«Χρειάζονται προσεκτικά βήματα για έξοδο στις αγορές» και «να αποσυνδεθεί πλήρως η διαδικασία αυτή με το εσωτερικό πολιτικό παιγνίδι και τη δημιουργία εντυπώσεων», τονίζει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, σε μια εφ΄ όλης της ύλης συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ο πρώην υπουργός Ανάπτυξης και Προστασίας του Πολίτη, εκτιμά ότι είναι ουτοπία το γεγονός ότι μέσα σε ένα χρόνο η οικονομία θα υπερίπταται και όλα τελειώνουν, τονίζοντας ότι μόνο «με κίνηση προς τα μπρος με επενδύσεις και ταυτόχρονα θωράκιση των θεσμών θα ξεφύγουμε από τον δηλητηριώδη κύκλο της κρίσης».

Υπογραμμίζει ότι ο διχασμός και το μίσος είναι επιδημία που μπορεί να μας αφανίσει και «βλέπει» περίσσευμα υποκρισίας στις αντιδράσεις εναντίον της Δικαιοσύνης. «Δεν μπορεί κάθε φορά που διαφωνούμε με μια δικαστική απόφαση να κηρύσσουμε τον πόλεμο» αναφέρει.

      Όσον αφορά στις διεργασίες για τη ίδρυση νέου κόμματος στο ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς, υποστηρίζει ότι η επιτροπή υπό τον καθηγητή Νίκο Αλιβιζάτο θα καθορίσει τους όρους και τους κανόνες δημοκρατικής συμμετοχής για όλους. «Έχουν ικανοποιηθεί ακόμη και οι πιο απαιτητικοί όροι για τη συμμετοχή όλων», σημειώνει.

      Η συνέντευξη του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στον Μιχάλη Μιχαήλ για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων έχει ως εξής:

      Ερ. Κατ΄αρχήν, κύριε Χρυσοχοΐδη, πώς βλέπετε τη σημερινή κατάσταση στη χώρα; Μιλήσατε στο συνέδριο της ΔΗΣΥ για εποχές διαμάχης μεταξύ απομονωτισμού και ανοικτής κοινωνίας. Πού βρίσκεται η Ελλάδα;

      Απ. Παγκοσμίως, ακόμη και σε μεγάλες χώρες-μητροπόλεις του καπιταλισμού, όπως οι ΗΠΑ, αναπτύσσονται κινήματα απομονωτισμού, εθνικού ηγεμονισμού και ρατσισμού. Είναι οι πολλές στρεβλώσεις που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση και οδηγεί τους ανθρώπους σε ανασφάλεια και προβλήματα ως προς την ταυτότητα. Από την άλλη υπάρχει η Ευρώπη που η δημοκρατία έχει ισχυρά θεμέλια και εκπροσωπεί τον ανοικτό κόσμο των οικουμενικών αξιών, της ελευθερίας και της ανεκτικότητας.

      Στην Ελλάδα η κρίση συνέβαλε στη διάδοση διχαστικών και ακραίων συμπεριφορών που μαζί με τη δημαγωγία δηλητηριάζουν τη σκέψη των ανθρώπων και οδηγούν πολλές φορές στη βία και το μίσος.

      Ο διχασμός και το μίσος είναι επιδημία που μπορεί να μας αφανίσει. Να ενώσουμε λοιπόν τις δυνάμεις ως κοινωνία για να οδηγήσουμε την Ελλάδα και την Ευρώπη στον κόσμο των ανοικτών οριζόντων, της παγκόσμιας συνεργασίας, αλληλεγγύης και ανάπτυξης.

      Ερ. Ασκείτε σφοδρή κριτική στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ για επιθέσεις στους θεσμούς, κυρίως στη Δικαιοσύνη, για αποφάσεις της. Πού την στηρίζετε;

      Απ. Το δικαίωμα άσκησης κριτικής, η έκφραση αλληλεγγύης σε όποιον την έχει ανάγκη, η διατύπωση νομικής άποψης είναι αυτονόητα δικαιώματα στη δημοκρατία μας. Ωστόσο η απόδοση δικαιοσύνης, κατά το Σύνταγμα, υπηρετείται από τους λειτουργούς της, οι οποίοι υποχρεούνται να δικάζουν με βάση το νόμο, τα πραγματικά περιστατικά και τη συνείδηση τους. Άρα δεν μπορεί κάθε φορά που διαφωνούμε με μια δικαστική απόφαση να κηρύσσουμε τον πόλεμο.

