Μοιάζει με αστείο, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό: όταν πηγαίνουμε, για παράδειγμα, για καφέ, πρώτα ρωτάμε τον κωδικό του WiFi του καταστήματος και μετά παραγγέλνουμε. Τη διαρκή ανάγκη μας για σύνδεση στο δίκτυο αξιοποιούν οι διάφοροι κυβερνοαπατεώνες, οι οποίοι χρησιμοποιούν νεά εργαλεία για να χακάρουν τα δίκτυα WiFi και, στη συνέχεια, να κλέβουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα από τις συσκευές μας, τα οποία, μάλιστα, όσο περνά ο καιρός, τόσο αυξάνονται.

Μάλιστα, οι ειδικοί της κυβερνοασφάλειας έχουν διαπιστώσει δύο νέες μορφές απάτης μέσω των δικτύων WiFi τις οποίες χρησιμοποιούν οι επιτήδειοι για να αποκτούν πρόσβαση στις συσκευές μας. Η πρώτη, που ονομάζεται ο «ενδιάμεσος», συνίσταται στη δημιουργία από τους απατεώνες ενός δεύτερου «καναλιού» ροής πληροφοριών, όπου μπορούν, όταν συνδεθούμε με το δίκτυο ενός καταστήματος να υποκλέψουν όλα όσα κάνουμε συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο.

Ο δεύτερος τρόπος, το «δαιμονικό δίδυμο» είναι ακόμα πιο επικίνδυνος: οι απατεώνες δημιουργούν ένα ψεύτικο δίκτυο WiFi που έχει παρόμοιο όνομα με αυτό με το οποίο έχουμε συνδεθεί. Η συσκευή μας το αναγνωρίζει και συνδέεται και όλο το traffic μας πηγαίνει στα χέρια των κυβερνοεγκληματιών, ενώ, ταυτόχρονα η συσκευή μας είναι… ορθάνοιχτη για να υποκλέψουν όποια πληροφορία μπορούν.

Στο πλαίσιο αυτό, οι ειδικοί της ασφάλειας του διαδικτύου συνιστούν να μη χρησιμοποιούμε δημόσια δίκτυα WiFi όταν κάνουμε κάποια δουλειά που απαιτεί τη χρήση ευαίσθητων δεδομένων μας (π.χ. web banking), να φροντίζουμε να μην συνδεόμαστε αυτόματα με δημόσια δίκτυα WiFi και, όσον αφορά στο οικιακό δίκτυό μας να ελέγχουμε την ασφάλειά του και να αλλάζουμε το συνθηματικό του router συχνά.