Μετά τον κάβο της δεύτερης αξιολόγησης η κυβέρνηση προσπαθεί να διαμορφώσει την εσωτερική ατζέντα. Στις κυβερνητικές προθέσεις περιλαμβάνεται η καταγραφή μιας θετικής ατζέντας, με τις πρωτοβουλίες της σε Υγεία, Παιδεία, δικαιώματα, θεσμικά θέματα κ.λπ. αλλά και τις αναπτυξιακές της πρωτοβουλίες.

Απώτερη επιδίωξη είναι να εμπεδωθεί ένα κλίμα «φιλολαϊκών» και «προοδευτικών» παρεμβάσεων στην πέραν του μνημονίου περιοχή, ικανό να αντισταθμίσει τις απώλειες. 

Ακόμα και τα περί εξόδου στις αγορές τα εντάσσει και σε έναν σχεδιασμό άρσης της αβεβαιότητας και στα μεσαία και χαμηλά κοινωνικά στρώματα, υπό την έννοια ότι υπολογίζεται πως θα διαμορφωθεί μια εικόνα ανάκαμψης, της οποίας οι καρποί αργά ή γρήγορα και με τη μέριμνα της κυβέρνησης θα επιστραφούν στην κοινωνία με τη μορφή των θέσεων εργασίας και της ανάκτησης κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων κ.ο.κ.

 

Πάντως, παρά τις διακηρύξεις για την αναγκαία στροφή στην καθημερινότητα και την επαναπροσέγγιση με τα στρώματα που η κυβέρνηση επιθυμεί να εκπροσωπεί, παρά τις ζημίες που αυτά υφίστανται από τα μνημόνια, τα πάντα σαρώνονται από την πόλωση που καταγράφεται στην επικαιρότητα. 

 

Ο πρωθυπουργός με τις επισκέψεις στα υπουργεία το προηγούμενο διάστημα (ήδη πριν από το κλείσιμο της αξιολόγησης) επιχείρησε να δώσει την αίσθηση ότι η διακυβέρνηση «τρέχει» σε όλα τα επίπεδα και δεν εξαντλείται μόνο στο πεδίο της διαπραγμάτευσης. Τελευταία ήταν η επίσκεψη στο υπουργείο Υγείας, μέσω της οποίας ο πρωθυπουργός θέλησε να σηματοδοτήσει ότι η δημόσια υγεία βρίσκεται στην κορυφή των κυβερνητικών προτεραιοτήτων, να αναδείξει το έργο της κυβέρνησης και να το αντιπαραβάλει με το «πάρτι» των προηγούμενων, δεδομένου ότι είναι σε εξέλιξη και η σχετική Εξεταστική (η οποία προς το παρόν βρίσκεται στην υπόθεση του «Ερρίκος Ντυνάν»), από την οποία προκύπτουν ουκ ολίγες σκιές για πολιτικά πρόσωπα από την αντιπολίτευση.

 

Ωστόσο, αυτό που τελικά κυριαρχεί στην επικαιρότητα είναι η πόλωση με αιχμή όχι μόνο την οικονομία αλλά και τα σκάνδαλα. Για την ακρίβεια, η κυβέρνηση προσπαθεί να συντηρεί στην επικαιρότητα σκάνδαλα στα οποία βλέπει εμπλοκή των πολιτικών της αντιπάλων και δη του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη. 

 

Ωστόσο τις τελευταίες εβδομάδες η αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει περιστρέφεται κατά κύριο λόγο γύρω από τον κυβερνητικό εταίρο Πάνο Καμμένο και την υπόθεση «Noor 1», με την αξιωματική αντιπολίτευση να υψώνει τους τόνους κατηγορώντας τον υπουργό Άμυνας για παρέμβαση στη Δικαιοσύνη (λόγω των καταγγελιών για συνομιλίες με εμπλεκόμενο ισοβίτη) και την κυβέρνηση να καταλογίζει στην αξιωματική αντιπολίτευση εκλεκτικές συγγένειες με συγκεκριμένο επιχειρηματία που κατά την εκτίμησή της εμπλέκεται στην υπόθεση. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης από τις αρχικές σκέψεις για πρόταση μομφής σε βάρος του υπουργού Άμυνας πέρασε στην εξαγγελία για τη διενέργεια Εξεταστικής Επιτροπής για την υπόθεση, την οποία απέρριψε ο πρωθυπουργός με το επιχείρημα ότι αυτή βρίσκεται στη δικαιοσύνη.

 

Στην κυβέρνηση, πάντως, δημοσίως χαρακτηρίζουν την επιμονή της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον Πάνο Καμμένο ως προσπάθεια να προκληθεί «αντιπερισπασμός» με δευτερεύουσας σημασίας θέματα απέναντι στα μεγάλα σκάνδαλα της περιόδου των «παχέων αγελάδων». 

 

Ως μέρος της στρατηγικής της, η οποία έχει ως βασικά χαρακτηριστικά την πόλωση και την απομόνωση της Ν.Δ. με το στίγμα του ακραία νεοφιλελεύθερου κόμματος με ακροδεξιά στοιχεία, η κυβέρνηση θέτει στο στόχαστρο τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη και το περιβάλλον του, δεδομένης της εκτίμησης που κάνει για προσπάθειες σύμπηξης μετώπου αυτού του χώρου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Επιχειρεί λοιπόν να κόψει αυτό το νήμα αλλά και να υπονομεύσει σχεδιασμούς ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς υπό τον πρώην πρωθυπουργό, είτε αυτές προσβλέπουν σε συνεργασία με τη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη είτε όχι. 

 

Την ίδια ώρα με δεδομένο ότι το Μαξίμου σταθερά τον τελευταίο καιρό επιδίδεται σε μια προσπάθεια να «ρυμουλκύσει» προς τον ΣΥΡΙΖΑ τη Φώφη Γεννηματά, ώστε να σπάσει από τη μία το αντιπολιτευτικό μέτωπο με τον Μητσοτάκη και από την άλλη τη δική του «απομόνωση», διαμορφώνοντας έδαφος για δυνητικές συνεργασίες μετεκλογικά, η επίθεση σε Σημίτη στοχεύει και στην πίεση της επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. 

 

Είναι ενδεικτικό ότι, παρεμβαίνοντας χθες ο Αλέξης Τσίπρας στη συζήτηση στη Βουλή για το πόρισμα της Εξεταστικής που αφορά τον Γιάννο Παπαντωνίου, έθεσε και τη Φώφη Γεννηματά στο στόχαστρο: την κατηγόρησε ότι απουσίαζε από τη συζήτηση, ενώ άφησε την αιχμή πως επιχειρεί να ανασυγκροτήσει την παράταξή της «με τα ίδια πρόσωπα» που την οδήγησαν στην κατάρρευση (την παράταξη). Από την άλλη, επιτέθηκε στον ίδιο τον Κώστα Σημίτη λέγοντας ειρωνικά ότι πέρα από το ότι μας έβαλε στο ευρώ ήταν ο άνθρωπος που «έβλεπε τις μίζες να περνούν. Δεν είχε ιδέα για τον Τσοχατζόπουλο, τον Παπαντωνίου, τις μίζες, τις φρεγάτες. Ιδέα δεν είχε».