Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Η Βρετανία δέχεται επίθεση σε ένα ευαίσθητο σημείο καμπής στην ιστορία της. Το βασικό ζήτημα εκλογών της Πέμπτης ήταν εξ αρχής το πώς θα χειριστεί η χώρα την αποχώρησή της από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2019.
Όμως τα απίστευτης βιαιότητας τρομοκρατικά χτυπήματα που συγκλόνισαν τους Βρετανούς αναμένεται να έχουν τεράστια πολιτική επίδραση και να θέσουν το ερώτημα στους Βρετανούς σε τι είδους χώρα θα εξελιχθούν.
Ως εξέχον μέλος του στρατιωτικού συνασπισμού που βομβαρδίζει το Ισλαμικό Κράτος η Βρετανία είναι εδώ και καιρό στην κορυφή της λίστας των στόχων του 1515. Όμως, εν αντιθέσει με τη Γαλλία, η Βρετανία είχε, τουλάχιστον μέχρι τις 22 Μαΐου, αποφύγει μαζικά δολοφονικά χτυπήματα στο έδαφός της από το 1515.
Γιατί το ISIS «ξεχνούσε» τη Βρετανία
Ένας από τους λόγους είναι η γεωγραφία. Η επίθεση των τζιχαντιστών στο Παρίσι τον Νοέμβριο 2015 έγινε με στρατιωτικά όπλα που προήλθαν από την ανατολική Ευρώπη. Δεν είναι, όμως, τόσο εύκολο να εισαγάγει κάποιος λαθραία όπλα στη Βρετανία, ένα νησιωτικό κράτος. Επιπροσθέτως οι αυστηροί νόμοι περί όπλων σημαίνουν ότι τα παράνομα όπλα που κυκλοφορούν στο εσωτερικό της είναι σχετικά λίγα.
Ο αντιτρομοκρατικός προϋπολογισμός της Βρετανίας, εξάλλου, αυξήθηκε περαιτέρω κατά 12,8% το 2016-17. Ο αρχηγός της βρετανικής αντιτρομοκρατικής Μαρκ Ρόουλι έχει δηλώσει πως η υπηρεσία του έχει αποτρέψει 13 μεγάλα τρομοκρατικά χτυπήματα τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Τουλάχιστον 850 άνθρωποι από τη Βρετανία έχουν ταξιδέψει σε Ιράκ και Συρία για να πολεμήσουν μαζί με τζιχαντιστικές ομάδες. Από αυτούς, οι μισοί έχουν επιστρέψει στη Βρετανία. Σε αυτή την κατηγορία ανήκε και ο 22χρονος Αμπεντί, που πραγματοποίησε την εφιαλτική επίθεση του Μάντσεστερ.
Το Ισλάμ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκεία στη Βρετανία, με πάνω από 2,7 εκατομμύρια μουσουλμάνους σε Αγγλία και Ουαλία. Αυτό αναλογεί στο 5% του πληθυσμού, υψηλότερο από ό,τι στις ΗΠΑ (1%), αλλά χαμηλότερο από Γαλλία (9%) και Βέλγιο (6%).
Οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι της Βρετανίας χαρακτηρίζονται από τη Διεθνή Αμνηστία «από τους πιο αυστηρούς στην Ε.Ε.». Δίνουν ευρείες εξουσίες στις αρχές για συλλήψεις και φυλάκιση υπόπτων. Όλα αυτά έπαιξαν ρόλο στο γιατί, έως τις 22 Μαΐου, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Βρετανία ήταν συνήθως μεμονωμένες και μικρότερης κλίμακας από ό,τι σε Γαλλία και Βέλγιο. Η πιο πρόσφατη (προ Μάντσεστερ) ήταν η δραματική επίθεση στη γέφυρα του Ουέστμινστερ, όπου ο δράστης έριξε το αυτοκίνητό του στους πεζούς δολοφονώντας οκτώ, ενώ μαχαίρωσε μέχρι θανάτου έναν αστυνομικό.
Όταν η Τερέζα Μέι εξήγγειλε εκλογές για τις 8 Ιουνίου, η εθνική ασφάλεια δεν ήταν στις πρώτες θέσεις της ατζέντας. Το βασικό ζητούμενο ήταν η εντολή για το Βrexit. ‘Εκτοτε η πρωθυπουργός ανέβασε το επίπεδο απειλής της Βρετανίας σε «κρίσιμο», για πρώτη φορά εδώ και μια δεκαετία.
