Από το «πειρατικό του Στάθη», στο Ποντίκι, 30-11-2017

 

Άξιον εστί

Ευτυχώς που στο Ιερόν Παλάτιον κυκλοφορεί κι ένας ηθικός άνθρωπος, ο κ. Νίκος Φίλης.

Όχι μόνον έβαλε τα πράγματα στη θέση τους σχετικώς με το υγρόν πυρ που θα πουλάγαμε στους Άραβες, αλλά τώρα επανέρχεται προσπαθώντας να βάλει μια (ηθική) τάξη και στο ζήτημα των πλειστηριασμών.

Πιστεύω ότι αν ο Τσίπρας είχε σύμβουλο στρατηγικής τον κ. Φίλη κι όχι τον κ. Καρανίκα, όλα θα έβαιναν εκ δεξιών και δι’ ευχών. (Άλλωστε ο κ. Φίλης είναι και ψάλτης. Αριστερός ψάλτης βεβαίως, αλλά ουδείς τέλειος).

Αντιθέτως, με τις απρονοησίες Καρανίκα – Καμμένου, τώρα είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε το υγρό πυρ γαργάρα και να καταπιούμε 100.000 βλήματα (εμπόριο) συν 200.000 βλήματα (λαθρεμπόριο) αμάσητα.

Πάλι καλά που για τον κ. Μητσοτάκη το χρήμα δεν έχει οσμή (όπως και για τον Βεσπασιανό) κι έτσι τα βλήματα δεν του βρωμάνε αίμα – «πού είναι τα λεφτά;», ωρυόταν τις προάλλες στη Βουλή, θρηνώντας για τα 62 εκατομμύρια που δεν εισπράξαμε από τον πόνο των άλλων.

Όμως, το ίδιο ματωμένα είναι και τα λεφτά από τους πλειστηριασμούς. Ευτυχώς (πάλι) που υπάρχει ο κ. Φίλης!

Μπορεί να βγάζει τον Τσίπρα ανάλγητο (που δεν εισηγείται νόμο για την προστασία των σπιτιών του κοσμάκη), αλλά ο ίδιος διατηρεί έτσι για τον εαυτόν του το ηθικό πλεονέκτημα. Να στηρίζει έναν ανάλγητο…