search
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 12:08
MENU CLOSE

ΔΕΘ, αισιοδοξία και απρόοπτα

18.09.2017 13:11

 

Μια πολύ αισιόδοξη ΔΕΘ άνοιξε τις πύλες της και πολλές νότες αισιοδοξίας και χαμόγελα άνθησαν αυτές τις μέρες που τα βλέμματα είναι στραμμένα στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης.

Αισιοδοξία για την πορεία της οικονομίας και της εποπτείας, των οικονομικών μεγεθών, ειδικότερα αυτών της ανάπτυξης και της ανεργίας και γενικότερα των ευαίσθητων οικονομικών δεδομένων. Αυτά από την πλευρά της κυβέρνησης.

Η αντιπολίτευση, από μεριάς της, προσπαθώντας να δείξει την ανεπάρκεια της κυβερνητικής πολιτικής, κάνει τεράστιες προσπάθειες να κατεδαφίσει το οικοδόμημα αισιοδοξίας με μεγάλες δόσεις αρνητικής κριτικής και γενικότερα αρνητισμού.

Όμως, η αλήθεια δεν «βρίσκεται στη μέση», όπως είθισται να λένε πολλοί. Είναι πολύ απλό, η αλήθεια βρίσκεται στην πραγματικότητα. Και αυτή έχει τους αριθμούς, δηλαδή τα οικονομικά της στοιχεία. Απαριθμούμε μερικά:

– Η ανεργία, επίσημα τουλάχιστον και κυρίως με τα στοιχεία της Εργάνης – ο ΟΑΕΔ και η Eurostat πολλές φορές δίνουν διαφορετικά στοιχεία – έχει μειωθεί στο 21,2%, και αυτό ώθησε την κυβερνητική πλευρά να πανηγυρίζει μάλλον αβάσιμα και σίγουρα υπερβολικά. Και φυσικά υπάρχουν ενστάσεις. Πρώτα-πρώτα, δεν πέρασαν μερικοί μήνες – λιγότεροι από τέσσερις – και η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανέβαζε την ανεργία στο 31,3%, δηλαδή δέκα μονάδες παραπάνω, μιλώντας όχι μόνο για την καταγεγραμμένη ανεργία αλλά και για τη μη καταγεγραμμένη ή αφανή. Επίσης θα πρέπει να μετρηθούν και οι τουλάχιστον 450.000 εργαζόμενοι – νέοι κυρίως– που ξενιτεύτηκαν τα τελευταία περίπου 6-7 χρόνια· αν προσθέσουμε και τα στοιχεία που δεν ήλθαν ακόμη των «μη τουριστικών» μηνών μεταξύ Νοεμβρίου και Απριλίου, ίσως έχουμε μια πολύ διαφοροποιημένη εικόνα.

– Αφήσαμε όμως το στοιχείο της εκ περιτροπής και μειωμένης απασχόλησης – συνήθως τετράωρης επίσημα, ανεπίσημα οκτάωρης και απλήρωτης… – που είναι και το τραγικότερο στοιχείο όλων. Μερικής απασχόλησης συμβάσεις που πλέον ανέρχονται στο 52-53% όλων των νέων συμβάσεων. Αν λοιπόν το μέγα επίτευγμα είναι η μερική απασχόληση των 350-380 ευρώ μηνιαίως με απλήρωτες υπερωρίες και όλα τα συμπαρομαρτούντα, τότε η περίφημη ευαισθησία για τα εργασιακά δικαιώματα και τις συλλογικές συμβάσεις πάει περίπατο γιατί η μερική απασχόληση στρώνει τον δρόμο για εντελώς αντίθετες εξελίξεις.

– Άλλο σημαντικά αρνητικό στοιχείο είναι η αύξηση του εμπορικού ελλείμματος, δηλαδή του ισοζυγίου εξαγωγών-εισαγωγών κατά 17% το τελευταίο επτάμηνο. Γεγονός που υποδηλώνει τη χρόνια ανεπάρκεια και ασθένεια της «καταναλωτικά εισαγομένης χώρας που δεν παράγει ικανοποιητικά». Χρόνια ανεπάρκεια και σταθερό δείγμα υπανάπτυξης μιας καταναλωτικά εισαγόμενης χώρας.

– Ίσως κουραστικό θα ήταν να παραθέσουμε και την πτώση εισοδημάτων, μισθών και συντάξεων με ανάλογη πτώση ζήτησης ακόμη και σε τρόφιμα πρώτης ανάγκης. Κατακόρυφη πτώση ζήτησης όχι μόνο σε είδη καθημερινής ανάγκης αλλά και σε όλες τις σφαίρες της καθημερινότητας (Πτώση ιατρικής επισκεψιμότητας, πτώση στην ψυχαγωγία, στα ταξίδια και τις διακοπές σε ποσοστά που φτάνουν το 60% την τελευταία επταετία).

