από αυτή την κρίση.

Τα παραπάνω ο Τσίπρας τα ενέταξε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

καθώς   η παραμο­νή     στην ευρωζώνη αποτελεί «κόκ­κινη    γραμμή» για την πλειοψη­φία του ΣΥΡΙΖΑ (και σημείο τριβής με τις εσω­τερικές δυνάμεις που διαφωνούν) σημειώνοντας ότι οι θέσεις του χώρου για ευρωομό-λογο, απευθείας δανεισμό από την ΕΚΤ κ.λπ. δικαιώθηκαν. «Οφείλουμε» υπο­γράμμισε «να αξιοποιήσουμε τα πλεο­νεκτήματα που έχει αυτή τη στιγμή η θέση μας και η παρουσία μας στις χώ­ρες της ευρωζώνης».

«Όχι για το μαγαζάκι μας»

Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, παρά την κριτική που δέχεται ο χώρος που εκπροσωπεί για το ότι επιμένει να απευθύνει προσκλητήριο συνεργασίας σε δυνάμεις που την αρνούνται, όπως το ΚΚΕ και η Δημοκρατική Αριστερά, επέμεινε για μία ακόμη φορά στην επι­τακτική ανάγκη της αναζήτησης «κοι­νού βηματισμού».

Μάλιστα υπερασπίστηκε αυτή τη θέση ως «ρεαλιστική» παραπέμπο­ντας στην πρόσφατη δημοσκόπηση της Public Issue («Καθημερινή» 11.9), σύμφωνα με την οποία οι δυνάμεις στα «αριστερά του πολιτικού φάσματος», δηλαδή το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι Οικολόγοι Πράσινοι, η Δημοκρατική Αριστερά και το Άρμα Πολιτών, αθροί­ζουν περί το 30%, τονίζοντας δηκτικά ότι «έχουμε ιστορική ευθύνη όχι να εν­διαφερθούμε για την επιβίωσή μας για το μαγαζάκι μας» αλλά για τη σωτηρία της κοινωνίας.

Αναγνωρίζοντας ότι η άθροιση αυ­τών των χώρων μπορεί να είναι αυ­θαίρετη, υπογράμμισε, από την άλλη, ότι μια τέτοια συνεργασία μπορεί να αποκτήσει δυναμική στον βαθμό που απηχεί το κλίμα στην κοινωνία. «Οφείλουμε» είπε «να κάνουμε τα πάντα, ώστε να μετατρέψουμε αυ­τή την κοινωνική πλειοψηφία και σε πολιτική πλειοψηφία». Αλλιώς, πρό­σθεσε «δεν έχουμε λόγο ύπαρξης».

«Νοσταλγία» για το… ΠΑΣΟΚ

Η στρατηγική της συγκρότησης του μετώπου δυνάμεων, όπως πολλές φο­ρές το έχει οριοθετήσει το τελευταίο διάστημα, περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό την προσέλκυση κρίσιμης μά­ζας δυνάμεων από την κοινωνική δε­ξαμενή του ΠΑΣΟΚ, μεγάλα τμήματα της οποίας αποδεσμεύονται από την πάλαι ποτέ κραταιά παράταξη των τελευταίων 30 χρόνων, και ως επί το πλείστον οριστικά.

Έτσι αρκετές από τις αναφορές του στη ΔΕΘ στόχευαν το συγκεκριμένο ακροατήριο, καθώς ανοιχτά εξέφρασε την προσδοκία για συνεργασία – συνά­ντηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς «με τη μεταρρυθμιστική Αριστερά», «με τους ανθρώπους και τις δυνάμεις εκείνες που νοσταλγούν το παλιό ΠΑΣΟΚ», το οποίο διαχώρισε από το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου, το «κόμμα του μνημονίου», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.