Σήμερα, χριστουγεννιάτικα, θέλω να γράψω για έναν θεσμό που αγαπώ και στηρίζω από την πρώτη στιγμή και για μια γυναίκα που, εκτός από αξιόλογη συγγραφέας, δίνει σκληρή μάχη για το νεοελληνικό έργο.

Η Λεία Βιτάλη γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε Νομικά, Ψυχολογία και Δημοσιογραφία, ενώ παρακολούθησε σεμινάρια Σκηνοθεσίας, Δημιουργικής Γραφής και Μάρκετινγκ. Ως συγγραφέας έχει τιμηθεί με βραβεία, ελληνικά και διεθνή, για μυθιστορήματά της και θεατρικά της έργα. Διακρίσεις έχει λάβει και η δουλειά της στον χώρο της διαφήμισης. Θεατρικά έργα της έχουν ανέβει στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Κύπρο και το Λονδίνο («Το Γεύμα», «Το μεγάλο παιχνίδι», «Ροστμπίφ», «Addio Del Passato», «Rock Story», «Ένατος γάμος», «Ζεϊμπέκικο», «Νύχτα στην Εθνική» κ.ά.).

 

Την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου έκανε πρεμιέρα το 4ο Φεστιβάλ Ελληνικού Θεατρικού Έργου υπό την καθοδήγηση της ιδρύτριάς του Λείας Βιτάλη, στο νέο του θεατρικό σπίτι, στο ανανεωμένο «Έαρ Βικτώρια». 

 

Ανεβαίνουν στη σκηνή τέσσερα καινούργια έργα νέων αλλά και καταξιωμένων συγγραφέων – Γιάννης Φίλιας, Μάνος Κοντολέων και Παναγιώτης Μέντης –, ενώ αυτή την εποχή παίζεται ένα σχεδόν άγνωστο έργο του αείμνηστου Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Ο γορίλας και η ορτανσία».

 

Το φεστιβάλ, που ολοκληρώνεται στα τέλη Μαΐου, ξεκίνησε με το έργο «Φωτιά στις πιρόγες» του Γιάννη Φίλια, συνεχίζεται με το έργο του Καμπανέλλη, για να πάρουν σειρά ο Κοντολέων με την «Τέταρτη εποχή» και ο Μέντης με την «Αναζήτηση».

 

Στο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Ο γορίλας και η ορτανσία», που μπορείτε να δείτε αυτές τις μέρες – Δευτέρα και Τρίτη στις 9 μ.μ. – σε μια δική του διαδραστική εκδοχή με τρία φινάλε, που για πρώτη φορά ανεβαίνει στη σκηνή, παρακολουθούμε την ανατρεπτική εισβολή ενός γορίλα στη ζωή ενός επιστήμονα και της οικογένειάς του, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πολυχρονοπούλου. 

 

Ήδη μέχρι τώρα το φεστιβάλ έχει παρουσιάσει 15 φρεσκογραμμένα ελληνικά έργα από 15 νέους αλλά και καταξιωμένους συγγραφείς, και θα συνεχίσει να βάζει καινούργιους στόχους, διευρύνοντας τις δράσεις του για να κάνει γνωστή στο κοινό βαθύτερα την ελληνική δραματουργία, κάτι για το οποίο αγωνίζεται τόσα χρόνια η Λεία Βιτάλη. «Πηγαίνω στο θέατρο και κυνηγώ περισσότερο τις νέες ομάδες, γιατί με ενδιαφέρει να δω τι είναι αυτό το καινούργιο που πάλλεται. Δεν πιστεύω, ωστόσο, στις ταμπέλες της ηλικίας, γιατί μπορεί να είσαι σκουριασμένος στα δεκαοκτώ και να λάμπει το μυαλό σου στα ογδόντα. Πιστεύω στα νέα παιδιά, αλλά επειδή το μυαλό δεν έχει ηλικία, μπορεί να δω παραστάσεις και με μεγαλύτερους ανθρώπους που έχουν φρεσκάδα. Όταν η φρεσκάδα συνδυάζεται με την ωριμότητα, σπάει κόκαλα», λέει η γνωστή συγγραφέας.

 

Καλά Χριστούγεννα, λοιπόν, παρέα με το ελληνικό θεατρικό έργο και τους συγγραφείς του!