Εάν κάποιος δεν επικεντρώσει την προσοχή του σε τρεις- τέσσερις βασικούς δείκτες αξονικού χαρακτήρα, όπως η ανεργία, το εμπορικό ισοζύγιο, οι δείκτες ζήτησης κ.λπ., χάνει τη δυνατότητα να έχει μια συνολικότερη και ολιστική – χωρίς εισαγωγικά – εικόνα της ελληνικής πραγματικότητας. Εάν χάσει αυτήν τη δυνατότητα, τότε αρχίζει να μιλά για «χαμογελαστά πρόσωπα» και «βελτίωση του οικονομικού κλίματος» ταυτίζοντας έτσι το μοίρασμα της φτώχειας και τη διαχείριση της αθλιότητας με τους υποτιθέμενους θετικούς δείκτες. Οι αριθμοί μπορεί να αποκαλύψουν την πραγματικότητα, αλλά εξίσου εύκολα μπορούν να την αποκρύψουν ή να τη διαστρεβλώσουν. Εάν κάποιος δεν έχει τα ανάλογα μεθοδολογικά εργαλεία και πολύ περισσότερο γενικούς άξονες ολιστικής θεώρησης, δηλαδή κοσμοθεωρίας με επιστημονικό υπόβαθρο, πολύ εύκολα παρασύρεται από τη μαγεία των αριθμών και αυτομαγεύεται ή αυτιστικοποιείται. Γίνεται, δηλαδή, ένας συνηθισμένος άνθρωπος της εξουσίας όπως τον γνωρίσαμε στη χώρα μας δεκαετίες τώρα, δηλαδή αυτάρεσκος, αυτοϊκανοποιούμενος, αυτιστικός και πανηγυρικός (για να μην πούμε «πανηγυρτζής»). Τα βλέπει, δηλαδή, όλα ωραία και καλά.

Βέβαια, εάν διαβάσει τα αριθμητικά στοιχεία που έρχονται στο φως καθημερινά, όπως οι 970.000 κατασχέσεις λογαριασμών των τελευταίων επτά-οκτώ μηνών, τα 4.000.000 «προβληματικών» φορολογούμενων, τα 97 δισ. ληξιπρόθεσμων –μόνο στο Δημόσιο– που γίνονται περίπου 220 δισ. εάν προσθέσουμε τα τραπεζικά δάνεια ή το 30% και παραπάνω που δεν πλήρωσε την πρώτη δόση της εφορίας συν το ένα δισ. ευρώ που προστίθεται κάθε μήνα στα ληξιπρόθεσμα, τότε η εικόνα δεν γίνεται δύσκολη αλλά ζοφερή.

Εάν τώρα κάποιος ελπίζει τα μάλα στην τρόικα, την τρίτη αξιολόγηση, τις επενδύσεις που έρχονται σαν τσουνάμι, ας σκεφτεί τις αντιρρήσεις του ΔΝΤ για το ύψος των πλεονασμάτων – θεωρεί αδιανόητο το 3,5% ώς το 2023… – την επιμονή του για νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ύψους 10 δισ. και φυσικά τις πάγιες ενστάσεις του για όποια δειλή και ultra προσεκτική βελτίωση των εργασιακών σχέσεων. Οι ενστάσεις για το τελευταίο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας ανάγκασε την ηγεσία του να αποσύρει τρία άρθρα, με σημαντικότερο ίσως το άρθρο 45 παρ’ όλες τις επίμονες διαψεύσεις της κ. υπουργού για «μη παρεμβάσεις». (Φυσιολογικό είναι να παθαίνεις κάτι παρόμοιο όταν στα 30 σου με ένα μεταπτυχιακό μεν αλλά χωρίς ουσιαστική εργασιακή και βιωματική εμπειρία ξεκινάς να αντιμετωπίσεις τα μεγαθήρια του διεθνούς κεφαλαίου με όπλο μοναδικό την πειθώ ή την προσωπική ευγλωττία… Αντίθετα, χρειάζεσαι μαζικό εργατικό κίνημα και πανίσχυρα συνδικάτα, συν την ανάλογη πολιτική βούληση, στοιχεία για τα οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έδειξε και ιδιαίτερο ενδιαφέρον μη προερχομένη άλλωστε από την εργατική τάξη, όπως τονίσαμε πάμπολλες φορές.)

Ίσως μόνο η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών – Τσακαλώτος, Χουλιαράκης – διαθέτουν έναν καλό «δείκτη πραγματικότητας», γι’ αυτό και είναι φειδωλοί στις δηλώσεις τους, με μικρό καλάθι πάντα. Από αυτή την άποψη, καλό θα ήταν συνολικά η κυβέρνηση να αλλάξει τα «Μεγάλα καλαθιά των Υποσχέσεων» με τα «Μικρά καλάθια της Πραγματικότητας». Η επιτροπεία για το τέλος της οποίας πολλά κυβερνητικά παλικάρια χορεύουν από τώρα δεν ήλθε. Θα συνεχιστεί ώς το 2060 – ξεχάσαμε την υπογραφή συμφωνίας για πλεονάσματα 2-2,5% ετησίως; – και φυσικά δεν ξεχνάμε τη ρήση του πολυπαινεμένου Μοσκοβισί πως θα έχουμε επιτροπεία μέχρι – τουλάχιστον – να ξεπληρώσουμε το 75% των χρεών μας. Γενικά, τα δύσκολα είναι μπροστά μας και όχι πίσω και η επιτροπεία θα κρατήσει δεκαετίες. Να μην το ξεχνάμε. Άλλωστε από την καλή μνήμη δεν έχασε ποτέ κάνεις.

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 12:08