Πολλές από τις ιστορίες αυτές δεν έχουν ποτέ δι ερευνηθεί ή δημοσιευτεί. Στο παρόν βιβλίο, για πρώτη φορά, παρατίθεται μια ολοκληρωμένη περιγραφή, η οποία αποσαφηνίζει οριστικά και απαντά σ’ ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του Β΄ Παγκόσμι ου Πολέμου – συνήψαν πράγματι οι Σύμμαχοι μυστική συμφωνία με τη Μαφία;ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ κι εγκλημάτων από το παρελθόν συνε χίζουν να στοιχειώνουν τους δρόμους του Παλέρμου. Κοντά στο λιμάνι, γύρω από την Πιάτσα Φοντε ρία, βλέπει κανείς ακόμα τα συντρίμμια των κτιρίων από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων ενώ προετοιμάζονταν για την εισβολή τους στο νησί το 1943.

Πολλές από τις ιστορίες αυτές δεν έχουν ποτέ δι ερευνηθεί ή δημοσιευτεί. Στο παρόν βιβλίο, για πρώτη φορά, παρατίθεται μια ολοκληρωμένη περιγραφή, η οποία αποσαφηνίζει οριστικά και απαντά σ’ ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του Β΄ Παγκόσμι ου Πολέμου – συνήψαν πράγματι οι Σύμμαχοι μυστική συμφωνία με τη Μαφία;

ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ κι εγκλημάτων από το παρελθόν συνε χίζουν να στοιχειώνουν τους δρόμους του Παλέρμου. Κοντά στο λιμάνι, γύρω από την Πιάτσα Φοντε ρία, βλέπει κανείς ακόμα τα συντρίμμια των κτιρίων από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων ενώ προετοιμάζονταν για την εισβολή τους στο νησί το 1943. Στον Κήπο Γκαριμπάλντι, όπου στέκονται πανάρχαιες συκιές με τις γερτές τους πια ρίζες (που έχουν βγει στην επιφάνεια του εδάφους), υπάρχει μια πλακέτα αφιερωμένη στη μνήμη του αστυνομικού της Νέας Υόρκης Τζόζεφ Πετροζίνο, τον οποίο πυροβόλησε και σκότωσε ένας από τους νονούς της Μαφίας το 1909. Στην αριστοκρατική «Βία Ρόμα» μπορεί κανείς να μπει στο φουαγιέ του Grand Hotel Et Des Palmes, του οποίου η πολυτέλεια που αποπνέει το μάρμα ρο και οι καθρέφτες ελάχιστα έχει αλλάξει από τον καιρό της διαμονής του Λάκι Λουτσιάνο το 1946 όταν έκλεινε συμφωνίες ανάμεσα σε μέλη της τοπικής Μαφίας και τους μαφιόζους στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Μιλώντας κανείς σε Σικελούς του Παλέρμου, εύκολα αντι λαμβάνεται σε όλο της το μέγεθος την άποψη που έχουν για την ίδια τους την ιστορία. Θυμούνται την αγαλλίαση που ένι ωσαν οι γονείς τους όταν τους απελευθέρωσαν οι Σύμμαχοι από τη φασιστική εξουσία και τη γερμανική κατοχή. Ξανα θυμούνται την ικανοποίησή τους όταν τους έδιναν γλυκά και τρόφιμα οι Αμερικανοί στρατιώτες· θυμούνται όμως ακόμα και το ότι φορούσαν αμερικανικά ρούχα που αγόραζαν σε τοπικές αγορές τα χρόνια που ακολούθησαν. Όταν, όμως, τους μιλάς για τη Μαφία και τους Συμμάχους, έχουν μια συγκεκριμένη αντίληψη γύρω από τα περιστατικά που συνέβησαν. «Κάνουν το ίδιο λάθος που κάνουν πάντα», αναφέρει κάποιος κάτοικος του Παλέρμου, οι γονείς του οποίου έζησαν τον καταιγισμό των βομβαρδισμών στην πόλη τους. «Έκλεισαν συμφωνία με τους κακοποιούς κι έπειτα καταλήξαμε γι’ άλλη μια φορά με τη Μαφία να έχει πάρει πάλι τον έλεγχο». Αυτή όμως είναι η πραγ ματικότητα;

Υπάρχουν αμέτρητες ανέκδοτες μαρτυρίες που συγκλίνουν στην άποψη ότι οι αρχές των ΗΠΑ πράγματι συνήψαν συμφω νία με τη Μαφία προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συμβολή της στην κατάκτηση της Σικελίας. Η πιο διαδεδομένη ιστορία είναι ότι συμμαχικά στρατεύματα και άρματα μπήκαν στη Σικελία το 1943 με κίτρινες σημαίες που έφεραν το διακριτικό γράμμα «Λ» το οποίο αντιπροσώπευε το διαβόητο μαφιόζο Λάκι Λουτσιάνο. Από το κελί του στη φυλακή Γκρέιτ Μέντοου στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, ο Λουτσιάνο είχε κλείσει συμφωνία με το διάβολο, την αμερικανική κυβέρνηση, για να τη βοηθήσει να προστατέψει τις αποβάθρες του λιμανιού της Νέας Υόρκης από τυχόν δολιοφθορές των Ναζί ή των Φασιστών. Κατ’ επέκτα ση της συνθήκης αυτής, λέγεται ότι δεν ακούστηκε ούτε ένας πυροβολισμός από ιταλικά στρατεύματα κατά την εισβολή των Αμερικανών στη Σικελία.