      Διακρίνω επίσης περίσσευμα υποκρισίας στις αντιδράσεις εναντίον της δικαιοσύνης. Αναρωτιέμαι, αν οι σημερινοί κυβερνητικοί εταίροι ήταν στην αντιπολίτευση και συνέβαινε το τραγικό γεγονός της αυτοκτονίας της δυστυχισμένος απλήρωτης εργαζόμενης στα Γιαννιτσά, ποιον θα κατηγορούσαν περίπου ως δολοφόνο η ηθικό αυτουργό; Είναι βέβαιο την κυβέρνηση και όχι τη Δικαιοσύνη. Κάθε φορά επιλέγεται ένας εχθρός για προφανείς λόγους. Και κάθε φορά αυτό αποτελεί πλήγμα για τη δημοκρατία. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι πρωτίστως ζήτημα θεσμών. Αν υπονομεύουμε καθημερινά τη δημοκρατία, στο τέλος θα είναι σαν να πυροβολούμε τα πόδια μας.

      Ερ. Συμμερίζεσθε την άποψη ότι επιχειρείται χειραγώγηση των θεσμών; Δεν είναι βαρύς αυτός ο ισχυρισμός;

      Απ. Νομίζω ότι πρόκειται για κάτι διαφορετικό. Ακολουθείται μια διχαστική πολιτική που στόχο έχει να υπάρχει πάντα στο κάδρο κάποιος ”εχθρός”. Τα προηγούμενα χρόνια εχθρός ήταν το μνημόνιο και οι «εκπρόσωποι» του. Η φτωχοποίηση έφθασε σε απίστευτα επίπεδα, με αμφισβήτηση ακόμη και του πατριωτισμού των αντιπάλων. Ωστόσο τα πράγματα άλλαξαν και οι ίδιοι τώρα εφαρμόζουν ακόμη οδυνηρότερες πολιτικές. Ο νέος εχθρός λοιπόν είναι αυτός που εμποδίζει την επίτευξη μιας σειράς επιδιώξεων που έρχονται σε αντίθεση με το νομικό μας status. Βάζοντας στο κάδρο τη Δικαιοσύνη συμβολοποιείται ένας νέος εχθρός του λαού.

      Ερ. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι η οικονομία ανακάμπτει καθώς δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για σημαντική ανάπτυξη και κατά συνέπεια του χρόνου, με τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, τα μνημόνια τελειώνουν οριστικά. Εσείς τι λέτε;

      Απ. Είναι ουτοπικό, αναληθές και απλουστευτικό ότι μέσα σε ένα χρόνο από σήμερα η οικονομία θα υπερίπταται και όλα τελειώνουν. Απλούστατα πριν λίγες εβδομάδες υπεγράφησαν συμφωνίες που υποχρεώνουν τη χώρα σε υψηλά πλεονάσματα για τα επόμενα χρόνια, περικοπές στις συντάξεις και αποδοχές το 2019 και 2020.

      Ωστόσο, η οικονομία μπορεί σταδιακά να ανακάμψει κάτω από προϋποθέσεις. Βασική προϋπόθεση η σταθερότητα, η σταδιακή μείωση των φόρων, η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, ο στρατηγικός σχεδιασμός για τα μεγάλα εθνικά αναπτυξιακά έργα όπως η ενέργεια, η περαιτέρω ανάπτυξη εθνικών υποδομών -σιδηρόδρομοι, λιμάνια, μεγάλα υδροηλεκτρικά, μεγάλες αστικές παρεμβάσεις όπως μέτρο, τραμ σε διάφορες πόλεις .

      Αυτό σημαίνει εργώδη προσπάθεια για ωρίμανση και εκτέλεση όλων αυτών των αναπτυξιακών πρωτοβουλιών. Έτσι δημιουργείται η μεγέθυνση και οι θέσεις εργασίας. Δυστυχώς αυτό που βιώσαμε μέχρι σήμερα είναι η έλλειψη σχεδίου και οι καθυστερήσεις που κοστίζουν πρωτίστως και κυρίως στους οικονομία ασθενέστερους και τους ανέργους.

