Στο όνομα της ομαλοποίησης της οικονομίας η κυβέρνηση τελικά δέχεται για άλλη μια φορά τον «συμβιβα­σμό» που προσφέρουν οι δανειστές, μπας και κερδίσει λίγο χρόνο. Για το θέμα της ελάφρυνσης του χρέους πλέον δεν μιλά κανείς. Τώρα το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η διασφάλιση μιας κάποιας υψηλής δόσης.

Έτσι λοιπόν στο Εurogroup της 15ης Ιουνίου το όλο θέμα επικεντρώνεται κυρίως στην εξασφάλιση μεγαλύτε­ρης δόσης – της τάξης των 10 δισε­κατομμυρίων ευρώ. Τα πενιχρά αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης θα είναι πλέον η τροφο­δότηση της πραγματικής οικονομίας, εξοφλώ­ντας κυρίως τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς του ιδιώτες.

Την ίδια ώρα το Μαξίμου θα επιδιώξει να «στολίσει» τα αποτελέσματα της διαπραγμά­τευσης με μια ισχυρή αναφορά σε αναπτυξιακά μέτρα. Επίσης, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα υπάρχει σαφής και ισχυρή αναφορά στα ευρω­παϊκά μέτρα ενίσχυσης της ανάπτυξης.

Και κάπως έτσι η συμμετοχή του ΔΝΤ είναι βέβαιη, αρχικά ως τεχνικού συμβούλου αφού η πλήρης εμπλοκή του με χρηματοδότηση θα α­κολουθήσει όταν θα έχει διευθετηθεί και το ζή­τημα της βιωσιμότητας του χρέους.

Πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα – πολιτικοοικο­νομική αλλά και επικοινωνιακή – θα είχε βέβαια μια διατύπωση που θα ξεκλείδωνε την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα πο­σοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Οι τελικές απο­φάσεις όμως δεν βρίσκονται στη σφαίρα επιρ­ροής των υπουργών Οικονομικών, αλλά εναπόκεινται στην αρμοδιότητα της ΕΚΤ που έχει διαμηνύσει τελευταία ότι δεν συμπαρασύρεται από πολιτικά παιχνίδια.

Την ίδια ώρα η Ελλάδα θα έχει ακόμη περισ­σότερη φτώχεια μετά και την ψήφιση του νέου πακέτου μέτρων για την περίοδο 2018-2021. Το μεσοπρόθεσμο σχέδιο δημοσιονομικής στρατηγικής αποκαλύπτει τη «συνταγή» με την οποία σκοπεύει η κυβέρνηση να παραγάγει τα πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5%: βύθιση των κοινωνικών παροχών – συμπεριλαμβανομένων και των συντάξεων – και αύξηση των φόρων.

Το ΕΚΑΣ θα εκλείψει, η αύξηση των φορολο­γικών εσόδων θα προκύψει κυρίως από τη μεί­ωση του αφορολογήτου που πλήττει τα χαμη­λότερα εισοδηματικά κλιμάκια, εφάπαξ οικονο­μική ενίσχυση όπως αυτή που δόθηκε το 2014 αλλά και το 2016 δεν προγραμματίζεται μέχρι και το 2021, ενώ ο προϋπολογισμός του ελάχι­στου εγγυημένου εισοδήματος σχεδιάζεται να παραμείνει αμετάβλητος μέχρι και τις αρχές της επόμενης 10ετίας.

Ο ΕΟΠΥΥ

Μειωμένος θα είναι και ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ ενώ το μοναδικό κονδύλι του κρα­τικού προϋπολογισμού στο οποίο προβλέπεται να υπάρξει σημαντική αύξηση είναι η μισθολογική δαπάνη του Δημοσίου.

Στο κονδύλι για τις κοινωνικές παροχές του κράτους, περιλαμβάνεται η δαπάνη για τις συ ντάξεις, ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ, το κον­δύλι για το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης, το ΕΚΑΣ αλλά και οι όποιες εφάπαξ παροχές αποφασίζονται ανάλογα με την πορεία εκτέλε­σης του κρατικού προϋπολογισμού.

Για τις κοινωνικές παροχές, προβλέπεται να διατεθούν περίπου 39,051 δισ. ευρώ. Μέχρι το 2021, το συγκεκριμένο κονδύλι όμως θα έχει ψαλιδιστεί στα 37,147 δισ. ευρώ. Δεδομένου μάλιστα ότι υπάρχει πρόβλεψη για αύξηση του ΑΕΠ, η δαπάνη για τις κοινωνικές παροχές, από το 22% του ΑΕΠ το 2016 και το 21,6% του 2017, θα γκρεμιστεί στο 17,6% μέχρι το 2021.

