Μια ζοφερή   απεικόνιση των συνθηκών κάτω από τις οποίες ζουν τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα  στους καταυλισμούς ή τις δομές φιλοξενίας, καταγράφει σε έκθεση του, που δόθηκε πριν από λίγες ημέρες στη δημοσιότητα το ελληνικό τμήμα της Ύπατης Αρμοστίας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.

Έως τις 15 Οκτωβρίου οι αρμόδιες υπηρεσίες είχαν καταγράψει  2.950 ασυνόδευτα παιδιά , τα οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα εκ των οποίων 1.114 φιλοξενούνται σε ξενώνες και 1.822 παραμένουν εγκλωβισμένα στους προσωρινούς καταυλισμούς ή σε κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων, διατρέχοντα πολλαπλούς κινδύνους.

Η συντριπτική πλειονότητα των ασυνόδευτων ανηλίκων (94%) είναι αγόρια ηλικίας άνω των 14 χρόνων και τα υπόλοιπα κορίτσια και νήπια ή βρέφη.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπήρξαν αυξημένες αναφορές από τις  δομές φιλοξενίας σχετικά με  την ψυχική υγεία των ασυνόδευτών ανήλικων, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων επιθετικής συμπεριφοράς που σχετίζεται με το στρες, τα υψηλά επίπεδα άγχους, κατάθλιψης, αυτοτραυματισμών και συμπεριφορών υψηλού κινδύνου.

Τα παραπάνω χαρακτηριστικά κατέγραψαν κατά τη διάρκεια επιτόπιων ελέγχων και προσωπικών συνεντεύξεων ερευνητές του Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας του Παιδιού.

Προχωρώντας οι ερευνητές σε μια ταχεία αποτίμηση των ψυχικών και ψυχοκοινωνικώνα ναγκών των ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα, διαπιστώθηκε ότι:

Σχεδόν ένα στα δύο ασυνόδευτα παιδιά (43%) είχαν ήπια, μέτρια ή  σοβαρά ζητήματα ψυχικής υγείας.

Το 33% παρουσίαζε χρόνια ή οξέα επιθετική/ βίαιη συμπεριφορά

Ένα ποσοστό μεταξύ 4% έως 6% έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών και

 Ένα  3% των ασυνόδευτων παιδιών παρουσίαζε επιθετική συμπεριφορά.

 

Τα ασυνόδευτα  παιδιά  -πρόσφυγες  διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για τη ψυχική τους υγεάι και σωματική ευεξία λόγω των συνθηκών που τα οδηγούν στο να εγκαταλείπουν τη χώρα προέλευσής τους (π.χ. εμπόλεμη κατάσταση, εκτόπιση, θάνατος μελών της οικογένειας, δίωξη, βία και σεξουαλική βία, αναγκαστική στρατολόγηση σε στρατιωτικές ή παραστριωτικές ομάδες),

 Τα σοβαρά προβλήματα  ως προς την ψυχική υγεία των ασυνόδευτων παιδιών επιδεινώνονται από τις αντιξοότητες και τις κακουχίες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ,αλλά και τις συνθήκες κράτησης τους στους καταυλισμούς πρώτης υποδοχής, όπου εξαιτίας των μεγάλων καθυστερήσεων ως προς τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου ή επανένωσης με τις οικογένειές τους σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, συχνά πέφτουν θύματα κακοποίησης, σεξουαλικής ή σωματικής, αναγκαστικής κράτησης, trafficking ακόμα και «ύποπτων εξαφανίσεων» από κυκλώματα εμπορίας οργάνων.

 

Το προσωπικό των ξενώνων ανέφερε ότι πολλοί ΑΑ δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν το άγχος ή το θυμό που aπορρέει από την

αβεβαιότητα και το φόβο για το μέλλον τους, καθώς και αισθήματα απελπισίας και μοναξιάς μετά τον αποχωρισμό από

τις οικογένειες και τις κοινότητές τους.

Στην αύξηση της ψυχοκοινωνικής πίεσης των παιδιών συμβάλλουν επίσης – άμεσα ή έμμεσα – οι συνθήκες στις οποίες βρέθηκαν μετά την άφιξή τους στην Ελλάδα, όπως οι μεγάλες καθυστερήσεις στις διαδικασίες χορήγησης ασύλου και η επακόλουθη κατάσταση αδράνειας στη οποία περιέρχονται.

Επίσης, σημαντικό ρόλο στην επιδείνωση της ψυχικής  υγείας των ασυνόδευτών παιδιών είναι οι αντιφατικές πληροφορίες που λαμβάνουν σχετικά με τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου, η απουσία ενός ατόμου (π.χ. επιτρόπου) που θα τα συμβουλέψει και θα τους παρέχει συνεχή στήριξη κατά την παραμονή τους στην Ελλάδα.

Τα παραπάνω έχουν συνέπεια στα ασυνόδευτα παιδιά να παρατηρούνται αυξημένα ποσοστά άγχους , που ενισχύονται από τη συνύπαρξη τους με  δεκάδες άλλα παιδιά σε ξενώνες πολύ μικρότερης χωρητικότητας. Συνθήκες που οδηγούν σε περιορισμένες ευκαιρίες αυτονομίας, πρόσβασης στην εκπαίδευση ή επαγγελματική κατάσταση, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρήθηκαν και περιστατικά διακριτικής μεταχείρισης κάποιων παιδιών σε βάρος άλλων.