Στην προσπάθεια για την ανόρθωση του οικονο­μικού κλίματος μετά τη συμφωνία του Eurogroup επικεντρώνει εφεξής η κυβέρνηση, με την έξοδο στις αγορές να φαίνεται πως θα αποτελέσει το «επίδικο» του καλοκαιριού.

Το κυβερνητικό επιτελείο ε­πιθυμεί να διασώσει το α­φήγημα των προηγούμε­νων μηνών – παρά τη μη έ­νταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χα­λάρωσης QΕ) της ΕΚΤ. Απέναντι στην υποβάθμιση της συμφωνίας από την αξιωματική αντιπολίτευση («δεν πή­ραμε τίποτα»), το Μαξίμου επιμένει ότι, ουσιαστικά, υπάρχει περιγραφή των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, που αποτελεί έναν «κλειδωμέ­νο αλγόριθμο» ο οποίος δίνει τη λύση στη βιωσιμότητα του χρέους.

Βέβαια, μια εβδομάδα μετά την το­ποθέτηση Ντράγκι στο Ευρωκοινο­βούλιο, το μέλος της ΕΚΤ Μπενουά Κερέ με συνέντευξή του χθες στο Reuters επανήλθε επισημαίνοντας ότι το Δ.Σ. της τράπεζας έκρινε πως τα όσα αποφασίστηκαν στο Λουξεμβούργο δεν δίνουν επαρκείς διαβεβαιώσεις σχετικά με τις ανησυχίες για τη βιω­σιμότητα του ελληνικού χρέους, συ­μπληρώνοντας ότι «πιθανότατα αυτή είναι μια εκτίμηση που μοιραζόμαστε με το ΔΝΤ».

Στο κυβερνητικό επιτελείο δεί­χνουν να εκτιμούν ότι το QΕ μπορεί να έρθει αργότερα για την Ελλάδα, αλλά, προς το παρόν, ο Σόιμπλε έδειξε να ναρκοθετεί κάθε σχετική προοπτική διακηρύσσοντας ότι ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ισοδυναμεί με νέο πρόγραμμα. Δεδομένου ότι η ελά­φρυνση χρέους, ως όρος βιωσιμότη­τας που ζητείται από πλευράς ΔΝΤ και ΕΚΤ για να δώσουν το «πράσινο φως» με θετικές μελέτες βιωσιμότητας, δεν επιτρέπεται κατά Σόιμπλε (τουλάχι­στον προεκλογικά, και μένει να φανεί αν αυτό θα αλλάξει μετεκλογικά), α­ναγκαστικά το θέμα του χρέους υπο­χωρεί και στην κυβερνητική ατζέντα.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση στρέφε­ται αναγκαστικά στην «εναλλακτική» της δοκιμαστικής εξόδου χωρίς στή­ριξη της ΕΚΤ.

Στο πλαίσιο αυτό θέλει να στείλει το μήνυμα ότι η έξοδος στις αγορές το 2018 θα γίνει «με το σπαθί μας», όπως είπε ο πρωθυπουργός την πε­ρασμένη Πέμπτη από το βήμα του συνεδρίου του «Economist», και όχι υποβοηθούμενη, διά της πολιτικής δέσμευσης των δανειστών και μό­νο, η οποία μπορεί να κρύβει ένα νέο πρόγραμμα με την μορφή, π.χ., μιας «πιστοληπτικής γραμμής στήριξης». Τουλάχιστον αυτό δείχνει να φοβάται η κυβέρνηση.

Με την έξοδο στις αγορές, εφόσον αυτή γίνει το προσεχές διάστημα, θα επιχειρήσει να σηματοδοτήσει την α­ποφυγή αυτού του ενδεχομένου και να εκπέμψει σήμα ότι η οικονομία σταθεροποιείται σιγά – σιγά, επομέ­νως έως τον Αύγουστο του 2018 η χώρα θα πατάει στα πόδια της και θα μπορεί να βγει στις αγορές «αυτοδύ­ναμα».

Σήμα στους επενδυτές

Ήταν ιδιαιτέρως αποκαλυπτική η σχετική αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στον «Εconomist». Εκεί σημείωσε ότι «η Ελλάδα δεν θα αναζητήσει το κα­λοκαίρι του 2018 πιστωτική γραμμή στήριξης με νέες δεσμεύσεις, δηλα­δή ένα κεκαλυμμένο μνημόνιο», αλλά «θα βγει καθαρά και θα αποχαιρετήσει οριστικά τα μνημόνια».

