Από τα καθημερινά ψώνια στη λαϊκή ώς την επίσκεψη στον γιατρό, ο ρατσισμός και οι διακρίσεις αποτελούν ένα συνη θισμένο γεγονός για τις περισσότερες μειονότη τες που ζουν στην Ευρώπη. Τα συμπεράσματα μιας πανευρωπαϊκής έρευνας που διοργάνω σε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA) δείχνουν ότι στις 27 χώρες  μέλη της Ε.Ε. ο ρατσισμός είναι βαθιά ριζωμέ νος, έστω και αν πολλές φορές βρίσκεται σε λαν θάνουσα κατάσταση.

Από τα καθημερινά ψώνια στη λαϊκή ώς την επίσκεψη στον γιατρό, ο ρατσισμός και οι διακρίσεις αποτελούν ένα συνη θισμένο γεγονός για τις περισσότερες μειονότη τες που ζουν στην Ευρώπη. Τα συμπεράσματα μιας πανευρωπαϊκής έρευνας που διοργάνω σε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA) δείχνουν ότι στις 27 χώρες  μέλη της Ε.Ε. ο ρατσισμός είναι βαθιά ριζωμέ νος, έστω και αν πολλές φορές βρίσκεται σε λαν θάνουσα κατάσταση.

Η έρευνα έδειξε ότι ο ένας στους δύο Ρομά και ο ένας στους τρεις μετανάστες από την υποσα χάρια Αφρική έχουν αντιμετωπίσει διακρίσεις με βάση την εθνικότητά τους τουλάχιστον μία φορά κατά το παρελθόν έτος.

Στην πανευρωπαϊκή έρευνα, που είναι η πρώτη στο είδος της, μετείχαν 23.500 άτομα από διάφο ρες εθνοτικές μειονότητες ή ομάδες μεταναστών στα 27 κράτη  μέλη της Ε.Ε. Για να γίνει αντιλη πτή η έκταση του προβλήματος, τέθηκε μια σειρά από ερωτήματα για τη διερεύνηση των δια κρίσεων σε διάφορους τομείς της καθημερινής ζωής, συμπεριλαμβανομένων της εργασίας, της αναζήτησης δουλειάς, στέγασης, της υγειονομι κής περίθαλψης και των κοινωνικών υπηρεσιών, των σχολείων καθώς και της εμπειρίας να προ σπαθήσει να ανοίξει ένας μετανάστης τραπεζικό λογαριασμό ή να πάρει δάνειο.

Εντυπωσιακή είναι η διαπίστωση της έρευνας για τις σχέσεις των μειονοτήτων με την αστυ νομία. Το 82% όσων υπέστησαν κάποια μορφή διακρίσεων τους τελευταίους 12 μήνες απέφυγε να καταγγείλει το περιστατικό στις αρχές, με το σκεπτικό ότι «τίποτα δεν θα συμβεί» ή «αυτό συμ βαίνει συνεχώς». Ορισμένες κοινότητες δηλώνουν μάλιστα ότι βλέπουν την αστυνομία ως μέρος του προβλήματος. Μεταξύ των Βορειοαφρικανών, η έρευνα έδειξε ότι ένας στους πέντε έχει κατά το παρελθόν συλληφθεί τουλάχιστον μία φορά από την αστυνομία λόγω της εθνοτικής καταγωγής του. Η έκθεση διαπίστωσε, επίσης, ότι οι Ρομά αντιμετωπίζουν τις περισσότερες διακρίσεις σε σχέση με άλλες μειονοτικές ομάδες. Κατά μέσο όρο, κάθε ερωτώμενος Ρομά αντιμετώπισε σχε δόν 5 περιπτώσεις διακρίσεων τον περασμένο χρόνο. Ακολουθούν οι μετανάστες από την υπο σαχάρια Αφρική και οι Βορειοαφρικανοί.

Τις περισσότερες διακρίσεις δήλωσαν πως αντιμετώπισαν οι Ρομά στην Τσεχία, την Ουγγαρία και την Ελλάδα. Ακολουθούν οι Αφρικανοί στην Ιρλανδία και τη Βορειοαφρικανοί που ζουν στην Ιταλία.

Το στοιχείο που τρομάζει είναι ότι, σε ολόκλη ρη την Ευρώπη, ένα στα τέσσερα μέλη μιας μειο νότητας έπεσε θύμα αξιόποινης πράξης κατά τα τελευταία χρόνια – μια διαπίστωση που πραγμα τικά σπάει τα στερεότυπα, σύμφωνα με τα οποία οι μετανάστες είναι ύποπτοι για την αύξηση της εγκληματικότητας.

Τα χειρότερα δείγματα ρατσιστικής βίας αντι μετωπίζουν μάλιστα οι νεαροί μετανάστες. Για παράδειγμα, το ένα τρίτο των Βορειοαφρικανών μεταναστών ηλικίας έως 24 ετών έχει δεχτεί κάποιας μορφής ρατσιστική επίθεση. Το ποσο στό αυτό φτάνει στο 30% για μετανάστες ηλικίας 25 έως 39 ετών και υποχωρεί στο 12% για άτομα άνω των 55 ετών.