Από την Παρασκευή, το Συντηρητικό Κόμμα, που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις παραμένει φαβορί, έχει δηλώσει ότι θα χρειαστεί να εξετάσει «ποια νέα ποινικά αδικήματα μπορεί να καταστούν απαραίτητα να δημιουργηθούν (νομοθετηθούν) ώστε να καταπολεμηθούν οι εξτρεμιστές». Αναμένεται αυστηρότερος περιορισμός της μετανάστευσης και μεγαλύτερες δαπάνες σε ασφάλεια και αστυνόμευση.
Τρεις διαφορετικές πολιτικές
Όσον αφορά τα υπόλοιπα ζητήματα, που μοιραία όλα αντιμετωπίζονται υπό τη σκοπιά του Βrexit, τα τρία βασικά κόμματα έχουν πολύ διαφορετικές πολιτικές:
♦Οι Εργατικοί προτείνουν μεγάλες αυξήσεις στις δαπάνες, που θα χρηματοδοτηθούν από τεράστια αύξηση της φορολόγησης, τη μεγαλύτερη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιπλέον προτείνουν ένα εκτενές πρόγραμμα επανακρατικοποιήσεων, συμπεριλαμβανομένων του Βασιλικού Ταχυδρομείου, των σιδηροδρόμων και των εταιρειών υδάτων.
♦Οι Συντηρητικοί με την πρωθυπουργό Τερέζα Μέι υπόσχονται ένα «σκληρό» Brexit.
♦Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες υποστηρίζουν μια ομαλή εκδοχή του Βrexit ή ακόμα και αντιστροφή του. Κεντρική τους πρόταση είναι και ένα δεύτερο δημοψήφισμα για την αποχώρηση της Βρετανίας, που θα προσφέρει καθαρά και την εναλλακτική της συνέχισης της συμμετοχής στην Ε.Ε.
Για το Βrexit
Στο Βrexit οι Εργατικοί έχουν μια ηπιότερη ρητορική από τους Συντηρητικούς, όμως στην πράξη οι πολιτικές τους αναμένονται παρόμοιες. Και το δικό τους πλάνο θα βάλει τέλος στην ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων αποκλείοντας έτσι τη συμμετοχή στην κοινή αγορά. Ο Τζέρεμι Κόρμπιν εμφανίζεται πιο ελαστικός στο θέμα της μετανάστευσης από τη Μέι, πράγμα που θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα σε ένα ελαφρώς καλύτερο ντιλ με την Ευρώπη στο θέμα του εμπορίου.
Στα θέματα των εξωτερικών σχέσεων της Βρετανίας ο Κόρμπιν παραδόξως υιοθετεί μια ιδιαιτέρως συντηρητική, για εκείνον, θέση. Στο πρόγραμμά του δεσμεύεται για τη διατήρηση της πυρηνικής αποτροπής της χώρας, υποστηρίζει το ΝΑΤΟ και υπόσχεται να παραμείνει πιστός στον στόχο για αμυντικές δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ. Όλα σε αντίθεση με τη στάση του στο παρελθόν.
Η Τερέζα Μέι, πέρα από την υπόσχεση που δίνει για σκληρό Βrexit, και την επιμονή της να κόψει τη μετανάστευση κατά τα δύο τρίτα, παραμένει ασαφής σε άλλα θέματα. Για παράδειγμα στη φορολόγηση, αν και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για φορολογικές αυξήσεις, δεν έχει περιγράψει συγκεκριμένη πολιτική.
Εν μέρει, όμως, αυτό που κάνει είναι τακτικισμός. Στα θέματα του Βrexit και της μετανάστευσης θέλει να μαζέψει ψηφοφόρους που είχαν υποστηρίξει το UΚΙΡ. Στην κοινωνική πολιτική και στο ζήτημα της εργασίας ελπίζει να κερδίσει τις ψήφους των μετριοπαθών Εργατικών, που θεωρούν τον Κόρμπιν μαρξιστή. Πάντως, οι μεγάλες εταιρείες και ο επιχειρηματικός κόσμος της Βρετανίας βλέπουν χλιαρά το πρόγραμμα της Μέι και, κυρίως, τις δικές τους προοπτικές σε μια μετα-Βrexit Βρετανία.
Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.