Πολλοί είναι αυτοί εντός και πέριξ της Ν.Δ. που ψάχνονται το τελευταίο διάστημα για το πού πάει το καράβι και οι περισσότεροι συμφωνούν πλέον ότι το σκάφος έχει κολλήσει για τα καλά στα αβαθή. Άλλοι πάλι επισημαίνουν ότι το καράβι είναι μεγάλο και δύσκολο να το στρίψει – τόσο όσο επιδιώκει – ο νέος καπετάνιος.

Τα νέα ντράβαλα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα τα διαβάσετε αναλυτικά στο πλήρες ρεπορτάζ του σημερινού «Ποντικιού», ωστόσο στον πυρήνα του προβλήματος βρίσκεται η πολιτική της και, για την ακρίβεια, ο τρόπος με τον οποίο (αντι)πολιτεύεται, ο οποίος κυμαίνεται μεταξύ του κουτοπόνηρου και του κωμικού, με αποτέλεσμα να αποτελεί τροχοπέδη για τους πολιτικούς της στόχους.

1. Κωμικό, π.χ., είναι το δήθεν επιχείρημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «κάνει τα πάντα για να μείνει στις καρέκλες της εξουσίας». Λες και τα κόμματα φτιάχνονται για οποιονδήποτε άλλον λόγο και όχι για να κατακτούν και να διατηρούν – στο πλαίσιο της συνταγματικής νομιμότητας – όσο γίνεται περισσότερο την εξουσία.

Κι αυτό από μόνο του ας πούμε ότι δηλώνει απλώς αμηχανία. Το χειρότερο είναι ότι, συχνά – πυκνά, σοβαροί – υποτίθεται – αρθρογράφοι, ταγμένοι στην εκλογική επιτυχία της Ν.Δ., «προειδοποιούν» ότι οι «μαδουρικοί συριζαίοι» δεν θα παραδώσουν ομαλά την εξουσία και, ως εκ τούτου, θα πρέπει το αστικό πολιτικό σύστημα να τεθεί σε… ετοιμότητα.

2. Κουτοπόνηρο, π.χ., είναι το δήθεν επιχείρημα περί «ανομίας», η οποία είναι διάχυτη και δηλητηριάζει την κοινωνία επειδή «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της». Την ίδια ώρα η αστυνομία μια χαρά κάνει τη δουλειά της και όσες μεγάλες υποθέσεις λαμβάνουν δημοσιότητα εν τέλει διαλευκαίνονται και παίρνουν τον δρόμο της Δικαιοσύνης.

Τι απομένει; Τα Εξάρχεια, τα οποία, απ’ όσο μπορούμε όλοι να θυμηθούμε, ούτε επί Ν.Δ. «καθυποτάχθηκαν». Όσο για την τρομοκρατία; Δεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που βόμβες έσκαζαν σε υπουργικά γραφεία σκοτώνοντας έως και υπασπιστή υπουργού.

Δυστυχώς για τη Ν.Δ., την αλήθεια για τα προβλήματά της την έχει πει πολύ στεγνά και καθαρά, χωρίς κορόνες και φιοριτούρες, ο Νικήτας Κακλαμάνης: Πάνω από 500.000 ψηφοφόροι εγκατέλειψαν τη Ν.Δ. από το 2009, άρα η επαναδημιουργία της ευρείας κεντροδεξιάς παράταξης απαιτεί την επιστροφή πολλών από αυτούς. Πώς όμως θα επιστρέψουν; Με μετεμφυλιακού τύπου διχαστικές κορόνες, με «θεωρίες» περί ανισότητας ως «φυσικού νόμου» ή με άρνηση κάθε θεσμικού εκσυγχρονισμού;

Ο πρώτος κανόνας στην επίλυση προβλημάτων είναι η κατανόησή τους. Σε αυτό το σημείο η Ν.Δ. δεν έχει φτάσει ακόμη…