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, κάλεσε τους επενδυτές «να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που προσφέρει [σ.σ. η ελληνική οικονομία], να επεν­δύσουν και να στηρίξουν τη μεγάλη προσπάθειά μας τώρα, και όχι στο μέλλον». Μάλιστα, ένα περαιτέρω σή­μα που έδωσε, κατά την ίδια αποστρο­φή, ήταν ότι «το πρόγραμμα προσαρ­μογής φτάνει στο τέλος του και είναι αυτή η κυβέρνηση που θα αναλάβει το έργο της ταχύτατης ολοκλήρω­σής του. Χωρίς καθυστερήσεις και χωρίς άσκοπες αμφιταλαντεύσεις». Κοινώς, υποσχέθηκε τρίτη αξιολόγηση… μ’ έναν πόνο.

Βεβαίως, τα κυβερνητικά στελέχη επικαλούνται την πρόβλεψη της συμ­φωνίας της 15ης Ιουνίου περί του αποθεματικού που θα δημιουργηθεί από τα ποσά του δανείου των 86 δισ. που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί – και δεν αναμένεται να χρησιμοποιηθούν

ως εγγύηση προς τις αγορές προκειμένου να διατηρήσουν σε χαμηλά επίπεδα τα επιτόκια.

«Ψάχνοντας»… την έξοδο

Από την άλλη η κυβέρνηση φαί­νεται να έχει πειστεί ότι δεν μπορεί να αρκεστεί σε αυτό και πως οι δο­κιμαστικές εκδόσεις ομολόγων μι­κρής διάρκειας θα πρέπει να ξεκι­νήσουν το συντομότερο δυνατόν

όσο κρατάει η δυναμική της συμ­φωνίας και το «θετικό μομέντουμ» (κατά την κυβερνητική αργκό) που προκύπτει από αυτή. Έτσι, εκτιμάται ότι θα μπορέσει να μετρήσει τις δυ­νάμεις της και να καταστεί δυνατόν, μέσα στην επόμενη χρονιά, να στα­θεροποιηθούν οι αποδόσεις των ελ­ληνικών ομολόγων πριν από το βήμα προς την οριστική – όπως υποστηρί­ζει – έξοδο.

Στην κατεύθυνση μιας άμεσης εξό­δου στις αγορές – το καλοκαίρι ή στις αρχές του φθινοπώρου – κινούνται, κατά πληροφορίες, οι συμβουλευτι­κές εισηγήσεις εκ μέρους του οίκου Rothchild που, σε συνεργασία με τον ΟΔΔΗΧ, επιχειρούν να ζυγίσουν τις προθέσεις των επενδυτικών κύκλων για λογαριασμό της κυβέρνησης.

Σύμφωνα με τα όσα είπε ο ίδιος ο Τσίπρας την περασμένη Πέμπτη στο παραπάνω συνέδριο, οι επαφές αυ­τές με τους επενδυτικούς κύκλους δείχνουν ότι «το επενδυτικό ενδια­φέρον αποκρυσταλλώνεται πλέον σε συγκεκριμένα αιτήματα, ειδικά στους τομείς που διαθέτουμε φυσικά πλεο­νεκτήματα, όπως:

♦ η ενέργεια και οι ανανεώσιμες πη­γές,

♦ οι μεταφορές και το διαμετακομιστικό εμπόριο,

♦ η πρωτογενής παραγωγή και η με­ταποιητική βιομηχανία,

♦ ο τουρισμός,

♦ τα ερευνητικά κέντρα και το εξειδι­κευμένο ανθρώπινο κεφάλαιο».

Ο γρίφος που έχουν να λύσουν Μαξίμου και ΥΠΟΙΚ είναι το πότε θα επιχειρηθεί η πρώτη δοκιμαστική έ­ξοδος, καθώς από τη μία καταγράφε­ται η άποψη ότι όσο το γρηγορότερο τόσο το καλύτερο (δεδομένου ότι το κλίμα στις αγορές είναι ζεστό) και από την άλλη κατατίθενται επιφυλάξεις για το ότι μια σχετική κίνηση πρέπει να γίνει ιδιαιτέρως μελετημένα και ό­χι για επικοινωνιακούς λόγους, ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος απο­τυχίας.

Πάντως τόσο ο πρωθυπουργός ό­σο και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος τις τε­λευταίες μέρες υπογραμμίζουν ότι πλέον έχουν εκλείψει οι πολιτικοί πα­ράγοντες που παραμόρφωναν την ει­κόνα της ελληνικής οικονομίας, δη­λαδή η πολιτική και οικονομική πίεση και ο κίνδυνος πρόωρων εκλογών. Το τελευταίο αποτελεί μήνυμα και προς την αξιωματική αντιπολίτευση, από την οποία ζητούνται χαμηλοί αντιπο­λιτευτικοί τόνοι σε ό,τι αφορά το ε­πενδυτικό πεδίο.