Εν τω μεταξύ στην αύξηση του κινδύνου της φτώχειας θα οδηγήσει και η πρόβλεψη για ε­κτίναξη των φορολογικών εσόδων στα 59,418 δισ. ευρώ το 2021 από 53,32 δισ. ευρώ το 2017. Αυτή η διαφορά θα χρηματοδοτηθεί κυρίως α­πό τα φτωχότερα στρώματα λόγω της αύξησης των έμμεσων φόρων αλλά και της μείωσης του αφορολόγητου ορίου, η οποία επιβαρύνει ανα­λογικά περισσότερο όσους δηλώνουν εισόδη­μα κάτω από 10.000 ευρώ.

Οι συνταξιούχοι

Όσο για τη μείωση των κοινω­νικών παροχών κατά 1,9 δισ. ευρώ μέσα στην επόμενη 4ετία; Αυτή θα την υπο- στούν κυρίως οι χαμη- λοσυνταξιούχοι. Ειδικό­τερα :

1. Από τα 921 εκατ. ευρώ που προέβλεπε ο κοινωνι­κός προϋπολογισμός το 2015 για το ΕΚΑΣ, από του χρόνου το κονδύλι θα έχει πέσει στα… 80 εκατ. ευρώ και α πό το 2020 στο… μηδέν.

Η ζημιά που έχει ήδη γίνει στους συνταξιούχους, οι οποίοι ούτως ή άλλως φλερτάρουν με τη φτώχεια, αποκαλύφθηκε από τις εκθέσεις του συστήματος Ή­λιος: οι δικαιούχοι του ΕΚΑΣ από 371.976 τον Ιούλιο του 2015 έχουν μειωθεί ήδη σε 235.866 ενώ οι φτωχότεροι των συνταξιούχων χά­νουν από την περικοπή περίπου 46 εκατ. ευρώ τον μήνα.

Περίπου 260.245 συνταξιούχοι εισέπρατταν μια ενίσχυση της τάξεως των 230 ευρώ μηνιαίως τον Ιούλιο του 2015 και αυτή η ενίσχυση έ­χει γίνει τώρα από μηδενική έως 120 ευρώ τον μήνα.

Από τον Δεκέμβριο του 2017, θα υπάρξει νέ­ος γύρος περικοπών και αυτό θα έχει ως αποτέ­λεσμα για πρώτη φορά στα μνημονιακά χρόνια οι 371.976 φτωχότεροι συνταξιούχοι να υποστούν αυτομάτως ετήσια απώλεια εισοδήματος ακόμη και άνω των 3.000 ευρώ τον χρόνο.

2. Η ετήσια δαπάνη για τις συντάξεις προβλέ­πεται να μειωθεί στα 30,201 δισ. ευρώ το 2017 και στα 27,405 δισ. ευρώ το 2021. Η περι­κοπή θα προέλθει κατά κύριο λόγο από την κα­τάργηση της προσωπικής διαφοράς.

Πιο συγκεκριμένα, με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς από το 2019, που προβλέπεται με τον τελευταίο νόμο, η σημερινή κυβέρνηση θα επιτεθεί για τρίτη φορά στις χα­μηλές συντάξεις με κίνδυνο να ρίξει αρκετές α­πό αυτές κάτω από το όριο της φτώχειας.

Θυμίζουμε ότι το πρώτο χτύπημα στους χαμηλοσυνταξιούχους ήταν η κατάργηση της 13ης και της 14ης σύνταξης και το δεύ­τερο η αύξηση των εισφορών υπέρ υγείας από τη σημερινή κυ­βέρνηση. Το χτύπημα που έρχεται όμως θα είναι το πιο δυνατό, καθώς ακόμη και συνταξιούχοι των 600-700 ευρώ κινδυνεύουν με μεί­ωση του εισοδήματός τους ακόμη και κατά 18%. Η πραγ­ματική μείωση θα είναι πολύ μεγα­λύτερη καθώς θα συνδυαστεί με την κατάργηση των οικογενεια­κών επιδομάτων αλλά και την πε­ρικοπή του ΕΚΑΣ.

Στο μεταξύ, ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ, από τα 3,86 δισεκα­τομμύρια ευρώ που ήταν το 2015, προγραμματίζεται να περιοριστεί στα 3,415 δισ. ευρώ μέχρι το 2021. Δεδομένου ότι από τώρα και μέχρι το 2021 προβλέπεται αύξηση του πληθωρισμού (ειδικά του ιατρικού πληθωρισμού, ο οποίος τρέχει τα­χύτερα από τον τιμάριθμο), η συγκράτηση της δαπάνης σε χαμηλά επίπεδα θα φέρει και περαιτέρω περικοπές παροχών .

Τέλος, το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, θα χρηματοδοτηθεί για όλο το διάστημα μέχρι το 2021 με τα 760 εκατομμύρια ευρώ που δίδο­νται και φέτος, κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρ­χει κανένα περιθώριο για χαλάρωση των εισο­δηματικών κριτηρίων ή για βελτίωση της οικο­νομικής βοήθειας στα πιο αδύναμα στρώματα του πληθυσμού.