Αλήθεια είναι ότι με συμφέρει, πραγματικότητα  ότι με βολεύει (ανάλογα με τις περιστάσεις), δίκαιο το (διαχρονικό) δίκαιο του συνδικαλιστή της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ, ενός οργάνου που απαίτησε, έλαβε, απόλαυσε και συνεχίζει να απολαμβάνει εδώ και δεκαετίες εξωφρενικές και σκανδαλώδεις παροχές σε βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων βάζοντας σε δοκιμασία συχνά πυκνά το περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τους μισθούς, τις υπερωρίες τα εφάπαξ, τα διάφορα ευφάνταστα επιδόματα, «επίδομα σίτισης», «ευδόκιμης παραμονής», «επίδομα παραμονής», τα δάνεια της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ, τα διάφορα ταξίδια, οι διανυκτερεύσεις των 10.000 Ε με Ουκρανές και άλλες διεθνείς μετακλήσεις, δωράκια και άλλες διευκολύνσεις που κατά καιρούς απασχόλησαν και απασχολούν την επικαιρότητα…  

Πρόσφατα, ο Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ποταμιού, Παναγιώτης Καρκατσούλης, καταγγέλλει ότι οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ έχουν φροντίσει να πληρώνονται κανονικά υπερωρίες, προσαυξήσεις, νυχτερινά και κυριακάτικα, ακόμη και αν δεν εργάζονται, ενώ σημειώνει ότι ο μέσος μισθός στον Οργανισμό αυτή τη στιγμή ανέρχεται στα 3.425 ευρώ μηνιαίως! Γνωστές είναι και οι κατά καιρούς απειλές των συνδικαλιστών προς την κοινωνία, ότι θα κατεβάσουν τους διακόπτες όταν αισθάνονται ότι απειλούνται τα βασιλικά προνόμια που απολάμβαναν και απολαμβάνουν κατά πάνδημη εκτίμηση.

Η τελευταία ανακοίνωση περί κλιματικής αλλαγής ξεπέρασε κάθε όριο συνδικαλιστικής ασυδοσίας, θράσους και αναλγησίας. Και μάλιστα σε μια στιγμή που η παγκόσμια κοινότητα συμφωνεί στην επείγουσα αντιμετώπιση της καταστροφικής πλανητικής διεργασίας σε εξέλιξη, αυτήν της κλιματικής αλλαγής.

Όχι, δεν υπάρχει κίνδυνος! Έτσι αποφαίνονται προκλητικά οι συνδικαλιστές (λες και τους ρώτησε κανείς!) προκειμένου να διατηρήσουν μια «ευδόκιμη παραμονή»! Να καταδικαστεί το μέλλον του πλανήτη για να μην διαταραχθεί  η συνδικαλιστική νιρβάνα της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ! Πόσο θλιβερό είναι να παρατηρεί κανείς αυτό το υπερβολικά προνομιούχο συνδικαλιστικό όργανο που έτυχε αδιανόητων ευεργετημάτων, να ξεπερνά τον παραδοσιακό παρεπιδημούντα αντιαμερικανισμό, την προοδευτική του υποτίθεται παράδοση, τις κοινωνικές …ευαισθησίες του και να ταυτίζεται με τον πλέον γελοίο, ρατσιστή, επικίνδυνο και μισητό πρόεδρο των ΗΠΑ  όλων των εποχών!  

Ο σοβαρός κίνδυνος που διατρέχει ο πλανήτης, το μέλλον της ανθρωπότητας, των ίδιων των παιδιών τους, τι είναι μπροστά στον «ιστορικό»  δρόμο που χάραξε ο Φωτόπουλος;  Δηλαδή, «ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο …»