Την δική τους εκδοχή για τα όσα συνέβησαν την Τρίτη στη συνεδρίαση της Επιτροπής Μετανάστευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, δίνουν οι τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Τασία Χριστοδουλοπούλου, Αννέτα Καββαδία και Γιώργος Ψυχογιός, κατηγορώντας τον εισηγητή της σχετικής έκθεσης, βουλευτή της ΝΔ Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, τόσο για το περιεχόμενο της έκθεσης, όσο και για «στοχευμένες», όπως τις χαρακτηρίζουν, διαρροές στα ΜΜΕ.

 

Συγκεκριμένα, οι τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρουν:

 

«Η δήθεν “εθνική” στάση του κ. Βαρβιτσώτη υπέκρυπτε μια σκοπιμότητα που κάθε άλλο παρά υποστήριζε τα ελληνικά συμφέροντα και τις ελληνικές θέσεις για το προσφυγικό – μεταναστευτικό. Το ακριβώς αντίθετο, ήταν μια Έκθεση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της ευρωπαϊκής συντήρησης, η οποία επιδιώκει να αποφύγει με κάθε τρόπο τις ευρωπαϊκές ευθύνες για την κρίση, προβάλλοντας μια ψευδή εικόνα  δήθεν ομαλοποίησης της κατάστασης: εάν δεν υπάρχει πια ανθρωπιστική κρίση των προσφύγων στην Ελλάδα, εάν όλα έχουν λυθεί με την περίφημη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, γιατί να κάνει κάτι η Ευρώπη για το πρόβλημα; Αυτήν τη λογική εξυπηρετούσε ο κ. Βαρβιτσιώτης με την Έκθεσή του. 

 

Είναι χαρακτηριστικό ότι, για λόγους που μόνον εκείνος γνωρίζει, δεν είχε συμπεριλάβει στην αρχική του Έκθεση μια αρκετά ρητή και ισχυρή προτροπή προς την Ευρώπη να εφαρμόσει επιτέλους τη δέσμευση για τη μετεγκατάσταση και επανεγκατάσταση των προσφύγων και των μεταναστών, καθώς και για την θέσπιση πολιτικών οικογενειακής επανένωσης. 

 

Ίσως επειδή ο ίδιος, ως υπουργός Ναυτιλίας και υπεύθυνος για το Λιμενικό Σώμα, είχε μια τελείως διαφορετική προσέγγιση “λύσης” του προβλήματος: μια προσέγγιση της Ευρώπης – Φρούριο, μια προσέγγιση επαναπροωθήσεων, μια προσέγγιση που οδήγησε επί της υπουργίας του στην τραγωδία του Φαρμακονησίου, για την οποία η Ελλάδα φέρεται κατηγορούμενη τώρα ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο.

 

Μια ειρωνεία της Ιστορίας (σε συνδυασμό με τους γνωστούς μηχανισμούς της ευρωπαϊκής δεξιάς) έφεραν τον υπουργό, στη βάρδια του οποίου χάθηκαν τόσες ζωές στη θάλασσα, στη θέση του εισηγητή της Έκθεσης της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης με θέμα… την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις θαλάσσιες οδούς της Μεσογείου! Μια Έκθεση που συνέταξε χωρίς καν να ταξιδέψει στην Τουρκία, πράγμα που θεώρησε μάλλον περιττό, εφόσον η “γραμμή” της Έκθεσής του ήταν ήδη δεδομένη. 

 

Η παρέμβαση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνεργασία με την εισηγήτρια κ. Τίνεκε Στρικ, Ολλανδή σοσιαλίστρια βουλευτή, η οποία στο παρελθόν έχει συντάξει πολύ δίκαιες και ισορροπημένες Εκθέσεις για το πρόβλημα και έχει μια σαφώς φιλελληνική στάση, διόρθωσε όσο ήταν δυνατόν τη ζημιά που έκανε ο κ. Βαρβιτσιώτης στην ελληνική θέση για το προσφυγικό. 

 

Εξ αρχής, άλλωστε, ήταν αντιδεοντολογική η ανάθεση της σύνταξης της συγκεκριμένης Έκθεσης στον κ. Βαρβιτσιώτη, καθώς κατάγεται από χώρα που έχει άμεση εμπλοκή με το υπό εξέταση ζήτημα. Είναι κάτι εξαιρετικά ασυνήθιστο και αντίθετο στα κοινοβουλευτικά ήθη της Συνέλευσης. Το αποτέλεσμα ήταν μια Έκθεση εξαιρετικά ελλιπής και πρόχειρη, πράγμα που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι κατατέθηκαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, 31 τροπολογίες για τη διόρθωσή της! 

 

Οι τροπολογίες που προτάθηκαν και ψηφίστηκαν στην Επιτροπή Μετανάστευσης της Συνέλευσης είχαν ήδη εγκριθεί από την αυξημένου κύρους Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στηρίχθηκαν δε στις σχετικές Εκθέσεις της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, του Ειδικού Εκπροσώπου του Γ.Γ. του Συμβουλίου της Ευρώπης για το προσφυγικό, του Ευρωπαίου Επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και του Έλληνα Συνηγόρου του Πολίτη. 

 

Εάν ο κ. Βαρβιτσιώτης είχε επιδείξει στοιχειώδη επιμέλεια στη σύνταξη της Έκθεσής του, θα είχε υπόψη του αυτά τα σημαντικά νομικά κείμενα. Σήμερα το απόγευμα επίκειται η ψηφοφορία στην Ολομέλεια.

 

Ο κ. Βαρβιτσιώτης επιχείρησε, με στοχευμένες και ψευδείς διαρροές στον φιλικά διακείμενο στην παράταξή του Τύπο, να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις της προχειρότητας της εργασίας του ως εισηγητή. Λόγω της απομόνωσής του, θέλησε να εξασφαλίσει λίγα λεπτά δημοσιότητας και να κερδίσει υπεραξία ως “εθνικόφρων” έναντι των δήθεν “ανθελλήνων”. 

 

Μια απλή και εύκολη καταγραφή της πραγματικότητας αρκεί για να αποδομήσει πλήρως το αφήγημα αυτό. Επομένως, απέτυχε σε αυτήν του την επιδίωξη, όπως απέτυχε και ως εισηγητής της Έκθεσης του Συμβουλίου της Ευρώπης».