Η Έλενα Ναθαναήλ ήταν 21 ετών το 1968 όταν πραγματοποίησε μία πρωτότυπη φωτογράφηση με ξανθιά περούκα, υπό τις οδηγίες του φωτογράφου Ι. Σκουρογιάννη.

Είχε ήδη, βέβαια, μια καριέρα πίσω της, κυρίως στον κινηματογράφο, που την είχε αναδείξει σε είδωλο, αλλά αυτό δεν την εμπόδιζε να δοκιμάζει συνεχώς καινούρια πράγματα. Και από πλευράς ρόλων και γενικότερα.

Έτσι, και για τη συγκεκριμένη φωτογράφιση, με τα ρούχα του Γιάννη Τσεκλένη, είχε τις απόψεις της: «Μου ζήτησαν μερικές φωτογραφίες για κάποιο μεγάλο ξένο περιοδικό. Στο στούντιο συνάντησα την Έφη Μελά (σ.σ. η μούσα του Γιάννη Τσεκλένη) και τις περούκες της. Το καλύτερο επί τόσα χρόνια φωτομοντέλο της Αθήνας διαθέτει μια πλουσιότατη συλλογή. Για να γελάσουμε διάλεξα αυτή την ξανθή, την ελαφρώς χίππυ. Μου είπαν ό,τι μου πάει… Αυτό ήταν όλο».

Και συνεχίζει… «Οι παραγωγοί μου ενθουσιάστηκαν. Και ετοιμάζουν, νομίζω, τώρα ένα σενάριο με δύο ρόλους. Στον ένα θα είμαι η Έλενα η πραγματική, αυτή που ξέρουν όλοι. Στον άλλο θα είμαι ξανθή, κάπως σαν αυτήν εδώ την περούκα. Δεν ξέρω αν η έμπνευση αυτή θα αποδειχτεί ευτυχής ή ατυχής, ούτε άλλωστε και αν θα πραγματοποιηθεί ποτέ αυτή η διπλή παρουσία. Τι σημασία όμως έχει; Μ’ αυτό τον τρόπο κατόρθωσα να τους πω, να τους δώσω να καταλάβουν αυτό που δεν λέγεται, δεν πείθει συνήθως με λόγια: πως είναι καιρός να με χρησιμοποιήσουν και κάπως αλλιώτικα. Όχι πια συνεχώς στους ρόλους της σέξυ μοντέρνας κοπέλας της καλής κοινωνίας ή –το συχνότερο– της φλογερής μοιραίας υπάρξεως, που σημαδεύει και καταστρέφει τη ζωή δύο –δύο πάντα– ανδρών. Δεν τους κατηγορώ βέβαια. Υπάρχουν τα κέρδη, η εμπορικότητα και όλα τα σχετικά. Η “Ντάμα Σπαθί” κέρδισε μέχρι σήμερα στην ξένη αγορά πολλά δολάρια, ίσως και εκατομμύρια. Αλλά…».  

Πηγή: lifo