      Ερ. Κάποιος θα σας πει, τι άλλο πια πρέπει να γίνει για να τελειώσουν τα μνημόνια; Πού και πότε θα σταματήσει η λιτότητα;

      Απ. Η Κύπρος είναι δίπλα μας, πιο πέρα στη Μεσόγειο η Πορτογαλία και η Ισπανία, η Ιρλανδία πιο πάνω κ.λπ. Τι έκαναν όλοι αυτοί; Απλά συνεννοήθηκαν και όρισαν ως ύψιστο διακύβευα το κοινωνικό και εθνικό συμφέρον. Κατόρθωσαν με τις λιγότερες δυνατές θυσίες να ξαναβγούν στην ανάπτυξη και την απασχόληση. Ό,τι δεν κάναμε εμείς. Η ακραία πολιτική αντιπαλότητα μαζί με τη δημαγωγία οδήγησαν σε υψηλότατο οικονομικό και κοινωνικό κόστος που πλήρωσαν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι νέοι. Τώρα λοιπόν που η πορεία μας είναι γνωστή για τα επόμενα χρόνια, το μόνο που απομένει είναι η κίνηση προς τα μπρος. Απαιτείται πολιτική προσήλωση και αίσθημα ευθύνης απέναντι στη δοκιμαζόμενη κοινωνία. Μόνο με επενδύσεις και ταυτόχρονα θωράκιση των θεσμών θα ξεφύγουμε από τον δηλητηριώδη κύκλο της κρίσης.

      Ερ. Είναι σαφής η επιθυμία από το κυβερνητικό επιτελείο να βγει το συντομότερο η Ελλάδα στις αγορές. Πόσο εφικτό το θεωρείτε;

      Απ. Χρειάζονται προσεκτικά βήματα για έξοδο στις αγορές μετά από τόσα χρόνια. Πρωτίστως χρειάζεται να αποσυνδεθεί πλήρως η διαδικασία αυτή με το εσωτερικό πολιτικό παιγνίδι και τη δημιουργία εντυπώσεων. Μια πρώτη θετική απόπειρα αποτελεί παρακαταθήκη για μια καλύτερη συνέχεια. Μια βιαστική απόφαση υπονομεύει το μέλλον.

      Ερ. Να έρθουμε και στα δικά σας. Μετά το θετικό σήμα που εξέπεμψε το συνέδριο της ΔΗΣΥ ποια είναι η προτεραιότητα; Το Ποτάμι, η Ώρα Αποφάσεων παραμένουν επιφυλακτικά για τη φερεγγυότητα του εγχειρήματος.

      Απ. Το πεδίο είναι ελεύθερο για όλους. Με όρους δημοκρατικής συμμετοχής και κανόνες που θα καθοριστούν από εγνωσμένου κύρους πρόσωπα όπως ο Νίκος Αλιβιζάτος. Νομίζω ότι έχουν ικανοποιηθεί ακόμη και οι πιο απαιτητικοί όροι για τη συμμετοχή όλων. Συνεπώς δεν μένει παρά η ανταπόκριση και η συμμετοχή σε ένα εγχείρημα που είναι νέο για το πολιτικό μας σύστημα. Επιδίωξη λοιπόν είναι η συμμετοχή όλων των ομάδων, κινημάτων, κομμάτων κινήσεων και προσώπων του χώρου για τη δημιουργία μιας πολιτικής δύναμης που θα επηρεάσει καθοριστικά τα πολιτικά πράγματα της χώρας.

      Ερ. Νέος ενιαίος πολιτικός φορέας ή συνασπισμός κομμάτων είναι το κατάλληλο σχήμα για την συνεργασία στο ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς;

      Απ. Θα λυθεί στη πορεία. Το πρώτο ζητούμενο είναι η φυσιογνωμία του εγχειρήματος και η μαζική συμμετοχή στην ανάδειξη της ηγεσίας και το συνακόλουθο συνέδριο.

      Ερ. Ενδιαφέρεστε για την ηγεσία όταν οριστικοποιηθούν οι διαδικασίες εκλογής από την επιτροπή υπό τον κ. Αλιβιζάτο;

      Απ. Ενδιαφέρομαι και αγωνίζομαι για τη δημιουργία ενός σύγχρονου λαϊκού προοδευτικού κινήματος που θα αναστήσει τα νεκρά όνειρα εκατομμυρίων αγνοημένων ανθρώπων και θα δώσει επιτέλους ελπίδα σε εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένους νέους.