Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, η βασική παράμετρος είναι η συμμετοχή. Προφανώς και η υπόθεση της δημοκρατίας δεν είναι οι αριθμοί, ωστόσο, όταν αυτοί αντιπροσωπεύουν πρόσωπα, δηλαδή πολίτες, αποκτούν ιδιαίτερη σημασία. 

Ήταν εντυπωσιακή και ιδιαίτερα ελπιδοφόρα η διάθεση συμμετοχής του κόσμου. Πολίτες με ελεύθερο φρόνημα, δίχως κομματικές δεσμεύσεις και αγκυλώσεις στην πλειοψηφία τους διατράνωσαν την ασίγαστη θέλησή τους για απαλλαγή από τον ολοκληρωτισμό, επιστροφή στη δημοκρατία, την ομαλότητα, τον ορθολογισμό.

Οι εκλογές αυτές λόγω των πολλών υποψηφιοτήτων και των περισσότερων διαδικαστικών προσκομμάτων – προβλημάτων δεν φαίνονταν ότι θα έχουν ευτυχή κατάληξη.  Η αντιπαράθεση τόσο πολλών υποψηφίων κάθε άλλο παρά κέντριζε το ενδιαφέρον – ακόμα και με όρους μάρκετινγκ.

Τελικά, όμως, από ότι έγινε φανερό, αυτή η εκλογική διαδικασία, θέτει τις προϋποθέσεις για να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό όπως αυτό διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια. Για πρώτη φορά μοιάζει αυτός ο πολιτικός χώρος αντί να χάνει δυνάμεις να κερδίζει και να ανακαταλαμβάνει το πιο ενδιαφέρον εκλογικά «οικόπεδο» μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας το οποίο κρατά σαφείς ιδεολογικοπολιτικές αποστάσεις από την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, επιθυμεί να δρομολογηθούν εξελίξεις για την δημιουργία ενός νέου φορέα με βάση το ΠΑΣΟΚ. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτές οι εξελίξεις δρομολογούνται από  την πολιτική θέληση της κοινωνίας και όχι των κομματικών μηχανισμών που συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία. Άρα έχουμε μια σαφή αλλαγή συσχετισμών στη κοινωνία η οποία πιέζει για αλλαγές.

Το θετικό μέσα στην γενικότερη απαξία θεσμών και προσώπων είναι η συνειδητοποίηση από ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου ότι πορευόμαστε με αυτό που έχουμε κι όχι με ότι δεν έχουμε, με σκοπό την βελτίωση του πολιτικού μας βίου. Το παθολογικά επικριτικό και όχι κριτικό πνεύμα δεν βοηθά ούτε μας καθιστά ευφυέστερους όπως πιθανόν εσφαλμένα να θεωρούμε. Αυτό σημαίνει ότι αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι μπορούμε να υπάρξουμε και δίχως μεσσίες. Άρα, δρομολογούνται εξελίξεις –  ανεξαρτήτως προσώπων.

Ένα βασικό συμπέρασμα που θα μπορούσε κανείς να αποκομίσει με ασφάλεια από αυτή την εκλογική διαδικασία είναι ότι πλέον οι δημοκρατικοί πολίτες επιθυμούν να επανέλθουμε στην κανονικότητα ως κοινωνία με την αποκατάσταση των βαριά τραυματισμένων δημοκρατικών θεσμών οι  οποίοι από το 2015 βάλλονται και υπονομεύονται εκ συστήματος.

Η ψήφος αυτή εκφράζει επίσης την βαθύτατη επιθυμία της κοινωνίας να συγκροτηθούν με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο όλα τα δημοκρατικά – φιλοευρωπαϊκά κόμματα προκειμένου η χώρα να βρει τον χαμένο της εαυτό κι όχι τις χαμένες κομματικές ψήφους.

Κάποιοι που παρακολουθούν τα πράγματα με κομματικά ματογυάλια θα δυσκολευτούν να διευρύνουν το πλαίσιο ερμηνείας των εξελίξεων πέραν των κομματικών μπακαλολογαριασμών. Είναι προφανές ότι το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα ήταν κυρίαρχο σε αυτή τη αναμέτρηση κι αυτό ήταν και αναμενόμενο. Ωστόσο, πρέπει να ομολογήσουμε ότι η κα Γεννηματά που αναδείχτηκε νικήτρια με διαφορά στον πρώτο γύρο, όχι μόνο πέτυχε ρισκάροντας αλλά και εδραίωσε με τις απαραίτητες δημοκρατικές διαδικασίες την θέση της με το σπαθί της.