Παρά την επιτυχή εκστρατεία του Μουσολίνι κατά της Μαφί ας, στις αρχές της δεκαετίας του 1940, η Μαφία εξακολουθού σε να ασκεί πρωτοφανή επιρροή σε Ευρώπη και Αμερική. Ως συνέπεια του γεγονότος αυτού, αναφέρεται οι Σύμμαχοι είχαν ανάγκη τη Μαφία. Είναι αμφίβολο αν θα είχε κατορθώσει η αμερικανική κυβέρνηση του πολέμου να διατηρήσει τον έλεγχο των ζωτικής σημασίας αποβαθρών της Νέας Υόρκης χωρίς τη σύμπραξη με το οργανωμένο έγκλημα. Και η Μαφία έφτασε στο σημείο να πιστεύει ότι μπορούσε να αλλάξει το ρου του πο λέμου δολοφονώντας το Χίτλερ και τα πρωτοπαλίκαρά του.

Για να ανακαλύψω την αλήθεια πίσω από αυτούς τους ισχυ ρισμούς, ερεύνησα αρχεία σε Λονδίνο, Ουάσιγκτον και Νέα Υόρκη, εξετάζοντας σε βάθος εκθέσεις με πληροφορίες από πρώτο χέρι, που συνέταξαν πράκτορες των Συμμάχων οι οποίοι ανέπτυσσαν επαφές με τη Μαφία. Πολλές από αυτές τις εκθέ σεις δημοσιεύονται και παρατίθενται για πρώτη φορά. Επισκέ φτηκα μέρη όπου συντελέστηκαν διαβόητα εγκλήματα της Μαφίας και παραθέτω τη μαρτυρία όσων βρέθηκαν σ’ εκείνα τα περιστατικά – ανάμεσα στα άτομα αυτά συγκαταλέγονται και όσα κατονομάζονται στην Έκθεση Χέρλαντς, μια έκθεση που παρέμεινε απόρρητη για δεκαετίες ολόκληρες μετά την παρέ λευση των γεγονότων που περιγράφει. Οι εν λόγω αφηγήσεις ξαναζωντανεύουν μία από τις σημαντικότερες και μέχρι σήμερα αδιερεύνητες εκφάνσεις του πολέμου στην Ευρώπη.

Κάποιοι από τους παίκτες του παιχνιδιού είναι γνωστοί. Οι διασυνδέσεις των Συμμάχων με τη Μαφία έφτασαν αναντίρ ρητα έως τις ανώτατες βαθμίδες. Προτάσεις για στενή συνερ γασία με κακοποιούς τέθηκαν ενώπιον ανώτερων στρατηγών και πολιτικών των ΗΠΑ – μεταξύ αυτών και στον Ντουάιτ Ντ. Αϊζενχάουερ. Ακόμα και οι ηγέτες του πολέμου Τσόρτσιλ και Ρούζβελτ επέδειξαν ξεχωριστό ενδιαφέρον για την αξιοποίηση των διασυνδέσεων μεταξύ Ιταλοαμερικανών. Οι σεσημασμένοι κακοποιοί Λάκι Λουτσιάνο, Μέιερ Λάνσκι, Φρανκ Κοστέλο και Βίτο Τζενοβέζε, όλοι τους διαδραμάτισαν το δικό τους ρόλο στον πόλεμο κατά του Χίτλερ και του Μουσολίνι, ενώ συνανα στρέφονταν χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία ανώτερα στρατιωτικά στελέχη και των δύο πλευρών.

Εξάλλου, στο προσκήνιο έρχονται και μερικοί αξιοσημείωτοι νέοι χαρακτήρες, όπως ο αμείλικτος Λόρδος Ρένελ, ο οποίος αναμετρήθηκε με μαφιόζους στην ίδια τους την περιοχή δικαι οδοσίας· ή ο «ταπεινός» λοχίας Όρεντζ Κ. Ντίκι, που αψήφησε τους πάντες –ακόμα και ανωτέρους του– προκειμένου να συλ λάβει έναν αρχιμαφιόζο. Παρακολουθούμε τον τρόπο με τον οποίο Σικελοί κακοποιοί και συμμορίτες εκμεταλλεύτηκαν το χάος που επικρατούσε λόγω του πολέμου, για να δημιουργή σουν ένα ανεξάρτητο φέουδο για τον εαυτό τους στη Μεσό γειο.

Τιμ Νιούαρκ, 2007

Το παραπάνω κείμενο είναι η εισαγωγή από το βιβλίο του Τιμ Νιούαρκ «Μαφία και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η συμπαιγνία των Συμμάχων με το οργανωμένο έγκλημα 19411950», σε μετάφραση Ελευθερίας Τσίτσα και επιμέλεια Κώστα Κουκορό γιαννη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός.