Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι φαίνεται πως είναι όντως πολιτικά εφτάψυχος. “Αν δεν κερδίσω τις εκλογές θα φύγω οριστικά από την πολιτική”, δήλωσε χθες βράδυ σε ομιλία του στη νότια Ιταλία.

Σύμφωνα με τα τελευταία γκάλοπ όμως η κεντροδεξιά έχει προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου των πολιτών. H Φόρτσα Ιτάλια μαζί με την Λέγκα και τα ακροδεξιά “Αδέλφια της Ιταλίας” “πείθει” το 34% των Ιταλών. Οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς στο σύνολό τους δεν ξεπερνούν το 31% ενώ το κίνημα Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο ακολουθεί λαμβάνοντας το 27%.

Ο “πρώην Καβαλιέρε” δηλαδή γίνεται και πάλι ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων. Ιδίως μετά την ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου από την βουλή, ο οποίος θα πρέπει να εγκριθεί τώρα και από τη Γερουσία. Τα νέο εκλογικό σύστημα είναι μεικτό. Δυο τρίτα βουλευτών και γερουσιαστών θα εκλέγονται με απλή αναλογική και το ένα τρίτο με πλειοψηφικό. Δεν υπάρχει σταυρός προτίμησης και ευνοούνται οι συμμαχίες πολιτικών δυνάμεων.

Τα πιθανά μετεκλογικά σενάρια

Σύμφωνα με τους παρατηρητές, δυο είναι τα πιο πιθανά σενάρια. Ή ο Μπερλουσκόνι θα κυβερνήσει μαζί με την Λέγκα ή -κάτι ακόμη πιθανότερο- θα δημιουργήσει “μεγάλη συμμαχία”, με το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα του Ματέο Ρέντσι. Έτσι γίνεται και πάλι ρυθμιστής των εξελίξεων δηλαδή, και αυτό στα 81 του χρόνια.

Ο Ρέντσι προσπαθεί να διαψεύσει τις προβλέψεις των αναλυτών και δηλώνει ότι “η προοδευτική παράταξη θα δώσει μάχη σώμα με σώμα με την κεντροδεξιά”. Είναι σαφές όμως ότι στην φάση αυτή ο κύριος πολιτικός αντίπαλος τόσο των “Δημοκρατικών” όσο και των συντηρητικών δυνάμεων παραμένουν τα Πέντε Αστέρια. Tα οποία επιμένουν ότι δεν πρόκειται να κάνουν καμία απολύτως πολιτική συμμαχία. Ο δε Σίλβιο Μπερλουσκόνι φοβάται ότι οι “πεντάστεροι” θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα στις επιχειρήσεις του ενώ η κεντροαριστερά έχει διακόψει εδώ και καιρό κάθε διάλογο με το κίνημα του Γκρίλο.

Κατά συνέπεια παρά τις όποιες περί του αντιθέτου δηλώσεις η πιθανότερη μετεκλογική εξέλιξη την ερχόμενη άνοιξη παραμένει μια “ευρεία συμμαχία”, εμπνευσμένη από την πρόσφατη γερμανική πολιτική πραγματικότητα.

Πηγή: Deutsche Welle