Από το Μαρικάκι

Ουκ ολίγοι πιστεύουν ότι η ανατροπή του γιωργοπαπανδρεϊκού καθεστώτος έχει αρχίσει, ύστερα από την χθεσινή λαοθάλασσα που αναμένεται ότι θα ξαναπλημμυρίσει και σήμερα το κέντρο της Αθήνας – μιλάμε πια για το κέντρο και όχι απλώς για το Σύνταγμα.

Από το Μαρικάκι

Ουκ ολίγοι πιστεύουν ότι η ανατροπή του γιωργοπαπανδρεϊκού καθεστώτος έχει αρχίσει, ύστερα από την χθεσινή λαοθάλασσα που αναμένεται ότι θα ξαναπλημμυρίσει και σήμερα το κέντρο της Αθήνας – μιλάμε πια για το κέντρο και όχι απλώς για το Σύνταγμα.

Η κοινωνία κατεβαίνοντας μαζικά στο δρόμο γίνεται λαός και να που αυτό κάνει τη διαφορά κόντρα σε όλες τις σοφιστείες που εφευρίσκονται για να απαξιώσουν αυτό που συμβαίνει και να κάμψουν το φρόνημα των πολλών. Τη μία συμβάλλουν στην καταστροφή του τουρισμού και των εμπόρων, τώρα μας λένε ότι όσοι κατεβαίνουμε δεν έχουμε κι αιτήματα, μόνο και μόνο γιατί δεν ζητάμε αυτή ή την άλλη τεχνική διαδικασία διαπραγμάτευσης με τους διεθνείς ιέρακες.

Κι όμως η στιγμή είναι η πιο πολιτική εδώ και δεκαετίες. Οι πολλοί έχουν σιγά σιγά αποτινάξει τον ατομισμό τους και καταλαβαίνουν ότι η σωτηρία τους  μπροστά σε μια τέτοιου μεγέθους επίθεση από την Διεθνή των Λαμόγιων, συμπλέκεται με τη σωτηρία του διπλανού τους που κι αυτός τσακίζεται.

Κι αν ο πρωθυπουργός μας ζήτησε πάμπολλες φορές ν’ αλλάξουμε πρώτα τους εαυτούς μας, αυτό πλέον συμβαίνει, όχι βέβαια κατά την έκβαση που θα προτιμούσε ο ίδιος: από τον τελευταίο «απολίτικο» που καταλαβαίνει ότι εδώ κάτι μεγάλο συμβαίνει μέχρι το ΠΑΜΕ που … μένει Σύνταγμα και την Αλέκα που χαιρετίζει τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις χωρίς διακρίσεις!

Ακόμη κι αν δεν πέσουν τώρα, ό,τι συμβαίνει είναι μια κατάκτηση – αφού όλα πρέπει να τα κατακτήσουμε από την αρχή κάνοντάς τα κτήμα μας . Γιατί το σίγουρο είναι ότι με τη διπλωματία ή με τη βία θα προσπαθήσουν να κρατηθούν όσο μπορούν μέχρι να τελειώσει η δουλειά.

Ήδη «διάφοροι» διατυπώνουν λύση, αλλά προσοχή στις «απομιμήσεις».

Σε αντίθεση με άλλους που κάνουν ότι δε βλέπουν αυτό που συμβαίνει κι εκτίθενται, ο Ψυχάρης του Βήματος λίγα εικοσιτετράωρα από τη συνάντησή του με το πρωθυπουργό που πραγματοποιήθηκε για να τονώσει το υποστηρικτικό φρόνημα του Συγκροτήματος στο καθεστώς, το αναγνωρίζει. Αλλά αλλού είναι ο λάκκος στη φάβα.

Όπως σημειώνει στο σημερινό του άρθρο

«Είναι φανερό πια στον καθένα ότι ο λαός επεμβαίνει στις εξελίξεις, δείχνει με τη συμμετοχή και την αντίδρασή του ότι δεν εγκρίνει όσα γίνονται και κυρίως με τον τρόπο που γίνονται.

Και προφανέστατα δεν μπορεί να αγνοηθεί η αντίδρασή του.

Η αλήθεια είναι βεβαίως ότι η κυβέρνηση οφείλει να υπηρετήσει τα συμφέροντα της χώρας με όποιο κόστος.

Ωστόσο η χώρα δεν κυβερνάται με το λαό αντίθετο. Γι’ αυτό όταν ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, η προσφυγή στις κάλπες είναι επιβεβλημένη. Ώστε να οικοδομηθεί μια νέα συμφωνία με τον ελληνικό λαό, χωρίς την οποία τίποτε δεν γίνεται».

Ναι στις κάλπες αλλά αφού ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις.

Αλλά τότε για τους πολλούς θα είναι πολύ αργά και οι όποιες εκλογές θα είναι μια κενή περιεχομένου διαδικασία παράδοσης της σκυτάλης στον επόμενο με δεδομένο το πλαίσιο (μη) διακυβέρνησης από το εσωτερικό της χώρας.

Αυτό το μήνυμα προφανώς ανέθεσε ο πρωθυπουργός στον εκδότη του Βήματος, να μεταφέρει. Λίγο χρόνο να τελειώσει η δουλειά…